در آموزش و پرورش، فرداي ايران را ببينيد
غزل لطفي
قانون حمايت از جواني جمعيت پس از تصويب در مجلس، توسط رييس‌جمهور به وزارت بهداشت ابلاغ شد. فارغ از پرداختن به انتقاداتي كه به اين قانون وارد است، امروز ديگر قانون است و در آستانه اجرا. آنچه از امروز بايد در نظر داشت، تربيت جمعيت جواني است كه در آينده‌اي نه چندان دور مادران و پدران جوان كشور ما خواهند بود و امروز محصلين و آينده‌سازان ايران هستند. مهم‌ترين ارگاني كه در تربيت اين آينده‌سازان نقشي اساسي دارد، سيستم آموزشي كشور است و به اعتقاد من، امروز تربيت و پرورش جواناني آگاه، بايد از مولفه‌هاي اصلي سياست آموزشي كشورمان باشد. بايد در نظر داشت هر آنچه در كودكي و نوجواني آموخته مي‌شود در سراسر زندگي نهادينه شده و نقش مهمي در روش و منش زندگي هر فردي دارد. موضوع مهمي كه بايد به آن پرداخته شود؛ آگاهي است و آگاهي‌بخشي به كودكان و نوجوانان بهترين سرمايه‌گذاري براي آينده است. در حال حاضر سهم كالاهاي فرهنگي در سبد خانوار ايراني كمتر از يك درصد است كه البته مشكلات معيشتي در اين زمينه، تاثير فراوان دارد و در اين روزها و شرايط، رسالت بانيان آموزش كشور هم سنگين‌تر خواهد بود. حالا كه قرار است براي جواني و افزايش جمعيت برنامه‌ريزي شود، بهتر است جواناني آگاه داشته باشيم تا در آينده با مشكلات بزرگ‌تري از سر ندانستن روبه‌رو نشويم. براي اينكه راه را بر آموزش‌هاي غلط ببنديم، چاره‌اي نداريم جز گسترش آگاهي و آموزش صحيح و به موقع كه سهل‌ترين و در دسترس‌ترين راه آن هم آموزش و پرورش است. در اين راه بايد متخصصان و كارشناسان را به كار گرفت و روش‌هاي به‌روز سيستم‌هاي آموزشي موفق دنيا را بررسي كرد و پس از بومي‌سازي از آنها استفاده كرد تا سياست جواني جمعيت، همراه با چاشني آگاهي، موفقيت را رقم بزند و در اين راه تامين زيرساخت‌هاي مناسب آموزشي و طبق استانداردهاي جهاني از مهم‌ترين ملزومات است كه با توجه به سياست جوان‌گرايي جمعيت حتما در اين زمينه برنامه‌ريزي مدون شده و در پيوست‌هاي فرهنگي اين قانون آمده است و نياز به انتشار عمومي دارد تا هم در زمان حال و هم آينده بتوان از آن بهره‌برداري كرد، زيرا از امروز بايد به تلاشي صد چندان پرداخت تا هم كمبودهاي فعلي مرتفع شود و هم در آينده زيرساخت‌هاي آموزشي متناسب با جمعيت باشد. تامين فضاي آموزشي مناسب در شرايطي كه هنوز ما در برخي نقاط كشور از كلاسهاي كپري و كانكسي استفاده مي‌كنيم تخصيص بودجه و طرحي كارشناسي مي‌خواهد تا در آينده‌اي نه چندان دور به تعداد كلاسهاي غيراستاندارد كشورمان افزوده نشود و در ده سال آينده با موجي از كمبودهاي اوليه و بنيادي در دستگاه آموزشي مواجه نباشيم. بيش از ۹۷۰ هزار دانش‌آموز در سال تحصيلي جديد ترك تحصيل كرده‌اند و اين يعني جمعيتي حدود يك ميليون به هر علت از يادگيري بازمانده‌اند. علت‌يابي اين اتفاق به دو جهت حايز اهميت است: بازگرداندن اين تعداد كودك و نوجوان به تحصيل و جلوگيري از اين اتفاق در آينده.
جمعيت جواني كه بر اثر فقر از تحصيل باز بماند در آينده ارمغاني جز جرم و بزهكاري نخواهد داشت. براي تربيت آينده‌سازاني كارآمد امروز به فكر تحول در نظام آموزشي كشور باشيم. جوان‌سازي نيازمند تهيه برنامه توسعه‌اي در ساختار آموزش و پرورش كشور است.