خاطرات سفر و حضر (92)
اسماعيل كهرم
امروز، روز سيزده‌به‌در است. سال 1400. اگر به كليت عيد نوروز و مراسم قبل و بعد از آن نگاه كنيم، همه يك مجموعه سنت‌هاي بسيار قديمي هستند كه در طي قرون، صيقل يافته‌اند. حشو و زوايد از آنها جدا شده و آنچه مقبول عامه است به جا مي‌ماند. چهارشنبه‌سوري علاوه بر مراسم خاص آن (كه بعضي فراموش شده) مثل قاشق‌زني! علاوه بر زيبايي مراسم پريدن از آتش، خود نام «چهارشنبه‌سوري» آنتيك، قديمي و بمان است و عوض‌نشدني. اكنون تير و فشفشه و ترقه نيز به آن اضافه شده ولي اينها فراموش خواهند شد، حتما. همين‌طور سفره پربركت هفت‌سين كه سمندر استاني و لاك‌پشت خزري و ماهي قرمز چيني به آن اضافه شده ولي اينها هم رفتني هستند. سيزده‌به‌در نيز به دست عده‌اي پوست انداخته و نامش را به روز طبيعت تغيير داده‌اند ولي سيزده‌به‌در هميشه سيزده‌به‌در خواهد ماند. تمام پاييز و زمستان را پدران ما در خانه‌هاي تاريك و سرد (يا گرم) سپري كرده‌اند و پس از مراسم عيد نوروز پيروز، هنگام رفتن به دشت و دمن است و طبيعت. نيازي به تغيير نام زيبا و باستاني نبوده. در ارديبهشت‌ماه روز براي ناميدن آن به عنوان روز طبيعت زياد است. سيزده‌به‌در در طول هزاران سال باقي مانده. به آن دست نزنيد.