خنياگران شهريور
امانوئل مليك اصلانيان | در سال ۱۲۹۴ و به روايتي 22 شهريورماه در شهر روستوف روسيه از پدر و مادر تبريزي زاده شد. سال ۱۳۰۴ خورشيدي بود كه به تبريز رفت و سال ۱۳۰۸ نيز به هامبورگ نقل مكان كرد. او پس از دريافت ديپلم پيانو از كنسرواتوار هامبورگ، رهسپار برلين شد و در مدرسه عالي موسيقي اين شهر از آموزه‌هاي هيندميت بهره برد و سپس وارد كنسرواتوار شد. پس از فارغ‌التحصيلي اولين كنسرتش را در سال ۱۳۱۹ خورشيدي در برلين برگزار كرد. اصلانيان در سال‌هاي تحصيل در آكادمي برلين، تحقيق در زمينه ملودي‌هاي فولكلور ايراني و ارمني را آغاز كرد كه بيشتر آنها از راديو برلين نيز پخش مي‌شدند. او در سال ۱۳۳۲ پس از پايان رساندن دوره آهنگسازي به ايران بازگشت. در ايران مدتي از ابوالحسن صبا موسيقي ايراني را فراگرفت. سال‌ها در دانشگاه تهران و هنرستان عالي موسيقي به تدريس پرداخت. آثار ساخته‌‌شده توسط امانوئل مليك اصلانيان بارها توسط اركسترهاي بزرگ جهان و اركستر سمفونيك تهران به رهبري فرهاد مشكات، حشمت سنجري و علي رهبري اجرا شده است. از معروف‌ترين ساخته‌هاي او مي‌توان به «باله آفرينش»، «افسانه آفرينش»، «گلبانگ»، «پروانه» و... اشاره كرد. اصلانيان تير ماه ۱۳۸۲ درگذشت.
مصطفي كمال پورتراب | سال ۱۳۰۳ و بنا به روايتي 23 شهريور ماه در تهران به دنيا آمد. فرزند اول خانواده بود و در پنج سالگي، با فلوتي كه پدرش برايش خريده بود براي بچه‌هاي محله آهنگ‌هايي را كه شنيده بود، مي‌نواخت. پس از آموختن مقدمات موسيقي سال ۱۳۱۸ وارد هنرستان عالي موسيقي شد و سازهاي متنوعي نظير فاگوت را از ياروسلاوبيزا، ويولن را از حشمت سنجري و عطاالله خادم ميثاق و تار را از موسي معروفي فرا گرفت. او همچنين تئوري موسيقي ايراني را نزد روح‌الله خالقي آموخت و در فراگيري آواز گروهي از آموزش‌هاي روبيك گريگوريان و در سرايش از آموزش‌هاي فريدون فرزانه و پاتما گريان استفاده كرد. پس از آن، به‌طور خصوصي نزد پرويز محمود به فراگيري آهنگسازي پرداخت و در سال ۱۳۳۹ فارغ‌التحصيل شد. پورتراب در سال ۱۳۴۶ دوره‌اي تكميلي نيز در فرانسه گذراند. چند سال پس از تدريس، در سال ۱۳۴۰ سرپرست يكي از اركسترهاي وزارت فرهنگ و هنر ايران و از ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ مدير هنرستان موسيقي ايران شد. بعد از انقلاب ۱۳۵۷ در ايران، كمال پورتراب به تدريس هارموني و كنترپوان به صورت خصوصي ادامه داد و پس از گذشت چند سال، به عنوان استاد دانشكده موسيقي دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد نيز به صورت رسمي در اين زمينه تدريس كرد. يكي از پرفروش‌ترين آثار او كتابي به نام «تئوري موسيقي» است. او در سال ۱۳۸۷ به عنوان چهره ماندگار موسيقي ايران انتخاب شد. پورتراب تير ماه ۱۳۹۵ در ۹۲ سالگي در تهران درگذشت.
مجيد درخشاني| 22 شهريور ۱۳۳۵ در سنگسر به دنيا آمد. او آهنگساز، تنظيم‌كننده و نوازنده تار و سه‌تار است كه از شاگردان محمدرضا لطفي و اعضاي اوليه گروه شيدا بوده است. او آلبوم «بچه‌ها بهار» را با حسين عليزاده و آلبوم «قاصدك» را با صداي اخوان ثالث در دهه ۱۳۶۰ منتشر كرد و از سال ۱۳۶۳ كه به كلن آلمان مهاجرت كرد به آموزش و اجراي موسيقي ايراني مشغول بود. در سال ۱۳۸۴ بود كه به ايران بازگشت و گروه خورشيد را بنيان گذاشت و به همراه اين گروه ۱۵ كنسرت در تهران و شهرستان‌ها و چين و فرانسه ارايه داد. همچنين آلبوم‌هايي چون «من طربم» و «بيداردلان» و «فصل باران» و «ترنجستان» و «از بودن و سرودن» و «آسمانه» را منتشر كرد. درخشاني از سال ۱۳۸۵، محمدرضا شجريان و گروه آوا را در كنسرت‌هاي اروپا، امريكا و ايران همراهي كرد و در تابستان ۱۳۸۶، به همراه گروه خود و دو گروه از تاجيكستان و افغانستان، به مناسبت هشتصدمين سالگرد تولد مولانا، كنسرت‌هايي در يونسكو در پاريس اجرا كرد.
اردشير روحاني|زاده 28 شهريورماه سال 1325 است. در كودكي زير نظر پدرش با نواختن سازهاي مختلف آشنا شد. اولين مشوق و معلم او در موسيقي پدربزرگ و سپس پدرش رضا روحاني بودند. در هنرستان موسيقي ملي ابتدا به يادگيري موسيقي كلاسيك و سپس به فراگيري موسيقي ايراني پرداخت. در اين دوران از استاداني همچون جواد معروفي، حسين دهلوي و حسين تهراني بهره برد و با اخذ ديپلم متوسطه در سال 1343 از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت براي ادامه تحصيل با اخذ بورس تحصيلي در رشته آهنگسازي به «وين» رفت و در آنجا نزد كريستين داويد به آموختن آهنگسازي پرداخت. با تاسيس رشته موسيقي در دانشگاه تهران و دعوت پروفسور داويد به وطن بازگشت و تحصيلاتش را در رشته موسيقي دانشكده هنرهاي زيبا ادامه داد و پس از پاپان تحصيلاتش به تدريس در هنرستان موسيقي مشغول شد. او كار آموزش و تدريس را امر مهم، اساسي و مقدس تلقي مي‌كند، بنابراين براي آموزش هنرجويان رشته پيانو قطعات معروف و شناخته‌شده را با تكنيك‌هاي مختلف و متناسب با توان هنرجويان تنظيم و آماده كرده و دراختيار آنها قرار مي‌دهد.