ورقپارههايي كه بسيار مهم هستند
ترس از خدايان بهارستان
علي ولياللهي
۱۴ سال از زماني كه محمود احمدينژاد رييسجمهور وقت قطعنامههاي سازمان ملل را ورقپاره ناميد گذشته است و حال با تغييرات در دولت و مجلس و روي كار آمدن افرادي با همان ديدگاهها دوباره ورقپارهها بلاي جان كشور و مخصوصا ورزش شدهاند. اين تفكر در برخي مقامات سياسي، وزارت ورزش و مخصوصا مجلس وجود دارد كه نهادهاي بينالمللي ورزش كاري با ما ندارند و تهديداتشان پوچ و توخالي است.
در سالهاي گذشته بحث ورود سياسيون به فوتبال در حوزههايي نظير ممنوعيت به كارگيري بازنشستگان، تصويب اساسنامه فوتبال و ممنوعيت ورود زنان به استاديوم دردسرهايي براي فوتبال ايران ايجاد كرده است. در تمامي موارد، هربار به سياسيون بابت خطراتي كه دخالت آنها به دنبال دارد هشدار داده شده پاسخ دادهاند: «شما ميخواهيد ما را از چماق فيفا بترسانيد.» در ورزشهاي ديگر هم نظير چنين اتفاقاتي را شاهد بودهايم كه در نهايت به تعليق فدراسيون جودو و تا لبه پرتگاه رفتن فدراسيون شطرنج منجر شد.
همين طرز فكر در بحث حذف سرخابيها هم بود و در فاصله روزهايي كه دو تيم درگير ارسال مدارك به ايافسي بودند صداهايي به گوش ميرسيد مبني بر اينكه كنفدراسيون فوتبال آسيا اين دو تيم را حذف نميكند. برخي ميگفتند آنها از خداشان است كه سرخابيها در آسيا باشند. برخي مجريان تلويزيوني و گزارشگران فوتبال حتي بعد از حذف دو تيم هنوز معتقدند اين آسياست كه از نبودن دو تيم استقلال و پرسپوليس ضرر كرده است. با اين حال ديديم كه تهديدات واقعي بود.
حالا هم سر تصويب اساسنامه فدراسيون فوتبال با چنين وضعي مواجهيم. هرچه فدراسيون فوتبال و جامعه رسانهاي ورزشي تاكيد ميكنند كه از مهلت يك ساله فيفا براي تصويب اساسنامه بيشتر از دو ماه باقي نمانده كسي گوشش بدهكار نيست. مهدي فروردين يكي از نمايندگان مجلس معتقد است چماق فيفا همواره دست مديران فدراسيون است و تا كسي حرفي ميزند آن را بالا ميآورند. پيش از او و در زمان فشار به مهدي تاج براي استعفا به دليل بازنشسته بودن قاضيزاده هاشمي زياد از كليدواژه چماق فيفا استفاده ميكرد. همچنين احمد راستينه نمايندهاي كه خيلي تلاش ميكند در بحث حذف استقلال و پرسپوليس خودش را ذينفوذ و صاحب نقش معرفي كند روز گذشته با اشاره به اينكه حذف استقلال و پرسپوليس مربوط به جريان نفوذ ميشود كه از داخل هدايت ميگردد، گفت: «برخي اطلاعات غلط به فيفا ميدهند تا كشور را در مرحلههاي سختي از تعليق قرار دهند.»
اين گروه از افراد هيچ وزني براي نهادهاي بينالمللي قائل نيستند، آنها را موجوديتهايي كور و كر تصور ميكنند و هنوز هم در برخي رسانهها افسانه «ما از داخل تحريم يا ممنوع يا لغو امتياز شديم» را بازتكرار ميكنند. در حالي كه نامههاي كنفدراسيون فوتبال آسيا به فدراسيون و دو باشگاه سرخابي به صراحت در مورد نواقص دو تيم و ابهامات اشاره كرده و نشان ميدهد آنها كاملا روي موضوعات اشراف دارند.
امروز بخش اعظمي از جامعه فوتبال و حتي مردم ايران ميدانند تحريمها، قطعنامهها، تهديدهاي نهادهاي بينالمللي ورزشي براي پايبندي همه به قوانين به هيچوجه توخالي نيستند. اين چيزي است كه مردم و طرفداران فوتبال با پوست و گوشت و استخوان لمس كردهاند. با ديدن وضعيت اقتصادي و جاي خالي تيمهاي محبوبشان در ليگ قهرمانان آسيا. نمايندگان مجلس اما هنوز درگير ذهنيات خودشان هستند و چشمشان به داخل است.
نمايندگاني كه فرصت كافي براي گير دادن به اينترنت مردم يا نگهداري حيوان خانگي دارند ولي هنوز فرصت نكردند بعد از ۱۰ ماه اساسنامه فدراسيون فوتبال را بررسي و تعيين تكليف كنند. جالب اينكه هم مقامات فدراسيون هم برخي از نمايندگان ميانهرو ميترسند حرفي بزنند كه تندروهاي مجلس سر لجبازي بيفتند و بگويند اصلا تصويب نميكنيم! بنابراين هميشه با جملاتي نظير «انشاالله كه مجلس محترم بهترين تصميم را ميگيرد»، «اميدواريم نمايندگان عزيز به خاطر مردم همكاري لازم را داشته باشند» يا «اجازه بدهيد در فضايي آرام و بيتنش كار را جلو ببريم» نسبت به اين موضوع واكنش نشان ميدهند. انگار كه اينها در مقام خدايان يونان باستان هستند و نبايد كاري كرد كه عصباني شوند.