ادامه از صفحه اول
ايز گُم كردن كيهاني كي لال بود و كي زبان باز كرد؟
و تازه يادش افتاده كه بايد زبانش باز شود و آنچه را كه طي ۲ سال كرونايي و ۸ سال رياستجمهوري آقاي روحاني درباره آن سكوت كرده بود، از آقاي رييسي كه فقط ۴ روز از رياستجمهوري ايشان ميگذرد، مطالبه كند! (پايان نقل مطلب آقاي شريعتمداري عليه بنده)
در خصوص متن ايشان بايد به چند نكته اشاره كرد.
اول اينكه شايد آقاي شريعتمداري در نوشتن اين متن قصد دروغ گفتن نداشته باشند ولي از آنجا كه از نوشتههاي بنده بياطلاع نيستند، پس بايد گفت كه به احتمال قوي اين موضع ايشان يا از فراموشكاري است يا متن را همكاران ديگر نوشتهاند و آقاي شريعتمداري بدون دقت منتشر كردهاند. چون كسي كه مطالب مرا پيگيري ميكند ميداند اين حرف بنده اصلا جديد نيست و مفاد آن را در ۱۵ ماه گذشته حداقل ده بار به زبانهاي گوناگون تكرار كردهام. حتي يادداشتي نوشتم و ارقام دقيق فوتيها را محاسبه كردهام. جالب است كه هفته پيش نيز خلاصهاي از مجموعه آن يادداشتها را در روزنامه اعتماد منتشر كردم. اين حد از بياطلاعي از امور و مواضع آشكار امر عجيبي است.
نكته ديگر اين است كه اين يادداشت اتفاقا تعريضي به آقاي رييسي نيست چون ايشان كه هنوز نيامده. اگر هم نقدي در آن هست متوجه سياستها و عملكردهاي گذشته است. اتفاقا پيشنهاد داده شده در اين جهت است كه وضعيت گذشته را شفافسازي كنند، پس چرا آقاي شريعتمداري عنان از كف ميدهند و چنين نادرست مينويسند؟ شايد براي اينكه از وزارتخانهاي نقد شده كه همفكران ايشان به دلايل گوناگون حامي عملكرد و وضع موجود آن هستند.
بالاخره اينكه؛ خب فرض كنيد كه عدهاي لال بودند حالا شفا يافتند و زبان باز كردند. مشكل چيه؟ عده ديگري هم كه زبان رسايي داشتند اكنون لال ميشوند كه شدند و زباني از نوع ديگري باز كردند.
به نظر من هدف اصلي ايشان، نوشتن عليه اصلاحطلبان نبود، بلكه هدف اصلي تخريب ذهن آقاي رييسي بود. يادداشت ميخواهد اين را به آقاي رييسي بگويد كه عليه شما سياهنمايي ميكنند. به نظرم گروه رسانهاي آقاي رييسي تا اين مرحله متوجه اين خط انحرافي از درون اصولگرايان افراطي شده است. كساني كه انتظاراتشان برآورده نشده است و مهمترينش بحث برجام و افراد كابينه است. البته ثبات راي كيهان در ضديت با برجام مشهود است ولي مخالفت با برجام و رفع تحريمها همان پوست خربزهاي است كه كيهان ميخواهد زير پاي اين دولت بگذارد. احتمال ميدهم كه اگر آقاي رييسي همين خطمشي را دنبال كند روزنامه كيهان بيش از هر رسانه ديگري عليه او خواهد نوشت و اين يادداشت نوعي رد گم كردن از نوع كيهان، براي نديده شدن چوبهايي است كه ميخواهند لاي چرخ دولت بگذارند.
تا نشانِ سم اسبت گم كنند/ تركمانا نعل را وارونه زن
در ادامه عناوين برخي از يادداشتهاي تحليلي و انتقادي كه در ۱۵ ماه گذشته فقط در زمينه واكسن نوشتهام جهت اطلاع آقاي شريعتمداري تقديم ميكنم تا از كسي كه پيشنويس آن يادداشت را تهيه كرده بازخواست كند. اينها يادداشتهاي مستقيم است و الا توييتها و مصاحبهها و... خيلي بيشتر است. مطالب انتقادي بنده در زمينه كرونا چند برابر اين است. از همان هفته اول اعلام كرونا يعني اسفند ۹۸ كه يادداشت «كرونا سنگ محك» سپس «كرونا آزمون آزمونها» را نوشتم، تاكنون طي دهها يادداشت به انتقاد از سياستهاي نادرست در موضوع كرونا پرداختهام. حاضرم شرط ببندم كه به تنهايي بيش از همه يادداشتهاي روزنامه كيهان در اين زمينه، مطلب و نقد نوشتهام. حالا بفرماييد كي لال بود و كي زبان باز كرد؟
- «كارزار واكسيناسيون» ۱۷ آذر ۹۹
- «واكسن چيني» ۱۶ دي ۹۹
- «اينك موج چهارم» فروردين
- «واكسن شافي!» فروردين
- «نقد سياست واكسن كوويد-۱۹» در ابتداي ارديبهشت
- «نگاه مردم را دريابيد» ۲۲ تير
- آنچه درباره واكسيناسيون گفته شد و شنيده نشد. ۱۰ مرداد
- سهم هر كس در فاجعه كرونا چقدر است؟ ۱۳ مرداد
✓«ايز» يعني ردِپا را از بين بردن
به ياد پروفسور عطاءالله قباديان
لحظهاي از تحقيق و مطالعه در مورد مسائل توسعه سرزميني ايران غفلت نميورزيد. پروفسور قباديان سالها در دانشگاههاي شهيد چمران، زنجان و يزد تدريس كرد و در رشتههاي توسعه شهري و منطقهاي در دانشگاه شهيد بهشتي نيز درس ميداد و موسس و رييس پارك علمي - تحقيقاتي و پرديس دانشگاه شهيد بهشتي در زيراب سوادكوه و همچنين موسس رشته مهندسي توسعه روستايي و فناوريهاي صنايع چوب و كاغذ در آن پرديس بود. آموزه اصلي اين استاد آگاه توجه به بستر محيط زيستي مبتني بر توسعه پايدار همه مناطق ايران، براي توسعه شهري و منطقهاي و اجراي طرحها و برنامههاي توسعه بر مبناي شرايط اقليمي ايران بود. عشق به وطن، توجه به سرمايه انساني و توسعه سرزميني از او شخصيتي انساني و اخلاقي ساخته بود كه همواره مورد توجه دانشگاهيان، كارگزاران، دانشجويان و جوانان و همه كساني بود كه قلبشان براي ايران ميتپد. پروفسور قباديان نمونه و اسوهاي از انديشمنداني است كه همه عمر و عشق و توان خود را مصرف علم و دانش و سياستگذاري و به عمل درآوردن آن در آباداني، پيشرفت و توسعه سرزميني ايران كرد. از اين جهت افتخاري براي جامعه دانشگاهي و روشنفكري ايران به حساب ميآيد. روح اين استاد فرهيخته در پرنيان رحمت الهي آرام و ياد و خاطره اين دانشمند ايراندوست و وطنخواه و موثر در عرصههاي مختلف توسعه ايران مستدام باد.