برخي از مهمترين پاسخهاي وزير به سوالات خبرنگاران خبرگزاريها و روزنامههاي كثيرالانتشار
آنچه من بايد پاسخ دهم، از زماني است كه وزير هستم و وضعيت قبل از آن را نميتوانم چندان پاسخگو باشم و فكر ميكنم گروههاي تحقيق و تفحصي شروع شده كه اين اقدام را انجام دهند.از زماني كه ما مسوول هستيم، در زمينه سرم كه هيچ مشكلي وجود ندارد و سرم به اندازه كافي وجود دارد. از شركتهاي دارويي كه زحمت كشيدند و اين كمبودها را جبران كردند، به ويژه از توليد وابسته به آستان قدس رضوي كه حدود ۴۰ درصد سرمها را تامين ميكند، تشكر ميكنم. در زمينه نحوه تامين واكسن نيز كار ملي و همكاري بسيار خوب و جمعي انجام شد. بر اساس مستندات علمي جمعبندي ما اين بود كه بهترين شيوه مبارزه با كرونا واكسيناسيون است. اگر ميخواستيم معطل شويم كه واكسنهاي داخليمان به ۱۵۰ ميليون برسد، بايد خيلي صبر ميكرديم. در حالي كه هر دقيقهاي برايمان اهميت داشت. اكنون هم همينطور است. هر دقيقهاي كه واكسيناسيون را زودتر انجام دهيم، ميتوانيم به ضمانت خودمان برسيم.
درباره عوارض واكسنهاي كرونا، مطالعه جهاني انجام شده است. قطعا تزريق واكسن، از شدت مرگومير جلوگيري ميكند. اين موضوع را تمام مستندات علمي نشان ميدهد. در كشور ما هم مطالعاتي انجام شده كه همين را نشان ميدهد كه اين مطالعات را منتشر ميكنيم. اين مطالعات از حدود چند ماه قبل شروع شده و اكنون برههاي است كه بايد نتايجش به بيرون داده شود.البته به صورت شايعه و كارهاي غيرعلمي مباحثي ديده ميشود، اما بايد توجه كرد كه به محض تزريق واكسن، ايمن نميشويم. دوز اول را تزريق كرده، يك ماه صبر ميكنيم و بعد از يك ماه، دوز دوم را ميزنيم و سه تا چهار هفته صبر ميكنيم تا ايمني حاصل شود تا آنتيباديها در بدن تشكيل شود و بتوان با بيماري مقابله كرد. قطعا اگر كسي اكنون واكسن بزند، امكان اينكه هفته آينده به كرونا مبتلا شود، وجود دارد. بنابراين ايمنيزايي واكسن دو ماه طول ميكشد تا ايجاد شود.
كرونا كل مملكت را از نظر اشتغال و مسائل اقتصادي دچار مشكل كرد، طبيعتا در وزارت بهداشت هم اين مشكل را داريم. كرونا به دليل هزينههاي مستقيمي كه دارد، برايمان هزينهبر است؛ بهطوريكه بهطور متوسط براي هر بيماري كه در بيمارستان بستري شود، نزديك به ۳۰ تا ۴۰ ميليون تومان هزينه مستقيم داريم.مشكل بعدي ما هزينههاي غير مستقيم است. اكنون ۴۰ درصد درآمدهاي اختصاصي ما كاهش يافته است. متاسفانه به دليل فضاهايي كه بعضا ايجاد ميكردند كه مثلا فلان بيمارستان، كرونايي است و مراجعه نكنيد و ...، متاسفانه درآمد اختصاصيمان حدود ۴۰ درصد كاهش يافت، اما اكنون با كم شدن تعداد بيماران كرونايي كه حدود بين ۶ هزار تا ۱۲ هزار است، به تدريج بيمارستانهاي ما دارند وضعيت بهتري پيدا ميكنند. به هر حال بخشي از بودجه ما از بودجه عمومي و بخشي، اختصاصي است اما اگر درآمد اختصاصيمان كاهش يابد، درآمد عمومي نميتواند آن را جبران كند.ما حدود ۵۰۰ هزار پرسنل، حدود ۱۰۰۰ بيمارستان و ۱۵۰ هزار تخت بيمارستاني داريم. بايد بيشتر روي بهرهوري كار كنيم كه شايد بتوانيم هم درمان بهتري به مردم ارايه دهيم و هم درآمد بيشتري داشته باشيم.
قرار بود سهم مردم از پرداخت هزينههاي درمان به ۲۵ درصد كاهش يابد. البته در برههاي به ۳۲ درصد رسيديم، اما حالا سهم مردم از هزينههاي درمان به 45 درصد افزايش يافته و حدود ۲۰ درصد از هدفمان دور هستيم كه دشواري اين شرايط براي مردم خواهد بود. اميدوارم با اجراي برنامه بهرهوري و مكانيسمهايي كه پيشبيني كرديم، به سمتي رويم كه بتوانيم پرداخت از جيب مردم را كاهش دهيم. نظارت بر بخشهاي غيردولتي هم از برنامههاي ماست. هر آنچه خارج از قانون باشد، تحمل نميكنيم. در صورتي با همكارانمان در بخش غير دولتي، همكاري ميكنيم كه طبق قانون عمل كنند. تعرفهها و ضريبها مشخص است و زيرميزي، خط قرمز ماست و دريافت زيرميزي و كار خلاف قانون در مركز درماني خصوصي، باعث قطع همكاري ما و آن مركز درماني خواهد شد.
در دوران كرونا، بزرگترين صدمه را در آموزش ديديم. آينده مملكت به بازگشايي دانشگاهها و كلاسهاي حضوري بستگي دارد. بچهها اكنون صدمات زيادي خوردند. سبك زندگيشان بر هم خورده، خيلي ميخوابند، پرخوري ميكنند، چاق شدند و... در عين حال ما در مدارس فقط درس ياد نميدهيم، بلكه روابط اجتماعي برخورد با يكديگر و... را آموزش ميدهيم و در دنيا اين صدمات ايجاد شده است. بازگشايي مدارس و دانشگاهها، در اولين زمان ممكن از نظر علمي، هر زمان ميسر باشد بايد انجام شود. خوشبختانه عوارض و مرگ و مير كرونا در بچهها نادر است و بيشتر مرگ و مير در سنين بالاتر اتفاق ميافتد. درباره بازگشايي هم، ستاد كرونا بر اساس اطلاعاتي كه به آنجا ارايه ميشود، تصميم ميگيرد. آينده مملكت به اين متخصصان نياز دارد.
با حداكثر ظرفيت در حال واكسيناسيون هستيم و اميدواريم تا اواخر آبان يا اوايل آذرماه تمام شود. قول من در مجلس درخصوص پايان واكسيناسيون، تا دهه فجر بود و هر چه اين زمان زودتر محقق شود لطف الهي و كمك مردم به ما بوده است. هر يك نفر كه فوت كند يك ضربه روحي بزرگي به بنده و جامعه است.
در ارتباط با ارز ۴۲۰۰ توماني براي دارو، به دليل وضعيت اقتصادي مردم چارهاي نداريم همين ارز را نگه داريم چون امروز كه اين ارز را لغو كنيم، از فردا، دارو گران و فشار مضاعفي به مردم و بيماران وارد ميشود. حذف ارز 4200 توماني از دارو، الان امكانپذير نيست و به خصوص براي كساني كه بيمار مزمن دارند فشار اقتصادي زيادي خواهد داشت چون براي كسي كه بهطور مزمن دارو مصرف ميكند كاتاستروفيك و خانمانبرانداز است و بايد تمام زندگياش را بفروشد كه بتواند دارو بخرد.
اسپوتنيك v روسيه متعهد بود كه ۶۰ ميليون دوز واكسن به ما تحويل بدهد كه فقط دو ميليون تحويل داد. همين الان خود روسيه گرفتار است و واكسن ندارد به مردم خودش بزند. در روسيه ۳۵ درصد مردم واكسن زدند. الان با توجه به حجم واكسني كه آورديم و داريم، فعلا واكسنها كفايت ميكند و اسپوتنيك هم سابقه خوبي نداشته و به تعهداتش عمل نكرده است ولي چند هفته قبل، مجددا نزديك يكميليون دوز واكسن به ما داد و فعلا نيازي براي اين واكسن نداريم و با واكسنهاي موجود مشكلمان رفع ميشود.
در مساله كمبود پزشك، مشكل اصلي ما در توزيع است طوري كه در بعضي مناطق تورم پزشك داريم و بعضي جاها پزشك نداريم. اين هم به قانون برميگردد. طرح نيروي انساني يك قانون دارد كه ميگويد افراد در مدت مشخصي تحت نظر وزارت بهداشت ملزم هستند كه بروند و در مناطقي كار كنند، اما بعد از آن مدت افراد مخير هستند. طبيعي است كه هر چه امكانات محيطي بيشتر شود و رسيدگي بيشتري شود، ماندگاريشان بيشتر ميشود. ما اكنون مشكل ماندگاري داريم و بايد براي ماندگاري تلاش كنيم.برنامه ديگر ما اين است كه بوميگزيني را افزايش دهيم. طبيعتا كسي كه از ايلام و مناطق محروم آيد، اگر بومي آن محل باشد و امتياز بوميگزيني را بيشتر دهيم، طبيعتا ماندگاريمان هم بيشتر ميشود. ما قول ميدهيم به اندازه زيرساختهايمان گروه پزشكي را افزايش دهيم. مهم براي ما كيفيت افراد است. قطعا افرادي كه تربيت ميكنيم، بايد باكيفيت باشند، زيرا آبروي ماست. برخي كشورهاي همجوار ما با دوره 4 ساله آموزش پزشكي، ليسانس پزشكي تربيت ميكنند و آمارشان را بالا ميبرند، اما كيفيت ندارند و براي درمانشان به ايران ميآيند. ما با رعايت كيفيت و زيرساختهايي كه داريم، قول ميدهيم كه اين كار را انجام دهيم.