روي خط خبر
ممنوعيت ورود دانشجويان خاطي تا زمان تعيين تكليف پرونده انضباطي
انتخاب| دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي از ممنوعالورودي تعدادي از دانشجويان به دليل «تداوم رخدادهاي خارج از اخلاق و ادب و اخلال در فرآيندهاي دانشگاه» خبر داد. دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي اعلام كرد؛ پيرو اطلاعيه قبلي مديريت دانشگاه در خصوص اخلال ايجاد شده در فرآيندهاي آموزشي و پژوهشي دانشگاه توسط برخي دانشجويان، ضمن تشكر از عموم دانشگاهيان كه با رعايت مراتب قانوني به حفظ آرامش و انجام فعاليتهاي جاري دانشگاه كمك كردند، متاسفانه اصرار بر تداوم رخدادهاي خارج از اخلاق و ادب و شوون دانشگاهي و اخلال در فرآيندهاي دانشگاه توسط جمع معدودي از دانشجويان، مديريت دانشگاه را با وجود احترام به هرگونه فعاليت دانشجويان در چارچوب اخلاق و مقررات، ناچار كرد از ظرفيتهاي انضباطي استفاده كند. در ادامه اين اطلاعيه آمده است؛ دانشگاه تصميم گرفته است ورود تعدادي از دانشجويان خاطي به دانشگاه را تا تعيين تكليف پرونده انضباطي ممنوع كند؛ در اين ميان مطابق گذشته تاكيد ميشود بهترين راه اعلام نظرات و اعتراضات در محيط مقدس و علمي دانشگاه استفاده از بسترهاي قانوني در فضايي منطقي، فكري و آرام است.
بيادبي را احمدينژاد شروع كرد
قرن نو| مصطفي هاشميطبا، فعال سياسي اصلاحطلب درباره ريشه اعتراضات اخير گفت: گروههاي مختلف، اعتراضات مختلفي دارند. نميتوان گفت همه گروهها اعتراض دارند. بسياري از آدمهايي كه در تظاهرات شركت نكرده و الان سكوت كردند يك نوع اعتراض دارند. منتها، به دليل آنكه گروههاي مختلف نميتوانند مسائل خود را اعلام كنند، شكلي از آشوب و درگيري باقي ميماند و حرف اصلي روشن نميشود. مشكل اصلي اين است كه در كشور ما محدوديت گفتار وجود دارد و بنابراين، نميتوان گفت ريشه اصلي اعتراضات چيست، اما ملغمهاي از اعتراضات سياسي، اقتصادي و اجتماعي وجود دارد. اين فعال سياسي با اشاره به تاكيد سياستمداران و فراخوان رييس قوه قضاييه براي گفتوگو كردن گفت: شرايط براي گفتوگو كردن محقق نميشود. چندسالي ميشود كه رهبر انقلاب فرمودند كرسي آزاد دانشگاه برگزار شود، اما كسي اعتماد نميكند كه بيايد و صحبت كند. براي آنكه ميترسد كمي از حدود خودشان بگذرند و دانشجويان ستارهدار شده يا اخراج شوند. كرسي آزادانديشي يعني اينكه افراد آزاد باشند و حرف خودشان را بزنند؛ سپس به زندگي عادي خودشان بپردازند. اما به دليل نبود اعتماد به اين امر، اين كرسيها تشكيل نشد. هاشميطبا با اشاره به اظهارات تند و توهينآميز برخي از سياستمداران گفت: به طور مثال، اين بيادبيها و دشنامها ريشه در رفتار مسوولان دارد. وقتي مجلس عليه رييسجمهور يا وزير امور خارجه يا سازمان انرژي اتمي فحاشي ميكند با برخي روزنامههاي وابسته به نظام تهمت ميزنند و دروغ ميگويند، آدمها نيز ياد ميگيرند. برخي ميگويند چرا در دانشگاهها فحاشي ميكنند؛ فحاشي طبيعتا كار بدي است ولي از برخي از مسوولان ياد گرفتند. يا آقاي لاريجاني كه براي سخنراني به قم رفته بودند به ايشان دشنام دادند يا عليه آقايان هاشميرفسنجاني و سيدحسن خميني فحاشي ميكنند. در راس اين كار نيز مجلس قرار دارد يا تريبونهايي كه در اختيار دارند. بيادبي را بخشي از مسوولان شروع كردند و اولين نفر نيز توسط آقاي احمدينژاد بيادبيها شروع شد. ديگران نيز ديدند ميشود فحش داد، فحش دادند. بايد گفت چرا برخي مسوولان و افراد سن بالا رفته فحاشي ميكنند.
فردي ناشناس به دانشجويان گاز اشكآور را زد
برخي حملهكنندگان چاقو هم داشتند
دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال اعلام كرد: مشكل از آنجايي شروع ميشود كه شعارهاي استاديومي و زننده شد و چوب و چماق به جاي گفتوگو به صحن دانشگاه آمد. قطعا دانشگاه براي حفظ شأن خودش و براي دفاع از حرمت دانشجويان بايد مقابل فحاشي، استفاده از چوب و سلاح سرد و كارهايي غيرعاقلانه بايستد. در بخشهايي از اين اطلاعيه آمده است: «پيش از ظهر امروز (يكشنبه) در واحد تهران شمال دانشگاه آزاد مراسمي براي يادبود شهداي فاجعه شاهچراغ برگزار شد كه با درگيري شديدي ميان دانشجويان همراه بود. در حين مراسم برخي افراد با چوب و چماق به مراسم دانشجويان كه مجوز رسمي از دانشگاه داشتند، حمله كردند و متاسفانه صحن دانشگاه به هم ريخت. يكي از شاهدان عيني ميگويد در دست برخي حملهكنندگان چاقو هم بوده است. روز گذشته نيز افرادي قصد حمله به مقبره شهداي دانشگاه را داشتند و صحنههايي زشت رقم خورد. امروز هم همان افراد دانشگاه را با باشگاه مشتزني اشتباه گرفتند و حملات به دانشجويان شركتكننده در مراسم شهدا را آغاز كردند. در ميان درگيريهاي امروز فردي كه هويت او معلوم نيست به يكباره از گاز اشكآور استفاده كرد و فضا تندتر شد. فيلمي كه از دانشگاه در فضاي مجازي دست به دست ميشود نشان ميدهد فردي كه گاز اشكآور را زده خيلي سريع ميان دانشجويان پنهان ميشود و صحنه را ترك ميكند. در هفتههاي اخير در هر دانشگاهي كه تجمعهاي دانشجويي با شعارهاي راديكال و فحاشي همراه شده، صحن دانشگاه تبديل به كارزار زد و خورد شده و صحنههاي دون شأن دانشگاه پديد آمده است، حالا استفاده از سنگ، چوب و چماق فقط منجر به راديكال شدن دانشگاه ميشود. اين اتفاق هيچ سودي براي دانشجويان با هر سليقهاي ندارد و هيچ ديدگاهي نميتواند آن را تاييد كند. قطعا وجود شور و هيجان دانشجويي باعث زنده شدن دانشگاه ميشود، حتي اگر چند گروه حرفها و شعارهاي يكديگر را قبول نداشته باشند و براي هم شعار بسازند، عقلاي دانشگاه مشكلي ندارند.»