چه خبر از سال تحصيلي آينده؟
محمد داوري
تابستان هم رو به پايان است و يك هفته ديگر سال تحصيلي جديد آغاز مي‌شود؛ سالي كه پس از دوره كرونا قرار است صددرصد حضوري باشد و ديگر چالش حضوري و غيرحضوري مطرح نيست، لذا به نظر مي‌رسد حالا مسوولان بايد تصويري روشن‌تر ارايه دهند تا همه بدانند در چه شرايطي قرار است سال تحصيلي جديد شروع شود. نزديك به 15 ميليون دانش‌آموز در بيش از 100 هزار مدرسه قرار است از اول مهر سركلاس‌هاي درس حاضر شوند، اما اين حضور پس از سه سال كرونايي به همين سادگي هم امكان‌پذير نيست و چالش‌هاي فراواني پيش روي متوليان مدارس وجود دارد. چالش‌هايي كه براي مديريت آن بايد خانواده‌ها نيز علاوه بر مدارس براي آن آمادگي داشته باشند. نخستين چالش اين است كه شروع مدارس آن شور و هيجان لازم را كه انتظار مي‌رود براي استقبال از سال تحصيلي داشته باشد، ندارد و به نظر مي‌رسد متاثر از دوران كرونا يك رخوت و سستي به ويژه در دانش‌آموزان ايجاد شده است كه وظيفه رسانه‌ها است تا نخست از نظر رواني فضاي جامعه را براي شروع يك سال تحصيلي هيجان‌انگيز آماده كنند. نگراني‌هايي در مورد آمادگي مدارس نيز از لحاظ سخت‌افزاري و نرم‌افزاري وجود دارد و معلوم نيست آيا مدارس آمادگي برگزاري كلاس‌هاي حضوري را به طور طبيعي و معمولي دارند يا نه و يك ابهام گسترده‌اي دانش‌آموزان و والدين را نگران كرده كه لازم است گزارش‌هايي در اين راستا هم به مردم داده شود و خانواده‌ها نيز به كمك مدارس بروند و تلاش كنند مدارس بانشاط و پويايي را براي اول مهر آماده كنند. مساله مهم‌تر و نگراني شديدتر كه سال‌ها است آموزش و پرورش با آن مواجه است كمبود معلم است و امسال به نظر مي‌رسد شدت اين كمبود بيشتر هم باشد، چراكه آمار بازنشسته‌ها سال به سال بيشتر مي‌شود لذا مديران و مسوولان آموزش و پرورش يك هفته مانده به شروع سال تحصيلي بايد صادقانه با مردم سخن بگويند و با آمار واقعي روشن كنند كه چقدر كمبود دارند و چگونه آن را تامين خواهند كرد، چراكه معلم محوري‌ترين عنصر است و اگر نقص‌هايي در زمينه‌هاي ديگر باشد شايد بتوان در ضمن سال تحصيلي جبران كرد اما بدون معلم كلاسي شكل نمي‌گيرد و عملا شروع سال تحصيلي با حضور معلم معنا مي‌يابد. در هر صورت فضاي افكار عمومي بسيار سوت و كور است و شايسته نيست كه جامعه در آستانه يك رويداد فراگير كه ميليون‌ها كودك و نوجوان را درگير خود مي‌كند آن‌هم در امر مهمي همچون آموزش و پرورش اينقدر بي‌تفاوت باشد حتي فعالان و كنشگران هم به نسبت دچار يك بي‌تفاوتي و سكوت شدند، لذا اميدواريم در اين روزهاي باقي‌مانده همه با نقد و نظرها و اميد و انتظارها به استقبال سال تحصيلي آينده برويم.