پاسخ به يك اتهام ناجوانمردانه
شما شادي‌سنج داريد؟
گروه ورزش
يك‌بار بعد از بازي از فيروز كريمي پرسيدند بازيكنانت سنگين نبودند؟ جواب داد شما باسكول داشتيد؟
ديروز روزنامه كيهان با طرح يك اتهام در گزارشي نوشت روزنامه اعتماد از برد تيم ملي خوشحال نشد. حالا ما بايد از اين دوستان سوال كنيم شما شادي‌سنج داريد؟
ما اینجا در روزنامه اعتماد از ابتدای جام جهانی نوشتیم که قصد داریم برای پوشش مسابقات «ویژه نامه» منتشر کنیم با کلیدواژه «حمایت از تیم ملی». در روزهای قبل هم به کرات نوشتیم که این تیم فارغ از همه مسائل «تیم ملی» است. نوشتیم که موفقیت تیم ملی می‌تواند به فضای جامعه کمک کند. ما مثل هر طرفدار دیگری بعد از گل روزبه چشمی به هوا پریدیم. بعد از باخت سنگین ایران مقابل انگلیس حال هیچ کاری نداشتیم. نگاهی به گزارش بعد از آن بازی عمق ناراحتی ما را از نتیجه نشان می‌دهد. ما اگر قرار بود از برد تیم ملی خوشحال نشویم قبل از آن خدای نکرده با باختش جشن می‌گرفتیم! در این میان اگر هم گاهی به دیدگاه‌های مختلف مطرح شده در فضای هواداری پرداختیم صرفا در جهت دیدن واقعیت و رسالت کاری‌مان برای شنیدن همه صداها بوده.
در روزهاي گذشته پيرامون وضعيت عجيب اطراف تيم ملي به قدر كفايت نوشتيم. همان موقع بعضي‌ها ما را به جوسازي عليه تيم ملي متهم كردند. نتيجه بازي ايران مقابل انگليس و خيابان‌هاي پرنشده از مردم بعد از پيروزي مقابل ولز نشان داد تشخيص ما صحيح‌تر بوده. اصلا چرا راه دور برويم. خود بازيكني كه موفق شد بزرگ‌ترين موفقيت زندگي‌اش يعني گل زدن در جام جهاني را به دست بياورد بعد از مسابقه از احساس دوگانه شادي و غم حرف زد.
ابوطالب حسيني كمدين كه با برنامه فوتبال ۱۲۰ همكاري مي‌كند بعد از بازي ايران و ولز حرف خوبي زد. ابوطالب در واكنش به آنهايي كه داشتند شاد بودن يا نبودن او از موفقيت تيم ملي را قضاوت مي‌كردند، نوشت: بهتر است شمايي كه تا ديروز وسط بازي تازه سوال مي‌كرديد ايران قرمز پوشيده يا سفيد در مورد شكل هواداري ما اظهارنظر نكنيد.
حكايت ما هم با بعضي دوستان از همين قرار است. آنهايي كه هنوز نمي‌دانند آفسايد چه شكلي نوشته مي‌شود، مي‌خواهند به كساني كه هر هفته يك‌بار بازي ايران- امريكاي جام جهاني ۹۸ را نگاه مي‌كنند و اتفاقات آن بازي را ثانيه به ثانيه از حفظ هستند درس هواداري از تيم ملي بدهند. كساني كه از بازيكنان تيم ملي بابت برد مقابل فلسطين انتقاد كرده بودند و مي‌گفتند چه اشكالي داشت به شكل مصلحتي مقابل فلسطيني‌ها مي‌باختيد، مي‌خواهند به آنهايي كه در تمام بردهاي تيم ملي تا صبح كف خيابان بودند و شب مساوي جلوي پرتغال در جام جهاني ۲۰۱۸ تا صبح اشك ريختند، ياد بدهند چطور پشت تيم ملي باشند. آنهايي كه در عرض چهار روز بازيكنان را بي‌غيرت و باغيرت كردند، مي‌خواهند به كساني كه شب قبل از بازي تيم ملي اطراف استاديوم آزادي چادر مي‌زدند، بگويند چطور بايد هواي تيم ملي را داشت. خداوكيلي زور ندارد؟ زور ندارد كساني كه هيچ دركي از مناسبات فوتبالي ندارند و معتقدند فوتبال افيون توده‌هاست و زياد گل زدن به رقيب بي‌احترامي است به كسي كه اسم دروازه‌بان سوم توگو در جام جهاني ۲۰۰۲ را مي‌داند، آموزش نحوه دنبال كردن مسابقات را بدهند؟ زور دارد! به خدا زور دارد! شايد بهتر باشد به جاي مزدور و وطن‌فروش خواندن ايراني‌هايي كه به هر دليل اين روزها تمام حواس‌شان را به فوتبال نداده‌اند يا منتقد رفتار بازيكنان هستند يا اصلا قهر كرده‌اند، سوال كنيم چه شد اين اتفاقات رخ داد؟ يادمان بيايد همين مردم در جام جهاني ۲۰۱۸ وقتي كمپاني امريكايي نايكي تيم ملي را تحريم كرد چه بلايي سرش آوردند. نگاه كنيم به طرح‌هايي كه مردم خودجوش عليه نايكي به راه انداختند. به آن جمله we did just it without you كه بعد از بازي ايران- مراكش ترند شد، نگاه كنيم. جمله‌اي به معني «ما اين كار را بدون تو انجام داديم» كه برگرفته از شعار اصلي نايكي just do it بود. آن روزها كدام از يك رسانه‌هاي اصولگرا يا مقامات از مردم خواسته بودند سر و ته نايكي را يكي كنند؟
ما كه خوشحال شديم از برد تيم ملي، اما به همه آنهايي كه خوشحال نيستند، نمي‌گوييم وطن‌فروش. تلاش مي‌كنيم با آنها حرف بزنيم و بفهميم دردشان چيست. حتي اگر فقط يك نفر باشد. براي ما ريزش هواداران تيم ملي به اندازه يك نفر هم زياد است. بايد بفهميم چرا كسي كه با يك برد تيم ملي زندگي يك ماهش را مي‌ساخت، امروز قبل از شروع بازي ايران در جام جهاني هشتگ مي‌زند؛ فاقد اهميت.