كل بروك، غرور اميرخان را له كرد

گروه ورزش

بيست سال پس از زماني كه آنها براي اولين‌بار در بوكس آماتور در رينگ ملاقات كردند و پس از بيش از يك دهه خصومت شخصي بين آنها، سرانجام كل بروك توانست حقانيت خود را به اثبات برساند. در شب منچستر و در حالي كه ۲۱ هزار نفر مبارزه را از نزديك مي‌ديدند كل بروك روي رينگ سرخوشانه پيروزي مقتدرانه‌اش را جشن مي‌گرفت در حالي كه اميرخان شكسته و درمانده پس از 6 راند مبارزه در گوشه رينگ به نظر مي‌رسيد. 

پايان اين مبارزه خيلي زودتر از پايان واقعي معلوم شده بود. اميرخان به داور اعتراض مي‌كرد اما همان زمان زير ضربات سنگين بروك گير كرده بود. او به طناب آويزان مي‌شد و تلاش مي‌كرد سرپا بماند. ضربات آپركات بروك كه با چند ضربه ديگر تركيب مي‌شد سر خان را به عقب پرتاب مي‌كرد و خوشبختانه قبل از اينكه اتفاق بدي بيفتد داور مسابقه را در راند ششم متوقف كرد. 
در طول مسابقه به نظر مي‌رسيد هر بار بروك با قصد واقعي به خان حمله مي‌برد آسيب‌هايي جدي به او وارد مي‌ساخت. با اين حال خان هميشه يك مبارز بي‌نهايت شجاع بوده و با دست‌هاي سريعش توانست گاهي بروك را مورد اصابت قرار دهد. از راند چهارم بروك ضرباتش را به سمت بدن حريف روانه كرد و در راند پنجم گارد حريف را باز كرد. خان تلاش مي‌كرد با حركت به عقب از زير فشار ضربات فرار كند اما ممكن نبود، درنهايت وقتي سياهي او را فرا گرفت به نظر برايش آرامش‌بخش بود.
اين يك مبارزه نبود كه به انتها مي‌رسيد. كينه شخصي اين دو بوكسور براي بروك بسيار شخصي بود. او اعتقاد داشت خان مدام به او بي‌احترامي مي‌كرده. خان قبل از مسابقه گفته بود: «بروك مثل يك هوادار فعاليت مرا دنبال مي‌كند. من براي مدت طولاني در ذهن او زندگي كرده‌ام.» او سپس با افزودن جمله: «من نگران سلامتي او پس از ضرب و شتمي هستم كه در انتظارش است.» همين حواشي و سابقه عالي دو بوكسور باعث شده بود تمام ۲۱ هزار بليت مسابقه در كمتر از چند ساعت به فروش برسد. 
بروك در مبارزه به صورت وحشيانه‌اي غرور خان را لگدمال كرد. خوشحالي او از پايان دادن به زندگي حرفه‌اي مردي بود كه مدت‌ها دشمنش به حساب مي‌آمد. تنها خطري كه براي بروك وجود دارد اين است كه باور كند غلبه بر خان نشانه آن است كه دوباره به سطح بالايي در بوكس رسيده است. بروك در طول‌ تمام سال‌هاي فعاليتش متحمل سه شكست سنگين شده و اين برد رضايتبخش نمي‌تواند آسيبي كه او در برابر مبارزان جوان پذيرفته بود را جبران كند. اگر مبارز اهل شفيلد بتواند در ۳۵ سالگي با سلامت از رينگ كنار برود پاياني خوب براي نزديك به ۱۷ سال حضور در رينگ حرفه‌اي خواهد بود. 
خان هم ۳۵ ساله است و قبل از اينكه در مقابل بروك وارد رينگ شود گفته بود: «اگر هر يك از ما شكست بخوريم چيزي است كه براي مدتي طولاني ما را آزار مي‌دهد، به همين خاطر است كه من خيلي سخت تمرين كرده‌ام. هر كاري كه لازم بوده انجام دادم زيرا مي‌دانم كه نمي‌توانم در اين مبارزه شكست بخورم.»
بوكس يك تجارت خشن و غيرقابل بخشش است بنابراين كلمات جسورانه خان توسط مشت‌هاي بروك كنار زده شد. او بايد ياد بگيرد چگونه بر خاطرات تلخ اين شكست دردناك غلبه كند. 
دو مبارز بعد از مسابقه و در نيمه شب در يك كنفرانس مطبوعاتي حاضر شدند. خان شجاعتي مثال‌زدني نشان داد و با پرستيژ بالا به رقيبش تبريك گفت. او اعتراف كرد براي ادامه فعاليت حرفه‌اي‌اش بايد با خانواده مشورت كند. او البته مي‌گفت خوشحال است كه در چنين جوي مبارزه كرده. بروك نيز رقيب را مورد ستايش قرار داد و احترام مشابهي گذاشت. قبل از اينكه از هم جدا شوند هم دستان خود را دور شانه‌هاي هم حلقه كردند و آخرين عكس يادگاري را گرفتند. 
بروك قطعا به رينگ برخواهد گشت. او مي‌خواهد با پسر نايجل بن كه 10 سال از او كوچك‌تر است مبارزه كند؛ مبارزه‌اي به مراتب خطرناك‌تر از مبارزه با امير‌خان. با اين حال تا آن زمان بروك مي‌تواند از پيروزي خود برابر رقيب قديمي لذت ببرد زيرا اين يكي از باشكوه‌ترين شب‌هاي زندگي او در بوكس بود.