نوری و سکوت و انتظار فرهنگیان
محمد داوری
برخلاف اینکه فرهنگیان بهویژه فعالان مدنی و رسانهای حوزه آموزش پرورش نسبت به دو گزینه قبلی معرفی شده که واکنشهای گستردهای مبنی بر مخالفت ابراز کردند پس از معرفی یوسف نوری بهعنوان گزینه سوم برای تصدی وزارت آموزش و پرورش جو حاکم بر افکارعمومی فرهنگیان نشان از سکوت و انتظار دارد، سکوت و انتظاری که مانند فریاد و اعتراض های قبل حاوی پیام های جدی است. این سکوت که میتوانست با معرفی گزینه مناسب به همراهی و موافقت تبدیل شود دوگانهای را در پس خود دارد، نخست اینکه گزینه سوم بهرغم داشتن سوابق آموزشی و پرورشی گزینه مطلوب با توجه به افراد شاخص در جریان همسو با ريیس دولت نیست،به این معنا که اگر ما یک لیست 20 نفره از همه کسانی که سابقه مدیریتی در سطوح عالی وزارت آموزش و پرورش داشتهاند تهیه کنیم این سه گزینه معرفی شده نه تنها در ردیف پنج گزینه بالای این لیست قرار ندارند، بلکه شاید به جرات می شود گفت جزو پنج گزینه نهایی قرار می گیرند، لذا انتخابهای صورت گرفته از گزینههای مطلوب موجود در این جریان نبوده است و دوم اینکه سکوت فرهنگیان این معنا را دارد که مسوولیت این انتخاب برعهده ريیس دولت و نمایندگان مجلسی است که میخواهند به او رای اعتماد بدهند لذا آنها نیز باید پاسخگو باشند و اگر آقای یوسف نوری عملکرد مثبتی داشت فرهنگیان از او حمایت و اگر هم عملکرد منفی داشته باشد با او مخالفت و از او انتقاد خواهند كرد. از طرفی استدلالهای موافقین و حامیان آقای نوری آنقدر قوی نبوده است که افکار عمومی معلمان را مجاب كند تا از وی حمایت کنند.نخستین استدلال متوجه کارنامه و رزومه ایشان است که هر چند به نسبت باغگلی و فیاضی قابل توجه است اما قرار نیست هر گزینهای که معرفی میشود ما با گزینههای قبلی مقایسه کنیم بلکه استدلال موجه این است که وی با شاخصها و گزینههای ممکن و موجود بررسی شود و این پرسش مطرح شود که آیا بهترین گزینه ممکن انتخاب شده است؟ عده ای هم که استدلالهای بسیار ضعیف و غیر منطقی تر را ارائه میدهند مثلا اینکه چون دو گزینه قبلی رای اعتماد نگرفتهاند به گزینه سوم حتما باید رای اعتماد داده شود یا اینکه مهلتی برای ادامه سرپرستی نیست یا اینکه ادامه سرپرستی آسیبزا است.در حالیکه باید گفت حتی اگر ده نفر هم معرفی شود که ضعیف و نامناسب باشند، باید رای اعتماد داده نشود و بیتردید تعیین یک فرد ضعیف آسیبش به مراتب بیشتر از ادامه سرپرستی است و قانون راه تمدید سرپرستی را هم مشخص کرده است ضمن اینکه دوره سخت سال تحصیلی همان شروع سال بود که با سرپرستی از آن عبور شده است. بهطور کلی میشود گفت کنشهای فرهنگیان تاکنون هوشمندانه بوده است وسرمایه مدنی فرهنگیان میتواند پشتوانه خوبی باشد برای دستگاه آموزش و پرورش و حساسیت سنسورهای فعالان ابزار خوبی است که مسائل آموزش و پرورش به کمک آن مورد بررسی قرار گیرد، چرا که روشن شده است فعالان فرهنگی این حوزه به خوبی اوضاع وشرایط را رصد می کنند و کنش ها و واکنش های معناداری دارند.