تكريم دانشاندوزان آگاهيبخش
كمالالدين پيرموذن
ناآراميهاي چند روز اخير در كشور به ويژه در دانشگاهها و حتي در مدارس، شرايط قابل تاملي را ايجاد نموده است. متاسفانه به دليل عدم توجه به برخي مطالبات بحق مردم و ناكافي بودن بسترهاي مناسب براي نقد منطقي از حاكميت، اعتراضات كوچك صنفي و اجتماعي زمينهساز بحرانها، اغتشاشات دامنهدار و حتي كشتار مردم و مامور ميشود كه در مواردي، طمع بيگانگان نسبت به دخالت در امور داخلي كشور و جنگ رواني و رسانهاي معاندين داخلي و خارجي را هم آشكارا در پي داشته است. عليرغم برخوردهاي نامهربانانه با معترضين و به ويژه با دانشجويان و دانشگاه و بانوان در ماههاي اخير، مواجهه جنبش و نارضايتي دانشجويي با حوادث اخير دلسوزانه، مسوولانه و عقلاني توام با هيجان طبيعي بوده است. حركت دانشجويي نشان داد كه بلوغ و عقلانيت كافي براي تفكيك روشهاي قانونمند، هر چند صريح و جدي از اقدامات نسنجيده و ماجراجويانه، را دارند. در كنار حوادث اخير متاسفانه بار ديگر شاهد موارد متعددي از هتك حرمت دانشجو و دانشگاه مانند تعرض شديد به كتابخانه، خوابگاه، پاركينگ و محدوده آموزشي دانشجويي بودهايم كه حاكي از نوعي بغض و كينه و انتقامگيري از فرهيختگان كشور است. حاكميت بايستي نهتنها همواره شنواي انتقادات دلسوزانه آنان باشد و پاسخگوي اقدامات خود در هر جمعي باشد بلكه از كليه فعاليتهاي دانشجويي در چارچوب قانون حمايت كند. متهم نمودن بيدليل جريانات دانشجويي منتقد و معترض، پاك كردن صورتمساله است كه خود آن موجب و موجد استمرار اين حركات بحرانساز براي توسعه علمي و منافع ملك و ملت است. دانشجويان عزيز، بيترديد مراقب تحركات عناصر مشكوك بوده و نيك ميدانند كه راه اصولي دستيابي به نتيجه اعتراض و مطالباتشان و حركتهاي مدني بر قرارداد اجتماعي است. همه صاحبمنصبان و نيروهاي كشور و خاصه مسوولان و متوليان دانشگاه مجدانه بايد در جهت حفظ و حراست از منزلت و حرمت دانشجو و دانشگاه و همچنين ايجاد امنيت و آرامش تلاش كنند تا در سايه درايت و حوصله و تلاش آنان و دانشجويان فرهيخته و آزاده بيش از پيش محيط دانشگاهها را در جهت انجام رسالتهاي آموزشي و پژوهشي به منظور پيشرفت ايران بزرگ و ارتقاي كيفيت زندگي دانشجويان و هموطنان، آماده سازند. همگان نهتنها حق اعتراض، حق انتقاد دانشجويان، پزشكان و اساتيد دانشگاهها را بايد پاس بدارند بلكه اداي احترام و تكريم نسبت به منزلت والاي خردورزي و دانشاندوزي و آگاهيبخشي آنان، همواره بايد سرلوحه امورات تصميمگيران و تصميمسازان كشور قرار گيرد. بيترديد دانشگاه همواره در عرصه مقدرات جامعه ما، جايگاهي برجسته و تاثيرگذار داشته و البته اين نقش در برهههاي حساس و سرنوشتساز ملت و كشور، فراموش نشدني و نمايانتر است. حضور فعال و پرنشاط دانشگاه و نقشآفريني كارسازتر آنان و به ويژه پزشكان و دانشجويان عزيز كه امام راحل همواره دانشگاه را مبدا تحولات قلمداد ميكردند به مثابه يك خواست ملي تلقي ميشود. پرواضح است هيچ جنبهاي از ابعاد علمي و فرهنگي و سياسي منزلت دانشگاه نبايد فداي جنبه ديگر شود. دانشگاه همواره بايدكانون دانشپژوهي، خردورزي، ژرفانديشي و نقد آزادانه و روشنگري انديشمندانه باشد و هر عامل محدودكننده و اخلالگر در اين نقشآفريني، مغاير مصالح نظام و كيان و منافع ملك و ملت قلمداد ميشود. لزوم هوشياري هر چه بيشتر دانشجويان در موقع بيان انتقادات و اعتراضات در محيطهاي دانشجويي و محكوم ساختن هرگونه افراطيگري و خشونتآفريني با هر نام و شعار مشهود بوده و ضرورت حفظ حرمت و شأن نهاد دانشگاه و قشر دانشجو و دانشگاهي كشور و آزاد كردن دانشجويان معترض را در همه سطوح يادآور ميشوم.