به مناسبت روزي كه قرار بود دنيا به پايان برسد
مردي كه پيشنهاد منچستر را رد كرد تا پيش از آرماگدون عبادت كند
گروه ورزش
اعتقاد به پايان دنيا در يك روز خاص از آن جمله اعتقادات عجيب و غريبي است كه گاه از آيين‌هاي نوظهور مي‌آيد و گاهي از پيشگويي‌هاي قديمي. همين حالا كه در عصر كرونا هستيم هنوز عده‌اي مصرانه اين بيماري را پايان دنيا مي‌دانند.
۹ سال پيش در سال ۲۰۱۲ و در چنين روزي يعني ۳۰ آذر مصادف با ۲۱ دسامبر خيلي‌ها اعتقاد داشتند پايان دنيا رقم خواهد خورد. آنها اين پيشگويي‌ها را از روي تقويم ماياها برداشته بودند و مي‌گفتند قرار است دگرگوني‌هاي عظيمي رخ بدهد. آنها مي‌گفتند اين روز در تقويم مايا به عنوان روز پاياني از سال ۵۱۲۵ مي‌باشد. روز ۲۱ دسامبر گذشت و اتفاقي رخ نداد و خيلي از كساني كه در انتظار كن‌فيكون شدن دنيا بودند به زندگي‌شان بازگشتند.
اين نخستين‌باري نبود كه ايده پايان دنيا در يك تاريخ خاص مطرح مي‌شد و پيش از آن برخي پيشگويي‌ها از پايان دنيا در ابتداي قرن بيست‌ويكم مي‌گفتند. جالب است بدانيد اين تفكر كه شايد براي خيلي از ما شايد احمقانه به نظر برسد باعث شد يك فوتباليست معروف در اوج دوران فوتبال خودش اعلام بازنشستگي كند تا در روزهاي پاياني جهان هستي به عبادت بپردازد.
دلايل زيادي وجود دارد كه چرا يك فوتباليست حرفه‌اي بخواهد بازنشسته شود. مصدوميت، كهولت سن، داشتن زمان بيشتر براي بودن كنار خانواده و... با اين حال كارلوس روآ اين تصميم را به خاطر قريب‌الوقوع بودن پايان دنيا گرفت.
گلر آرژانتيني كه در اوج دوران بازي خود در مايوركا بود متقاعد شد كه در هزاره جديد دنيا به پايان مي‌رسد. او توپ‌گير عجيب و غريبي بود كه حتي پس از بيماري‌هاي سخت مثل مالاريا به زمين بازي برگشته بود. او هنگامي كه در باشگاه راسينگ توپ مي‌زد در يك تور تابستاني در آفريقا مورد حمله جدي مالاريا قرار گرفت و دچار خستگي مزمن شد. اتفاقي كه مي‌توانست فوتبال او را براي هميشه نابود كند. با اين حال او موفق شد در كونمبول ۱۹۹۶ همراه با لانوس قهرمان شود.
سال بعد او به لاليگا رفت و دوران شكوهش را آغاز كرد. در جام جهاني ۱۹۹۸ مقابل انگليس در مرحله يك‌هشتم نهايي پنالتي ديويد باتي را مهار كرد و تيمش را به دور بعد رساند. هرچند گل تاريخي دقيقه ۹۰ بركمپ به آرژانتين در مرحله بعد آرزوهاي روآ را براي رسيدن به جمع چهار تيم پاياني به باد داد اما هيچ كس نمايش‌هاي قهرمانانه او را فراموش نكرد. او در ۲۹ سالگي و در مايوركا و تيم ملي آرژانتين عالي بود. با تيم اسپانيايي به مقام سوم لاليگا رسيد. اين بهترين نتيجه تاريخ تيم بوده است. سپس اتفاق بزرگ رخ داد. منچستريونايتد درخواست جذب روآ با مبلغ 10 ميليون دلار را به مايوركا ارايه داد تا او را وارث اشمايكل كبير كند. با اين حال مرد ادونتيست افكار ديگري در سر داشت. (ادونتيست يكي از مذاهب مسيحيت پروتستان مي‌باشد كه مهم‌ترين شاخصه آنها مراعات كردن روز سبت، روز هفتم اصلي در هفته مسيحيت و يهوديت و همچنين وقوع حتمي ظهور دوم عيسي مسيح مي‌باشد) .
روآ در سال ۱۹۹۹ از فوتبال كنار رفت تا براي «پايان جهان» آماده شود. آن هم در مكاني كه هرآنچه ما نياز داريم فراهم كند. اين دروازه‌بان تمام دارايي‌هاي دنيوي خود را بخشيد و از انظار مخفي شد. او به ويلايي در دسوتو در دهكده‌اي كوچك در كوه‌هاي كوردوبا پناه برد. جايي كه در انزوا با خانواده‌اش در انتظار آخرالزمان بنشيند.
او در آخرين اظهارنظرش قبل از رفتن گفت: «من هرگز نمي‌خواستم فوتباليست شوم و اصلا دلم براي فوتبال تنگ نشده. من بدون فوتبال خوشحالم.»
با اين حال آرماگدون محقق نشد و روآ بعد از يك سال شادمان از پايان تبعيد خودخواسته به فوتبال بازگشت و راهي مايوركا شد. او نتوانست شكوه گذشته را به دست آورد اما يك اتفاق عجيب‌تر هم در انتظارش بود. او در سال ۲۰۰۴ به سرطان بيضه مبتلا شد و با همان عزم و اراده پولادين از پس اين بيماري هم برآمد. پس از بازنشستگي به رژيم خوردن كاهو رو آورد و به مربيگري دروازه‌بان‌ها پرداخت. او در سال ۲۰۱۵ راهي گوادلاخاراي مكزيك شد و به اين تيم در كسب چهار عنوان قهرماني كمك كرد. او يك خالكوبي روي دستش دارد به عنوان داستاني از خودش به عنوان يك شخص و آنچه در فوتبال از سرگذرانده.
روآ با همه اين تفاسير مي‌گويد: «من مسيحي بدي بوده‌ام. من بايد ايمان داشته باشم. كتاب مقدسم را بردارم و اعتماد كنم خدا مرا راهنمايي مي‌كند.»