ادامه از صفحه اول
افغانستان در معبر بين‌المللي
مشكلات امنيتي فراواني براي شهروندان كشورهاي عضو اين اتحاديه به همراه داشت، مترصد هستند كه در فرصت مناسب، كنترل‌هاي امنيتي افراد خارج شده از افغانستان را به اجرا در‌آورند . در چارچوب «پروژه اعلام» اتحاديه اروپايي و كشورهاي عضو در نظر دارند كه مشتركا از بازگشت پناهندگان غيرقانوني و غيرقابل كنترل در مقياس‌هاي وسيع به اروپا ممانعت به عمل آورده و از تكرار آن چه در سال ۲۰۱۵ در اروپا و با ورود تقريبا يك ميليون پناهنده فراري از شرايط جنگي در سوريه رخ داد، اجتناب نمايند. بر اساس پيش‌بيني‌هاي سازمان ملل متحد انتظار مي‌رود كه در سال ۲۰۲۱ نيم ميليون پناهنده افغاني ديگر به جمع پناهندگان فعلي اضافه شود. اتحاديه اروپايي در سال ۲۰۱۶ و در كوران بحران سوريه طي موافقت‌نامه‌اي با تركيه، متقبل گرديد كه در ازاي بازگرداندن پناهندگاني كه در جزاير يونان پناه گرفته‌اند، به تركيه كمك‌هاي مالي ارايه دهد. گفته مي‌شود تركيه در حال حاضر پذيراي نزديك به ۴ ميليون پناهنده است كه اكثريت آنها سوري هستند . در حالي كه مردم افغانستان تحت شرايط دشوار دوران انتقال سياسي در اين كشور و نگران از تكرار تجربه قبلي سلطه طالبان در افغانستان، دچار مشكلات فراواني هستند، و بخشي از اين مردم زجر كشيده در سال‌هاي اشغال و جنگ در كشورشان تصميم به گريز از معركه دارند، كشورهاي غربي و اروپايي به منظور جلوگيري و ممانعت از ورود آنها به خاك اروپا، قصد تشويق و ترغيب كشورهاي همسايه افغانستان و خصوصا كشورهاي آسياي ميانه را كه يكي از معبرهاي عبوري اين مهاجرين به غرب را تشكيل مي‌دهند، داشته و فارغ از اينكه در فرداي افغانستان پس از خروج اشغالگران اين مردم تحت چه شرايطي قرار خواهند داشت، درصدد انتقال مشكلات پناهندگان به كشورهاي همسايه افغانستان و محصور نمودن هر چه بيشتر راه‌هاي عبوري آنها به كشورهاي غربي و به خصوص اروپايي هستند.
نقاشِ اعتراض و رهايي
نورهاي درخشيده در دوردست‌ها هم در يخ‌بستگي و ترك‌خوردگي‌هاي جغرافيايي به ترسي عصبي و نگراني‌هايي نهان در زيبايي تبديل مي‌شد. بسيار راحت است كه او را از نقاشان دوره‌هاي كويري ايران بناميم و انبوه آثار اين نقاش پركار را شاهد مدعاي خود كنيم؛ اما با اين دسته‌بندي نه تنها بر آثار ايران درودي نيفزوده‌ايم بلكه روح و ذهنيت نهان در آن پس و پشت‌ها را قرباني طبقه‌بندي، دسته‌بندي و راحت‌طلبي خويش كرده‌ايم. گرچه به نظر مي‌آيد درودي دوربين جهان‌بيني خود را در اكثر آثارش بر هيچستان‌هاي كويري نشانده و حتي شهرها را از آنجا چون دوردست‌هايي فراموش‌شده مي‌نگرد اما چنان به نظر مي‌رسد كه او فقط خشكي و بي‌بري كوير را نمايان نمي‌كند و در لايه‌هاي زيرين آن آثار، آينده‌اي را بشارت مي‌دهد كه آن نورهاي دوردست و روشنايي‌هاي پشت مخروبه‌هاي شهري هم چندان چيزي از تراژدي در حال وقوع نمي‌كاهد و اميدي برنمي‌انگيزد. اين همه از قلم نقاشي تراوش كرده كه از تاييدات كافي و وافي برخوردار بوده و به عنوان يكي از نخستين زنان هنرمند معاصر، پيوسته مورد تكريم هم بوده است. معترض چپاول‌هاي سرزميني بودن و نمايه‌هاي تجمل و برخورداري همچون دانه‌هاي جواهرات، يا دسته‌هاي گل را در برهوتي بي‌آب رهانيدن و حتي كاخ‌ها را چنين كوخ نماياندن از عمق نارضايتي و يأسي حكايت دارد كه ابراز خوش‌بيني و اميدواري نقاشش چيزي از احساس تنهايي نهفته در آن آثار كم نخواهد كرد. شهرهاي نيمه‌مضمحل و حتي برج‌هاي ترك‌شده بي‌صاحب حكايت حجران و بيغولگي‌‌اي را مي‌نماياند كه گويي او روايت‌گر و پيشگوي زمانهاي است كه از پي زمانهاي آينده سر برخواهد آورد. نبود انسان در اين انبوه آثار و غيبت اشرف مخلوقات در آنها چيزي از عنصر زنانگي آثار كم نمي‌كند. هر بيننده دقيقنگري، آن شخصيت زنانه و آن باروري مادرگونه را به خوبي درمييابد و بدون آگاهي از هويت نقاش به زن بودن او پي مي‌برد. درودي متافيزيك را در دل جغرافيا نشانده كه گويي جايي در ناكجاآباد و جهاني ماورايي بايد در جست‌وجوي انسان گشت و نايافته و بي‌نتيجه معلق در بين هست و نيست و واقعيت و توهم، تن به سرگرداني داد. ايران درودي نقاش عدم قطعيت است؛ عدم قطعيتي كه بازيگوشانه ما را روي نقطه برخورد دو دايره عين و ذهن به گونه‌اي رها مي‌كند كه گويي ما در عدم قطعيت برخاسته از شك فلسفي او نيز تنها بيننده‌اي ناظر و زودگذريم كه حس خود را با حس او پيوند داده‌ايم. تاثيرپذيريش از صحنه و تئاتر و نوع نورپردازي آثارش به گونه‌اي تاريخ را معاصريت بخشيده كه بيننده به لحاظ زمان و قوع هم با ذهنيتي بدون قطعيت و بي‌زمان و مكان روبروست. او با آنكه اشاراتي آشكار در بسياري از نقاشي‌هايش بر سرزمين مادري دارد اما نازك بودن و ترانس‌پالت بودن نماها و فرم‌ها براي هر زمان و شايد هم هر مكاني، قابل پياده شدن هستند. نبود انسان مي‌تواند صرفا ناظربودني را حكايت كند كه شاهد آن بخش‌هاي پشت هيچستاني هستي است كه عينيت چندان هم بر او حجاب نشده و واقعيت چيزي دور از دسترس و خوابي بي‌تعبير است.