«ياحقي» در آينه نگاه هنرمندان

گروه هنر و ادبيات

پرويز ياحقي از آن دست هنرمنداني بود كه در حيات هنري خود آثار به ياد ماندني زيادي را خلق كرد؛ «اميد دل من كجايي» با صداي غلامحسين بنان از نخستين آثار مشهور و ماندگار او به شمار مي‌رود. از ديگر آثار او «مي‌زده شب» است كه بسياري از علاقه‌مندان موسيقي اين اثر را شنيده و همچنان زمزمه مي‌كنند. فرهنگ شريف درباره ساخته شدن اين اثر گفته بود: «يك بار من خانه پرويز بودم و داشتم ملودي را مي‌نواختم كه مدت‌ها بود در سر مي‌پروراندم، پرويز وقتي آن را شنيد، گفت: «ملودي بسيار زيبايي است» و روي آن كار كرديم. بيژن ترقي هم كه آن زمان با ما دوست شده بود و زياد مراوده داشتيم، روي آن ملودي شعري گفت كه خاطرم هست به شوخي مي‌گفت: «معر» گفته‌ام نه شعر! اما همان «معر» را پيش دكتر نير سينا، رييس شوراي شعر راديو برديم كه بر اشعار نظارت داشت تا اگر كم و كسري دارد به ما بگويد اما هرچه آن را از بالا تا پايين خواند، ديد كه چيزي كم ندارد. حالا جالب است كه بيژن ترقي به قول خودش «معر» گفته بود اما دكتر نير سينا هرقدر آن را زير و رو كرد ديد كه چيزي كم ندارد. آن زمان هنوز پرويز در راديو به‌طور رسمي كار نمي‌كرد و آن اتفاق باعث شد قطعه «مي‌زده شب» شكل بگيرد و با استقبال مواجه شود.»

برخلاف اينكه بسياري معتقد هستند كه پرويز ياحقي در سال‌هاي آخر عمر خود منزوي شده بود اما بابك بختياري در مصاحبه‌اي عنوان كرده بود: «او به نوعي رفت و آمدهايش را تصفيه كرده بود و چون از خيلي‌ها بدي ديده بود فقط با چند نفر رفت و آمد داشت.[...] اين طور نبود كه خودش، خودش را منزوي كند يا افسرده باشد. پرويز ياحقي فقط با هر كسي در ارتباط نبود.» پرويز ياحقي هم در آهنگسازي و هم در نوازندگي ويولن فعاليت داشت و شايد هنوز برخي ندانند كه ياحقي سابقه كار خبرنگاري نيز دارد آن هم در بخش اجتماعي كه گويا برنامه‌اش طرفداران زيادي هم داشت. «كنسرتي كه اجرا نشد» ساخته بهمن فرمان‌آرا نيز براساس زندگي ياحقي است. اين فيلم مستندي است درباره پرويز ياحقي كه نگاهي دارد به زندگي او. ياحقي در خانه خودش دستگاه ضبط صدا خريده بود و يك استوديوي خانگي درست كرده بود و فعاليت‌هاي روزانه خود را با آن ثبت كرده بود كه به گفته فرمان‌آرا بستر اصلي اين فيلم است و با چند مصاحبه، عكس و... كامل شده؛ او با ساخت اين فيلم مستند سعي كرده نمايي از زندگي اين نابغه موسيقي را كه سال‌ها ممنوع‌الكار بود، نشان دهد. بهمن فرمان‌آرا درباره ياحقي گفته است: «پرويز به راحتي مي‌توانست به آن‌ور آب برود و پول زيادي هم براي آهنگسازي و نوازندگي‌اش به پاي او مي‌ريختند اما نرفت چون عاشق ايران بود.»