وقتي تب كتاب بالا مي‌رود
رامين جهان پور
مردم ايران، سالي يك‌بار در ارديبهشت ماه با كتاب آشتي مي‌كنند و هركجاي كشوركه باشند خودشان را به تهران مي‌رسانند تا در نمايشگاه بين‌المللي كتاب حضور داشته باشند وكتاب‌هاي دلخواهشان را به راحتي پيداكنند و از تخفيفات ويژه نمايشگاه بهره ببرند. در طول اين يك هفته‌اي كه بزرگ‌ترين رويداد فرهنگي كشور در حال برگزاري است تمام خبرگزاري‌ها، نشريات وحتي بيلبوردهاي سرچهارراه‌ها هم فرا رسيدن اين مناسبت فرهنگي را فرياد مي‌زنند، همينطور صدا وسيما كه خيلي‌ها معتقدند نسبت به كتاب وكتابخواني هميشه بي‌تفاوت است هم در اين چند روز با پوشش اخبار وگزارش‌هاي ويژه سعي مي‌كند سهمي د ر ارايه اين اتفاق بزرگ داشته باشد.نمايشگاه كتاب ديگر براي اهالي كتاب و بازديد‌كنندگانش تبديل به نوستالژي شده و هرسال در دومين ماه از بهار به انتظار آمدنش مي‌نشينند .البته نمايشگاه سي و سوم امسال كمي با سال‌هاي گذشته تفاوت دارد و تفاوتش هم اين است كه به خاطر كرونا اهالي كتاب چندسالي از اين دورهمي بزرگ دور بوده‌اند، پس احتمالا استقبال امسال بازديدكنندگان، بيشتراز سال‌هاي گذشته خواهد بود. شنيدن صداي گوينده‌هاي نمايشگاه از بلندگو كه كتب ناشرين را تبليغ مي‌كنند... صداي موزيك‌هايي كه در محوطه نمايشگاه گوش را مي‌نوازد، كيوسك‌هاي مسابقه، قرعه‌كشي و از من بپرسيد... بوي پراكنده كاغذ در غرفه‌ها... سالن‌هاي شلوغ وپرترد د وبازديدكنندگاني كه به داخل غرفه‌ها سرك مي‌كشند، چرخ دستي‌هايي كه كتاب‌ها را لخ لخ كنان به اين‌سو وآن‌سو مي‌برند و مردمي كه توي صف چاي ونسكافه و ماشين ون به سر مي‌برند. بازديد‌كننده‌هاي خسته‌اي كه توي محوطه نمايشگاه روي چمن‌ها نشسته‌اند وبه ساندويچ‌هايشان گاز مي‌زنند ... همه وهمه در ذهن ماندگارند .اي كاش ما اين تب و تاب را جز در ارديبهشت‌ماه، در بقيه ماه‌هاي سال هم احساس مي‌كرديم، شايد اينطوري آمار مطالعه در كشور ما، با حالا بسيار فرق مي‌كرد وكتاب كالاي پررونق‌تري در جامعه ما مي‌شد.