فراروانشناسي ابن‌سينا
فراروانشناسي به توصيف و تبيين روندهاي ظاهرا غيرعادي شناخت و كنش برخي از انسان‌ها نسبت به اشيا و اذهان مي‌پردازد.ابن‌سينا حدود هشت قرن پيش از تاسيس انجمن روح‌پژوهي در انگلستان و امريكا، فراروانشناسي را در آخرين فصل كتاب اشارات و تنبيهات بنياد نهاده است.او در اين فصل به ذكر مشاهدات و سپس ارايه تبيين خود از اين سه پديده خارق عادت مي‌پردازد: زيست بي‌آب و غذا، حركت كردن يا حركت دادن غيرعادي اجسام، اخبار از غيب. از اين سه پديده، دومي و سومي آشكارا شبيه دورجنباني، نهان‌بيني و پيش‌آگاهي در فراروانشناسي‌اند.از آنجا كه چنين پديده‌هايي در فرهنگ اسلامي بيشتر به عارفان و صوفيان نسبت داده مي‌شود، برخي شارحان به خطا محتواي اين فصل را « فلسفه عرفان» شمرده‌اند، درحالي كه درونمايه اين فصل همانا فراروانشناسي است.
بيست و يكمين نشست از مجموعه درس‌گفتارهايي درباره بوعلي سينا در روز چهارشنبه ۶ مرداد۱۴۰۰ ساعت ۱۱ صبح با عنوان «فراروانشناسي ابن‌سينا» به سخنراني دكتر مهدي عظيمي (دانشيار دانشكده الهيات دانشگاه تهران) اختصاص دارد كه به صورت مجازي پخش خواهد شد.
علاقه‌مندان مي‌توانند اين برنامه را از اينستاگرام مركز فرهنگي شهركتاب به نشاني ketabofarhang، تلگرام اين مركز به نشاني bookcitycc و صفحه اين مركز در سايت آپارات پيگيري كنند.