مدال طلا يك سال بعد از مبارزه سياسي
ما همه به ناهيد كياني بدهكار هستيم
علي ولي‌اللهي
تقريبا يك سال پيش در روزي كه ناهيد كياني در المپيك توكيو با قرعه كيميا عليزاده روبه‌رو شد دوقطبي بدي شكل گرفت. به دلايل گوناگون سياسي- اجتماعي هم كياني هم عليزاده نتوانستند به عنوان يك ورزشكار ايراني از حمايت حداكثري هموطنان‌شان بهره‌منده شوند و اين غم‌انگيزترين داستان مبارزه اين دو دختر ايراني در آوردگاه المپيك بود. در اين ميان كياني بيشتر مظلوم واقع شد. او بدون اينكه تاثيري در شكل‌گيري وقايع داشته باشد در يك موقعيت پيچيده قرار گرفت. موقعيتي كه باعث شد عده‌اي باخت او را بخواهند. حتي آنهايي كه مصرانه اميدوار بودند كياني برنده مبارزه باشد هم دلايل ديگري جز موفقيت ورزشكار كشورشان داشتند. در چنين فضاي غبارآلودي ناهيد كياني راهي المپيك شد، مبارزه كرد و به ايران بازگشت درحالي كه احتمالا از خودش مي‌پرسيد چرا من نبايد مثل همه ورزشكاران كشورم در المپيك مورد حمايت هشتاد و چند ميليون نفري قرار بگيرم؟ آن موقع خيلي‌ها فهميدند چه جفايي در حق اين دختر شده است.
كياني بعد از مسابقه مقابل عليزاده و آن همه حاشيه در اينستاگرامش معصومانه نوشت: «من نمي‌دانستم كه روزي در بزرگ‌ترين آوردگاه زندگيم در نقطه‌اي كه سال‌ها براي رسيدن به آن تلاش كرده بودم قرار است مقابل هموطنم بايستم، مقابل دوستي كه بخشي از خاطرات دوران ورزشي من است. من چه بايد مي‌كردم؟ سياست در مقابل‌مان قد علم كرده بود، نمي‌دانم چه بر سر جهان آمده كه زور ورزش به سياست نرسيد و پرچم المپيك تنها به نمادي بي‌توجه تبديل شده كه شعار صلح سر مي‌دهد. تمام اين چند روز زندگي‌ام با بهت گذشت...» او در ادامه به مردم يادآوري كرد كه ناهيد كياني است. به آنهايي كه او را نماينده يك تفكر سياسي مي‌دانستند گوشزد كرد كه يك دختر ورزشكار ايراني است بدون اينكه نماينده جريان يا گروهي باشد. كياني نوشت: «مردم سرزمينم من از جنس خود شما هستم. از جنس مردم عادي از جنس دردهاي حقيقي، ببخشيد اگر نتوانستم تمام خود باشم...»
از همان روز بسياري از دنبال‌كنندگان ورزش اميدوار بودند كياني در يك آوردگاه بزرگ ديگر به ميدان برود تا تمام‌قد از او حمايت و برايش آرزوي موفقيت كنند. آرزو داشتند تكواندوكار جوان كشورمان بتواند صاحب موفقيت و مدال شود. كياني هم ثابت كرده بود اين پتانسيل را دارد كه تبديل به يكي از مدال‌آوران زن ايران در مسابقات آسيايي و جهاني شود. او فقط نياز داشت با آرامش و بدون تنش‌هاي سياسي- اجتماعي كارش را پيش ببرد. بدون اينكه برد و باختش معنايي فراتر از يك مسابقه ورزشي به خود بگيرد.
اين اتفاق صبح ديروز در مسابقات تكواندوي قهرماني آسيا در كره‌جنوبي رخ داد. كياني نماينده وزن منهاي ۵۳ كيلوگرم كشورمان در روز نخست مسابقات دست به كار بزرگي زد و با شكست دادن همه رقباي خود به نشان طلا دست پيدا كرد. كياني دور نخست استراحت داشت و سپس ۲ بر يك (راند اول ۸-۳) و (راند دوم ۱۵-۳) برابر كانابال از فيليپين به برتري رسيد. قهرمان آسيا در ديدار دوم نيز با برتري ۲ بر صفر (راند اول: ۶-۴) و (راند دوم ۱۲-۲) برابر «وانگ ژيالو» از كشور چين به فينال راه پيدا كرد. ناهيد كياني نماينده شايسته وزن ۵۳- كيلوگرم كشورمان در مبارزه پاياني براي كسب مدال طلا به ديدار «چاروس كامايوا» نفر ۱۳ رنكينگ جهاني و دارنده مدال طلا قهرماني آسيا و ارتش‌هاي جهان از ازبكستان رفت و درنهايت 2 بر صفر و با نتايج ۷ بر ۲ و ۱۷ بر ۹ صاحب پيروزي شد و با شايستگي روي سكوي نخست ايستاد.
اين مدال كه در حالت عادي بسيار ارزشمند است با اتفاقاتي كه در يك سال گذشته براي كياني رخ داد معناي متفاوت و عميق‌تري به خود مي‌گيرد. اين تكواندوكار كشورمان بعد از پشت سر گذاشتن يك دوره سخت به اين عنوان دست پيدا كرده است. حالا همه مي‌‌دانند او ناهيد كياني است. يك ورزشكار مستقل كه فقط مي‌خواهد در زمين مبارزه براي اهدافش بجنگد. او نه وسيله‌اي براي تنبيه ديگران است و نه آينه عبرت. او نه دستاويزي براي سياسي‌كارهاست و نه قرباني شرايط از پيش تعيين نشده. او يك ورزشكار نخبه است كه مي‌تواند در خاك كره‌جنوبي مهد تكواندو به مدال طلاي آسيا دست پيدا كند.
حالا كياني بايد اراده‌اش را نشان بدهد براي آوردگاه‌هاي بعدي. براي مسابقات جهاني و از همه مهم‌تر المپيك ۲۰۲۴ پاريس. او تنها ۲۳ سال سن دارد و حداقل دو المپيك ديگر را مي‌تواند تجربه كند. كياني بعد از مبارزه‌اش با عليزاده گفته بود سال‌ها منتظر المپيك توكيو بود و عدد ۲۰۲۰ (سال برگزاري المپيك) را در تمامي پسوردهايش استفاده مي‌كرد. حالا او بايد بداند همان اندازه كه خودش مشتاق المپيك پاريس است ما نيز بي‌نهايت منتظريم المپيك بعدي از راه برسد تا آنچه در المپيك توكيو مغفول ماند را جبران كنيم. همه ما يك حمايت كامل هشتاد و چند ميليون نفري به دختر تكواندوكار كشورمان بدهكار هستيم.