قدردان اين هنر صنعت با تمام نواقص و قوت‌هايش باشيم
پرواز ققنوس‌وار سينما
امير‌حسين علم‌الهدي
به نام خدا
اين ايام سخن گفتن درباره سينما يك نوع يادآوري خاطرات نوستالژي مانند شده كه مربوط به دو سال گذشته است و نه يك دهه يا يك قرن پيش!
بيش از ۱۸ ماه است سينما به دليل پاندمي كرونا در كما قرار گرفته است (به‌رغم نمايش تعدادي از فيلم‌ها و استقبال ضعيف مخاطبان) و خب گويا براي اولين‌بار است كه آنچه بر ديگران رفته بر ما نيز جاري و ساري است و يك‌بار همراه با جامعه بين‌الملل اتفاقي را تجربه مي‌كنيم! ديگر با حسرت به سينماي بين‌الملل در اين ۱۸ ماه نگاه نكرديم و با آنها نظاره‌گر پايان اين پاندمي شده‌ايم تا دوباره چراغ سينما پرنور شود تا بتوانيم سينما را با حضور پرشمار مردم شاهد باشيم.
در روز ملي سينما و آنچه گذشت در اين ۱۸ ماه با حسرت از دست دادن تعدادي از هنرمندان شريف سينما همراه ده‌ها هزار نفر از مردم به دليل اين پاندمي كه قلب همه ما را جريحه‌دار كرد بايد از نگاه گروهي ناآگاه گلايه كنم كه به نظاره مرگ سينما نشسته‌اند و دوران رونق سامانه‌هاي نمايش آنلاين را به عنوان ناقوس مرگ سينما تعبير كرده‌اند! اما اين مدعيان خيالباف نمي‌دانند آنچه مي‌ماند سينما به منزله يك آيين اجتماعي فاخر و زنده خواهد بود و هيچ‌وقت قاب تلويزيون با هر تكنولوژي جديدي نمي‌تواند «حظ» ديدن فيلم بر پرده سينما به همراه شنيدن صداي نفس جمعيت سالن را از عاشقان اين آيين سلب كند!
توقف جريان پوياي سينما در اين دوران پاندمي به ما ياد داد قدردان اين هنر صنعت با تمام نواقص و قوت‌هايش باشيم كه ما را در كوران جرياني قرار مي‌داد كه براي بالندگي يك دستاورد مهم فرهنگي و هنري و اقتصادي (با تمام بضاعت‌هاي آن) از پا نمي‌نشستيم و تلاش مي‌كرديم كه اين آداب فاخر همچنان پابرجا بماند تا كمي زندگي در دوران سخت تاريخ معاصر اين جغرافيا تحمل‌پذير باشد!
و با توجه به خواست توامان فعالان سينمايي و همراهي دولت‌هاي وقت سينماي ايران توانست طي ۶ سال از سال ۹۲ رشد خوبي را تجربه كند (بهتر است نگاهي بيندازيم به آمار كمي ۶ ساله سينما قبل از پاندمي كرونا: از سال ۹۲ تا سال ۹۸ تعداد مخاطب از ۸ ميليون به ۲۷ ميليون رسيد و تعداد پرده‌هاي سينمايي از ۳۰۰ پرده به ۶۰۰ پرده و ميزان فروش فيلم از ۳۵ ميليارد تومان به ۳۰۰ ميليارد و اين نشان‌دهنده مسير رو به رشد سينما هرچند بدون ثبات معنادار داشت و بايد رشد اين آمار كمي بعد از دوران كرونا ادامه يابد).
در اين وضعيت خوف و رجا براي زنده ماندن عطش ديدن فيلم‌هاي مهم سينماي ايران و حتي فيلم‌هاي اندك شمار جهان بر پرده سينما خواب از چشمان همه ما بريده است و همه ما براي حضور پرشور در سالن‌هاي سينما لحظه شماري مي‌كنيم تا بار ديگر براي حال خوب باهم بودن در سالن تاريك سينما منتطر بمانيم!
سينماي ايران در آغاز ۱۲۲ سالگي خود همچنان با نفس‌هاي به شماره افتاده خود به آينده پراميد نگاه مي‌كند تا روزهاي طلايي را براي اين تنها بازمانده پوياي هنر و صنعت رقم زند تا بدانيم زندگي بيش از داخل خانه، در بيرون خانه‌ها بايد جريان داشته باشد و آوار سهمگين رواني ايام خانه‌نشيني كرونا بر ذهن‌و روان مردم توسط سينما به عنوان يكي از مهم‌ترين ابزارهاي بازآفريني حال خوب روان و روح مردم به رسميت شناخته شود و متوليان دولتي نيز بدانند كه اگر بخواهند آداب حكمراني را به‌جا بياورند توجه ويژه به سينما يكي از مهم‌ترين آداب حكمراني در دوران پسا كرونا براي به‌وجود آوردن احوال خوب مردم است!
سينما در دوران پساكرونا مي‌تواند سردمدار «حال خوش» مردمي شود كه آثار مهيب بيماري كرونا به‌همراه بحران‌هاي اقتصادي بي‌شمار اين ايام را از خاطره‌هاي شان حتي براي لحظه‌اي بزدايد و اين امر مشروط به اين است كه دولت سيزدهم حال خوبي براي فعالان سينما تدارك ببيند تا اين حال خوب در توليدات سينماي ايران بروز و ظهور يابد!
سينما زنده است و همچون ققنوس دوباره از خاكستر اين بيماري مهيب كرونا برمي‌خيزد و پرواز خيال انگيزش را در پرده‌هاي سينماهاي كشور شاهد خواهيم بود...