داستاني در مورد لئو كه تجسم همه ابرقهرمان‌ها در يك انسان است
مسي براي مردم آرژانتين به معناي عشق است
گروه ورزش
جايگاه ابرستاره‌ها بين مردم هميشه با چالش‌هايي مواجه بوده است. اين آدم‌ها گاه مي‌توانند توسط طرفداران‌شان به عرش برسند و گاهي با يك اشتباه مورد نفرت قرار بگيرند. مسووليت آنها به اندازه جايگاهي كه دارند، سنگين است. مقايسه هم هميشه وجود دارد. تمام اين موارد مخصوصا در مورد ليونل مسي صدق مي‌كند. فوق ستاره آرژانتيني دنياي فوتبال كه آرزوهاي يك ملت را به دوش مي‌كشد و البته مدام با مارادونا مقايسه مي‌شود. اما جايگاه مسي در آرژانتين كجاست و مردم سرزمين نقره چه نگاهي به لئو دارند؟ آيا آنها مارادونا را فراموش كرده‌اند؟ مسي چه كار مي‌تواند براي مردم آرژانتين انجام دهد؟ آيا قهرمان شدن در جام جهاني همه چيز را حل خواهد كرد؟ پيدا كردن پاسخ اين سوالات خبرنگاران theathletic را بر آن داشت تا در ايام جام جهاني راهي روزاريو محل تولد مسي و مناطق اطراف و همچنين بوئنوس‌آيرس كنند. گزارش پرجزيياتي كه در نشريه theathletic منتشر شده نشان‌دهنده آن است كه مسي تنها با كلمه عشق در آرژانتين مترادف است. عشقي با همه ويژگي‌ها و پيچيدگي‌هايش.
به گزارش روزنامه «اعتماد» و به نقل از theathletic فرناندا كه دقيقا در مقابل جايي كه ليونل مسي در روزاريو، سومين شهر بزرگ آرژانتين بزرگ شده زندگي مي‌كند، مي‌گويد: «او همسايه ماست. در عين حال بزرگ‌ترين بازيكن جهان است. اين مساله بسيار بزرگي است و درك كامل آن دشوار است.»
در واقع درك معناي مسي براي آرژانتيني‌ها در طول همه اين سال‌ها براي همه سخت بوده است. اين ارتباطي ندارد كه يادمان بيايد او در كودكي توپي را در اين خيابان‌ها بالا و پايين مي‌انداخته يا نه.
داستان اعتبار يافتن و خوشنامي او براي آرژانتيني‌ها در طول سال‌هاي گذشته براي نوشتن يك كتاب كافي است، اما اشاره به يك نمونه در كوپا آمه‌ريكا در جولاي سال ۲۰۱۱ مي‌تواند به عنوان يك تصوير عالي از وضعيت سابق او در نظر گرفته شود.
آن زمان مسي دو توپ از ۷ توپ طلاي خود را برده بود و به تازگي براي دومين بار در سه سال گذشته و در مجموع سومين بار فاتح ليگ قهرمانان شده بود. او در زمستان در مسير رسيدن به سومين توپ طلا بود. قبل از بازي يك‌چهارم نهايي كه آرژانتين برابر اروگوئه قرار گرفت، گوينده ورزشگاه در ميكروفن فرياد زد: «شماره ۱۰...بهترين بازيكن جهان...ليونل مسي!» واكنش مردم متعادل بود. بعد گوينده گفت: «شماره ۱۱...بازيكن مردم... كارلوس توز!» آنجا بود كه جمعيت وحشي شد.
جالب اينكه آن اتفاق در شهر سانتافه كه يكي ديگر از شهرهاي منطقه زادگاه مسي است، رخ داد.
آندريا يكي از طرفداران نوجوان آرژانتين بعد از پيروزي تيم ملي كشورش مقابل هلند در يك‌چهارم نهايي جام جهاني به اتلتيك گفت: «اگر جواب شما را بدهم قسم مي‌خورم كه گريه‌ام مي‌گيرد.» بلافاصله صدايش لرزيد. ادامه داد: «من او را دوست دارم. با تمام وجود. اين يك احساس بسيار قوي است.» و به سرعت حرف‌هايش را تمام كرد.
از پرستيدن او در پارك‌ها و كافه‌هاي بوئنوس‌آيرس گرفته تا غرور باريوي او (باريو در اسپانيولي اصطلاحي است به معناي محله) در روزاريو، تا شعارهاي پرشور در كنسرت هري استايلز (خواننده انگليسي) . اين آخرين جام جهاني براي مسي ۳۵ ساله است و اين همان چيزي است كه در آرژانتين معناي خاصي دارد.
مسي قبل از شروع مسابقات گفت: «اين مطمئنا آخرين جام جهاني من خواهد بود، آخرين فرصت براي رسيدن به آنچه همه ما مي‌خواهيم به دست آوريم.»
وقتي مسي مي‌گويد «ما»، منظورش آرژانتين و مردم آن است. اما هزاران نفر ديگر در سراسر جهان با به‌طور نسبي يا به‌طور كامل مي‌خواهند كه آرژانتين به خاطر مسي قهرمان جام جهاني شود. اين واقعيتي است كه آرژانتيني‌ها به عنوان نشان افتخار از آن استفاده مي‌كنند.
بهترين نمونه آن هزاران هوادار بنگلادشي بودند كه صعود آرژانتين به نيمه نهايي را با شور و نشاط مانند مردم بوئنوس‌آيرس جشن گرفتند. البته اين حمايتي متقابل بوده است: در آن سوي آب‌ها مردي در روزاريو براي اداي احترام پرچم بنگلادش را روي بازوي خود در يك نمايش خالكوبي كرد.
«اين خيلي ديوانه‌وار است» چرا بنگلادش براي آرژانتين و مسي چنين شور و هيجاني دارد؟ مسي گفته بود: «اين چيز بسيار زيبايي است كه بسياري از مردم كه آرژانتيني نيستند، مي‌خواهند ما قهرمان شويم. من به خاطر عشقي كه در طول دوران حرفه‌اي‌ام از مردم دريافت كردم بسيار سپاسگزارم.»
براي بسياري، او در حال حاضر بهترين بازيكن جهان است. اما تقريبا به نظر مي‌رسد كه تا زماني كه او يك جام جهاني را فتح نكند، نمي‌توان پذيرفت او بهترين بازيكن تمام دوران است. مانند ديگو مارادونا در سال ۱۹۸۶ كه فاتح جام جهاني شد.
سرخيو آگوئرو، هم‌تيمي سابق و دوست بزرگ مسي كه در باشگاه‌هاي بزرگي بازي كرده، ماه گذشته گفت: «ما هميشه در جام جهاني آرژانتين سرمايه‌گذاري فوق‌العاده‌اي داشته‌ايم. امسال حتي بيشتر از دوره‌هاي قبل آن هم پس از قهرماني در كوپا آمه‌ريكا در برزيل (سال گذشته)». او ادامه داد: «اميد و انتظار دوباره زنده شده. اين جام جهاني مي‌تواند آخرين جام جهاني براي بسياري از بازيكنان ازجمله مسي باشد و مردم انتظار زيادي دارند. لئو روياي ما را مي‌سازد. پنج ماه تمام است كه از اخبار تلويزيون فقط در مورد جام جهاني قطر مي‌شنويم.»
وضعيت اقتصادي آرژانتين در حال حاضر وخيم است. پيش‌بيني مي‌شود كه تورم سالانه تا سال ۲۰۲۱ به ۱۳۰ درصد برسد و اسكناس ۱۰۰۰ پزويي كه بزرگ‌ترين اسكناس در گردش است، به سختي مي‌تواند از پس هزينه يك امپانادا (شيريني تندي كه نوعي از ميان وعده است) و يك فنجان قهوه براي شما بر بيايد.
با اين وجود، كيت اول و دوم (پيراهن‌هاي خانگي و خارج از خانه آرژانتين) براي اين جام جهاني، تقريبا به‌طور كامل در سراسر كشور فروخته شدند. اين هم براي مدل‌هاي معمولي هواداران و هم نسخه بازيكنان كه گران‌تر است، صدق مي‌كند. حتي اگر ارزان‌ترين آنها حدود ۱۰۰ دلار قيمت داشته باشند. اگر پيراهن جديدي وارد شود، به سرعت خريداري مي‌شود. جايگزين‌هاي ارزان‌قيمت و غيررسمي لباس‌هاي اصلي نيز در انبوهي از «puestitos» (غرفه‌هاي بازار) به نمايش گذاشته شده‌اند.
در كوپا آمه‌ريكا ۲۰۲۱ آرژانتين قهرمان شد. آرژانتيني‌ها به پيروزي در فينال كوپا آمه‌ريكا مقابل برزيل ميزبان با عنوان «درآوردن كوله‌پشتي» نگاه مي‌كنند. اين يك اصطلاح است به معناي طلسم‌شكني.
ليونل اسكالوني، سرمربي تيم ملي آرژانتين، سه هفته قبل از شروع بازي در قطر توضيح داد: «ما در دو فينال كوپا آمه‌ريكا شكست خورديم. در يك فينال جام جهاني شكست خورديم. اين حسي داشت كه انگار ما هرگز چيزي نخواهيم برد. مدام مي‌گفتيم ما برنده نخواهيم شد، برنده نخواهيم شد، نخواهيم برد.»
اما امروز آرژانتيني‌ها باور دارند كه چنين چيزي ممكن است.
در آرژانتين پخش تلويزيوني مسابقات سه ساعت زودتر شروع مي‌شود. ميزهاي بارهاي ورزشي كه روشي معمول براي تماشاي مسابقات ورزشي در آرژانتين نيست، كاملا رزرو شده است. هزاران هزار نفر در سراسر كشور آماده هستند تا به محلي كه رزرو كرده‌اند، بروند. معروف‌ترين بناي تاريخي شهر براي جشن گرفتن يك پيروزي آماده است. دو تبليغ تلويزيوني ديده مي‌شود: يكي براي مك دونالد و ديگري براي يك شركت نان. بعد نوبت سرود ملي مي‌رسد.
آرژانتين در شروع جام جهاني قطر در آستانه برابري با ركورد جهاني ثبت بازي‌هاي متوالي بدون شكست قرار داشت. آنها پشت سر ايتاليا بودند كه در فصل ۲۰۱۸، ۳۷ بازي بدون شكست داشت. به همين دليل مردم واقعا باور داشتند كه مي‌توانند تا آخر راه بروند.
براي بازي نخست هواداران در ساعات اوليه از خواب برخاستند تا براي بازي نخست گروهي خود مقابل عربستان سعودي آماده شوند. بازي از ساعت ۷ صبح به وقت بوئنوس‌آيرس آغاز شد. مسي گل زد تا آنها را يك بر صفر جلو بيندازد و سپس ... آنها باختند.
اميليانو مارتينز، دروازه‌بان اين تيم پس از شكست ناباورانه دو بر يك مقابل عربستان گفت: «من رنج زيادي كشيدم. من با يك روانشناس صحبت كردم، زيرا آنها دو شوت به سمت دروازه داشتند و من هر دو را گل خوردم. من ۴۵ ميليون آرژانتيني پشت سرم دارم و بايد چيز بيشتري به آنها مي‌دادم.»
مسي گفت: «خانواده من آنجا بودند. آنها با من هستند و حقيقت اين است كه رنج زيادي مي‌كشند. وضعيت بچه‌ها بد بود. متئو گريه مي‌كرد و داشت حساب و كتاب مي‌كرد براي اينكه ببينيم آرژانتين چگونه مي‌تواند راهي دور بعد يا حذف شود.»
معادله ساده بود: اگر آرژانتين چهار روز بعد در دومين بازي خود مقابل مكزيك نيز شكست مي‌خورد، حذف مي‌شد. اما پيروزي دو بر صفر آنها در آن شب اميد آرژانتين را زنده نگه داشت.
شايد واضح‌ترين نمود در مورد استرسي كه بازيكنان و كادرفني تحت آن قرار داشتند، مشاهده پابلو آيمار، دستيار اسكالوني و بازيكن سابق تيم ملي آرژانتين بود كه پس از گل اول مسي به مكزيك روي نيمكت گريه كرد. اسكالوني هم گريه كرد.
او بعدا گفت: «اگر كسي با اين بازيكنان همذات‌پنداري نمي‌كند به اين دليل است كه آنها واقعا به تيم ملي اهميت نمي‌دهند. بازي كردن در اين پيراهن مانند ساير پيراهن‌ها نيست، اين آن چيزي است كه وجود دارد. تصور كنيد كه پوشيدن اين پيراهن باعث مي‌شود حامل اميدهاي اين ملت باشيد.»
اگر به كسي كه در بوئنوس‌آيرس است، بگوييد كه مي‌خواهيد به ويلافيوريتو برويد، محله فقيري كه ديگو مارادونا در آن بزرگ شده است، به شما خواهد گفت كه مراقب باشيد و شب نرويد. اما اگر به مردم همانجا از رفتن به محله مسي در روزاريو بگوييد آنها مي‌گويند فراموشش كن!
روزاريو تقريبا از هر نظري مكاني خطرناك است. برخي مناطق بدتر از مناطق ديگر هستند، اما به شما هشدار داده مي‌شود كه حتي در مركز شهر هم مراقب باشيد. نرخ قتل چهار برابر ميانگين باقي جاهاي كشور است. قتل‌هايي در نتيجه نبرد بين كارتل‌هاي مواد مخدر. با وجود چنين جوي قبل از اينكه آرژانتين روز شنبه در مرحله يك‌چهارم نهايي با هلند بازي كند، يك ايستگاه خبري تلويزيوني محلي از بزرگ‌ترين بار ورزشي شهر به‌طور زنده برنامه پخش كرد كه نشان داد هواداراني در حال سفر با ماشيني هستند كه با پرچم آرژانتين تزئين شده است. همچنين تصاويري از داستان يك پيرمرد 60 ساله به چشم مي‌خورد. پيرمردي كه در آخرين تيراندازي صورت گرفته كشته شده بود.
بسياري از مغازه‌ها و رستوران‌ها از شما مي‌خواهند قبل از ورود به محل، يك زنگ را به صدا درآوريد. برخي فروشگاه‌هاي رفاهي وجود دارند كه مي‌توانيد آزادانه وارد آنها شويد، اما اغلب آنها كاملا ممنوع هستند، بنابراين مشتريان بايد محصولاتي را كه مي‌خواهند در درب منزل بخرند، درخواست كنند.
مردم محلي به شما مي‌گويند كه از روي شانه مراقب خود باشيد، زيرا سرقت رايج است و بسياري از مردم منطقه را ترك مي‌كنند. يك دهه پيش اين‌طور نبود، اما اكنون اين واقعيت است.
و گرما! دما به‌طور مرتب به ۴۰ درجه سانتيگراد يا بيشتر مي‌رسد و رطوبت خفه‌كننده است. حتي نسيمي كه مي‌وزد هم گرم است.
البته بايد گفت، با وجود اينكه گزارش‌ها اين منطقه را شبيه جهنم روي زمين نشان مي‌داد، تنها مشكلي كه The Athletic در طول چهار روز در شهر با آن مواجه شد، چند تي‌شرت عرق كرده بود. اما حضور يك نگهبان امنيتي در استارباكس اين ايده را به ما مي‌داد كه سطح هشدار بالاست.
در داخل آن استارباكس، گروهي از پسران نوجوان از يك مدرسه محلي دور تا دور براي ورق بازي نشسته بودند. با كمال تعجب، بسياري از آنها خيلي طرفدار فوتبال نيستند، اما سرجيو را كه ديوانه فوتبال است، انتخاب مي‌كنند تا از مسي بگويد.
سرجيو در مورد مسي/مارادونا مي‌گويد: «براي ما، او بهتر از ديگو است. همه درباره ديگو صحبت مي‌كنند اما براي ما مسي بهتر است. ديگو از نسلي متفاوت است، مانند دي استفانو (آلفردو بزرگ دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰)».
اما بعد يكي از بچه‌هاي پشت گروه فرياد مي‌زند: «Es pecho frio» به اين معني كه او خونسرد و بي‌خيال است. يعني مسي با اشتياق بازي نمي‌كند. براي ما سوال شد چطور مي‌شود كه جوان‌هاي زادگاه مسي او را دوست نداشته باشند، به خصوص الان؟
اگر از ديگر روزارينوها اين سوال را بپرسيد، پاسخ ساده است. اين به يك نبرد قديمي بين دو تيم مطرح شهر برمي‌گردد.
اگرچه مسي هرگز براي نيوولز اولد بويز بازي نكرد، اما در ۶ سالگي به عنوان يك «سوسيو» در اين تيم ثبت‌نام شد. مسي در تيم‌هاي جوانان آنها بازي كرد و به ويژه در اين بخش‌ها براي هميشه با آنها مرتبط است.
در حصارهاي اطراف جايي كه مسي بزرگ شده تير چراغ‌ها، تيرهاي تلفن و حتي درخت‌ها به رنگ‌هاي زرد و آبي (براي تيم روزاريو سنترال) يا قرمز و سياه (براي تيم نيوولز) نقاشي شده‌اند تا به شما بگويند در قلمرو چه كسي هستيد.
رائول دامياني، مدير مدرسه فوتبال مالويناس، جايي كه مسي در سطح جوانان براي نيوولز بازي مي‌كرد، مي‌گويد: «ما در مورد همه چيز بسيار افراطي هستيم و اينجا در روزاريو دو باشگاه داريم، نيوولز و روزاريو سنترال. من فكر مي‌كنم كه به دليل وضعيت شهر، با دو طرف مختلف، هواداران نيوول در همه چيز از او حمايت خواهند كرد و انتقاداتي از طرف هواداران رقيب هست. اين يك حس فولكلور است كه در روزاريو وجود دارد.»
در خانه مسي در محله لاباخادا، تير چراغ‌ها به رنگ آبي و سفيد آسماني براي آرژانتين است. همين‌طور حاشيه‌ها . روي بعضي از آنها اسپري مسي با شماره نقاشي شده است. همسايه‌هاي سابق او دور هم جمع شدند تا همه چيز را براي جام جهاني تزئين كنند. از جمله خانه مسي كه اكنون خالي است، مگر مواقعي كه برادرش مي‌آيد تا همه چيز را زيرنظر داشته باشد.
فرناندا، زني كه آن طرف خيابان زندگي مي‌كند، به The Athletic مي‌گويد: «در حال حاضر گردشگران خارجي زيادي مي‌آيند، اما اين تازه است. اين يك باريوي معمولي است، اما لئو آن را به يك مقصد گردشگري تبديل كرده است. افراد زيادي از سراسر جهان به اينجا مي‌آيند. اگر او نبود، آنها هيچ تصوري از اين شهر نداشتند.»
در گوشه‌اي، فابيان، مردي پنجاه و چند ساله كه تمام عمرش را در اين خيابان زندگي كرده، در حال نقاشي درهاي ورودي خانه‌اش است.
او مي‌گويد: «براي من اين چيزها خيلي مهم نيست، زيرا من واقعا فوتبال را دوست ندارم. اما از اين نظر كه او همسايه ما بود، سپس محله را ترك كرد، پيروز شد و به يك ستاره جهاني تبديل شد، جالب است. اين باعث افتخار من است. خيلي عجيب است. من او را ديدم كه به عنوان يك بچه كوچك توپ را به در و ديوار مي‌زد و اكنون او پادشاه جهان است.»
دو پسر در گوشه ديگري مقابل هم روي شكم دراز مي‌كشند، دور هم مي‌غلتند، به هم سيلي مي‌زنند و ورق بازي مي‌كنند. وقتي از مسي پرسيده مي‌شود براي آنها چه معنايي دارد، آنها مي‌خندند و به سر و كله زدن ادامه مي‌دهند، قبل از اينكه يكي بگويد «ارگولو» به معناي غرور.
به گفته مردم محلي، لاباخادا يكي از خطرناك‌ترين جاهاي محله است. جايي كه براي بازديد در روز خوب است، اما براي شب نه. براي شروع، چراغ‌هاي خياباني زيادي وجود ندارد. اما مانند محله فيوريتوي مارادونا، هر كسي كه اتلتيك در آنجا با آن روبه‌رو مي‌شود، بسيار مهربان است و حس خوبي در كنار هم وجود دارد.
در فيوريتو، خانه مارادونا با نقاشي ديواري از شماره ۱۰ افسانه‌اي تزئين شده است. خانه روبه‌روي آن هم به همين شكل است. يك زمين فوتبال غبارآلود در آن نزديكي هست كه دو نقاشي ديواري دارد: يكي از آنها مسي را نيز نشان مي‌دهد، اما در كل اگر در خيابان‌هاي ديگر راه مي‌رفتيد به سختي مي‌توانستيد بفهميد كجا هستيد.
در لاباخادا بيش از ۳۰ نقاشي ديواري مسي وجود دارد. روي ديوار اطراف زميني كه او قبلا در آن بازي مي‌كرد، در فاصله كمتر از ۱۰۰ متري خانه‌اش، عبارت «مسي ۱۰، از كهكشاني ديگر و از محله من» نوشته شده است. در طرف ديگر جاده، ديوار ديگري وجود دارد كه در طول ديواري نزديك به ۱۰۰ متر كشيده شده است. در كنارش يك نقاشي ديواري غول پيكر ديده مي‌شود كه مسي را در كودكي نشان مي‌دهد. هفته پيش، يك نقاشي جديد در كنار خانه‌اش ترسيم شد.
فرناندا مي‌گويد: «روز پيش، افرادي كه نقاشي ديواري را انجام دادند به ما گفتند كه با ديدن اين محله، شخصيت لئو را بهتر درك كردند. اين محله بسيار آرام است، مردم بسيار خوب هستند و اين در شيوه زندگي مسي منعكس شده است. فكر مي‌كنم ما خودمان را در او مي‌بينيم. از اين نظر، ما بخشي از داستان او هستيم و اين باعث افتخار ماست.»
مدرسه قديمي او، در طرف ديگر يك منطقه‌اي با چمن خشك شده، در نقطه داغ ديگري در «سيركويتو مسي» است. روي ديوارهاي زمين بازي يك نقاشي ديواري ديگر از مسي وجود دارد و ديگري يك برج آبي است. پشت آن يكي از معروف‌ترين تصاوير با عنوان «از كهكشاني ديگر و از باريوي من» است كه در سال ۲۰۱۶ نقاشي شده است.
آندريا سوسا كه در ۱۱ سالگي معلم او بود، مي‌گويد: «او هنوز لهجه‌اش را دارد. ما در روزاريو روش خاصي براي صحبت كردن داريم. مدت زيادي از زماني كه لئو دور شده است (براي پيوستن به بارسلوناي اسپانيا در ۱۳ سالگي) مي‌گذرد، اما او هنوز هم مانند بقيه صحبت مي‌كند. او يك روزارينوي ديگر در جهان است.»
در روزاريو با سه ساعت رانندگي در شمال غربي بوئنوس‌آيرس، در منطقه‌اي به نام سانتافه، به منطقه‌اي به نام el interior مي‌رسيد.
سانتافه يك منطقه ورزشي پرافتخار است. آنخل دي ماريا و آنخل كوريا، دو هم‌تيمي مسي در قطر بچه اينجا هستند. به آنها اصطلاحا «سانتافسينوس» مي‌گويند. مانند اسكالوني، سرمربي تيم. در واقع او چهارمين سانتافيسينوي متوالي است كه روي نيمكت آرژانتين مي‌نشيند. مارسلو بيلسا كه آنها را به جام جهاني ۲۰۰۲ برد، يكي ديگر از آنهاست. خورخه والدانو، زننده گل دوم آرژانتين در پيروزي ۳ بر۲ مقابل آلمان غربي در فينال ۱۹۸۶ نيز همين‌طور.
سوسا توضيح مي‌دهد: «بوئنوس‌آيرس مانند مركز كشور است، جايي كه همه چيز در آن اتفاق مي‌افتد. اگر اهل el interior هستيد، با بودن در بوئنوس‌آيرس بودن متفاوت است. زندگي در اينجا آرام‌تر است، در حالي كه آنجا همه چيز سريع‌تر است. لئو اهل روزاريو است. او اهل el interior است، نه پايتخت. مارادونا اهل بوئنوس‌آيرس بود و آنها را براي هميشه با هم مقايسه خواهند كرد، بنابراين فكر مي‌كنم اين بخش مهمي از داستان است.»
براي جلسات تمريني در مدرسه فوتبال مالويناس كه نزديك به مركز شهر است، مسافت طولاني است. اما با توجه به وجود ۱۲۰۰ دختر و پسر در Newell’s books، زميني كه مسي شروع به تقويت مهارت‌هاي خود كرد، اين زمين معمولا دايما مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
دامياني مي‌گويد: «اين واقعيت كه مسي فوتبال خود را اينجا شروع كرد براي ما بسيار مهم است. هر بچه‌اي كه به اينجا مي‌آيد اين آرزو را دارد كه مسي بعدي باشد.»
امروز هر بچه‌اي بازتابي از خودش را در بهترين بازيكن جهان مي‌بيند. آنها فكر مي‌كنند كه اگر بهترين بازيكن جهان در اينجا بازي كرده، آنها هم مي‌توانند همان مسير را طي كنند.
در مغازه‌اي، يك نوجوان ۱۰ ساله به نام فائوستو با كيت كامل نيوولز نشسته و مشغول تماشاي تلويزيون است. وقتي از او مي‌پرسند كه مسي براي او چه معنايي دارد، او براي چند ثانيه خوب فكر مي‌كند. سپس جواب مي‌دهد: «امور» به معناي عشق.
اين عشق در سراسر اين كشور مشهود است.
هري استايلز در آخر هفته و بعد از پيروزي در مرحله يك‌شانزدهم نهايي مقابل استراليا، دو كنسرت در فضاي باز در استاديوم مونومنتال كه ورزشگاه خانگي غول‌هاي بوئنوس‌آيرس است، اجرا كرد. آهنگ‌هاي مسي در طول نمايش در ميان جمعيت پخش شد.
در حالي كه هواداران پس از آن پيروزي دو بر يك در ورزشگاه اوبليسكو در قلب پايتخت آرژانتين جمع شدند، جايي كه او اولين گل زندگي‌اش را زد و راه پرافتخارش را آغاز كرد. آنجا آهنگ‌هايي كه با شور و شوق خوانده مي‌شد در مورد مسي بود و تا پاسي از شب ادامه پيدا كرد . بيرون از يك پارك هواداران در شمال شهر دور يك مسي بادي غول پيكر جمع شدند. در قسمت جنوبي، يكي از هواداران درب بزرگي از خانه خود آورد كه عكس مسي روي آن بود.
البته در روزاريو براي مرحله يك‌چهارم نهايي مقابل هلند هم همين‌طور بود، جايي كه جمعيت در El Monumento Nacional de la Bandera آنقدر زياد بود كه بخش‌هاي مختلفي از مردم آن آهنگ‌هاي مختلف را همزمان مي‌خواندند.
سوسا، معلم سابق مسي مي‌گويد: «براي من وقتي آنها كوپا آمه‌ريكا را بردند، انگار چيزي تغيير كرد. مردم شروع كردند از او به عنوان كسي كه چيزي را برده، ياد كردند. او ديگر مارادونا را بالاتر از خود نداشت. آنها ديدند كه او مي‌تواند چيزي به اسم دستاورد داشته باشد.»
اينجا آرژانتين مارادوناست. حضور او در همه جا، براي هميشه با جام جهاني عجين شده است.
دزديدن نمايش مارادونا در آرژانتين براي مدت طولاني غيرممكن بود، اما به همان اندازه كه حضور اين نماد ملي به‌رغم مرگش در دو سال پيش هنوز بسيار محسوس است، او با جلو رفتن رقابت‌ها در اين جام جهاني در حال عقب‌نشيني بوده و تمركز ملي روي بازيكنان فعلي است.
به اين فكر كنيد كه در دو جام جهاني گذشته چند بار دوربين‌ها روي سكوها به سمت مارادونا رفتند، به خصوص در روسيه، جايي كه سلامتي او باعث نگراني جدي شد. البته در سال ۲۰۱۰ او سرمربي مسي و آرژانتين بود.
وقتي مسي عصر شنبه مقابل هلندي‌ها گل زد، دوربين‌هاي تلويزيوني به سمت تماشاگران برگشتند و خانواده او را انتخاب كردند.
به همان اندازه كه مارادونا از طريق گفتار و كردارش جنجال برانگيخت، او اغلب بدون اينكه قصدي داشته باشد و صرفا با حضور در آنجا توجه را به خود جلب مي‌كرد. حالا كه او آنجا نيست، احساس مي‌شود كه جاي كمي براي نفش كشيدن وجود دارد حتي با اين همه فشار روي شانه‌هاي بازيكنان.
از اين نظر، به نظر مي‌رسيد مارادونا در زندگي‌اش بيشتر يك روح بوده تا در زمان مرگ.
در زماني كه همه چيز شكل تنش‌زايي به خود گرفته باز هم زماني براي لذت وجود داشته است. حالا شكست مقابل عربستان سعودي در ۲۲ نوامبر شبيه به اتفاقي است كه مدت‌ها قبل رخ داد.
هفته گذشته، مسي در توييتر به توييچ آگوئرو پيوست و توجه و قلب ملت را به خود جلب كرد.
آگوئرو از او پرسيد: كجايي؟
مسي پاسخ داد: در اتاق ما.
آگوئرو پرسيد: «مال ما»؟
«مال ما.»
براي آرژانتيني‌ها اين يك لحظه خاص بود.
آگوئرو يك‌سال از مسي جوان‌تر است. او سال گذشته به دليل عارضه قلبي پس از مدت كوتاهي كه از انتقالش از منچسترسيتي به بارسلونا براي پيوستن به دوستش مي‌گذشت، مجبور شد از فوتبال خداحافظي كند. اگر اين اتفاق نمي‌افتاد ممكن بود او در اين جام جهاني با مسي در تيم حضور داشته باشد. او و مسي از زمان كسب طلاي المپيك در سال ۲۰۰۸ در پكن هم‌اتاقي بودند.
پخش‌هاي توييچ آگوئرو فوق‌العاده محبوب هستند و ركورد قبلي او براي تماشاي زنده ۸۰۰۰۰ نفر براي چت با مسي در ميانه همه‌گيري كوويد۱۹ بود. اين تعداد در هفته گذشته ۲۵۰۰۰۰ نفر بود.
اين يك تغيير خوشايند نسبت به نوع ديدگاه‌ها به مسي در مرحله گروهي در قطر بود. تنها دو هفته پيش بود كه كانلو آلوارز، بوكسور قهرمان جهان مكزيكي مسي را به مبارزه دعوت كرد و زيكو، هافبك افسانه‌اي برزيل گفت كه او رهبري است كه صحبت نمي‌كند. با اين حال همه اينها شبيه به يك تاريخ خيلي دور است.
شبكه تلويزيوني ملي پخش مسابقات ورزش تاي‌سي اسپورت، عملكرد او را در برابر هلند داخل و خارج از زمين شبيه‌ترين رفتار به مارادونا ناميد. اين نشان داد كه شماره ۱۰ آرژانتين ديگر هرگز به‌طور كامل از صحنه خارج نمي‌شود.
مسي نه تنها در طول ۹۰ دقيقه و ضربات پنالتي خوب بود كه دو گل زد و يك پاس گل داد و بعد از بازي هم لوئيس فن‌خال سرمربي هلندي را تحت فشار قرار داد. او به فن‌خال نزديك شد و به او انتقاد كرد. مسي اين كار را بعد از بازي هم انجام داد. همچنين جاودانه كردن عبارت Que miras, bobo؟ به معناي به چي نگاه مي‌كني، احمق؟ كه با قطع چند لحظه مصاحبه و فرياد بر سر مهاجم هلند ثبت شد.
اسكالوني قبل از مسابقات اين بحث را وسط كشيد: «در ۲۰ سال گذشته او چند بار صداي خود را به‌طور عمومي بلند كرد؟ اين ارزش فكر كردن را دارد. او اين كار را در برابر اتحاديه فوتبال آرژانتين انجام داده است و به كساني كه از او و تيم به خاطر باخت در آن سه فينال انتقاد كرده بودند و تصميمش براي نخواندن سرود ملي (كه اكنون انجام مي‌دهد) پاسخ داد.»
دامياني مي‌گويد: «آرژانتين همين‌طور است، خيلي سريع از يك افراط به افراط ديگر مي‌رود. زمان‌هاي زيادي وجود داشت كه مسي نمي‌توانست از بازي براي تيم ملي لذت ببرد.»
به‌رغم اين نارضايتي‌ها، مسي به ندرت عليه يك بازيكن يا مربي مخالف صحبت كرده است. تنها تنش و فشار اين جام جهاني است كه توانسته او را اينقدر تحريك كند. او مطمئنا در دوران حرفه‌اي خود با تحريكات بدتري مواجه شده است، از جمله نبردهاي حماسي بين بارسلونا و رئال مادريد.
جواب مي‌دهند: «اين فرق دارد.»
اسكالوني به روزنامه بريتانيايي گاردين گفت: «اگر در جاده راه بروم، ممكن است از من يك امضا بخواهند: يك، دو، پنج... تا امضاي پنجم نه نمي‌گويم، اما... اين هر چند وقت يك‌بار است. او هر روز، هر روز مقدس است. منصفانه نيست كه او نتواند مانند همه ما زندگي كند. او به اتاق غذاخوري مي‌رود و همه تماشا مي‌كنند. تازه اينها افرادي هستند كه او را از نزديك مي‌شناسند. افرادي را تصور كنيد كه شايد يك‌بار او را ببينند. ۳۶۵ روز و ۲۴ ساعت.»
مسي در قطر جايگاه ديگري را به دست آورده است. به‌رغم همه چيز و در حالي كه برزيل، بلژيك، اسپانيا، آلمان، پرتغال و انگليس حذف شده‌اند، مسي تورنمنت فوق‌العاده‌اي داشته.
روزنامه آرژانتيني دياريو اوله درباره نمايش او مقابل هلندي‌ها نوشت: «مسي سوپرمن بود و بقيه قهرمانان يكي شدند.»
آرژانتين سه‌شنبه شب مقابل كرواسي سرسخت به ميدان رفت. آنها در ضربات پنالتي مقابل ژاپن و برزيل به برتري دست پيدا كردند و مي‌خواستند با شكست دادن آرژانتين براي دومين بار پياپي به فينال برسند. اما جاودانگي بي‌چون و چراي مسي در آخرين فرصتش براي برداشتن كوله‌پشتي نهايي مانع آنها شد.
آلبي سلسته با هدايت مسي به سومين فينال خود در سه تورنمنت گذشته رسيد. بعد از آنكه آنها هشت سال پيش در برزيل به ديدار نهايي رسيدند و در وقت‌هاي اضافه با يك گل به آلمان باختند.
ياران مسي در جام جهاني ۲۰۱۸ در مرحله گروهي با كرواسي همگروه بودند و شاگردان خورخه سمپائولي با نتيجه ۳ بر صفر شكست خوردند. آنها در مرحله يك‌هشتم مقابل فرانسه نيز با نتيجه ۴ بر۲ مغلوب شدند و به خانه برگشتند. سه‌شنبه شب در قطر آرژانتين انتقام آن شكست را از كرواسي گرفت و با پيروزي سه بر صفر راهي ديدار نهايي جام جهاني شد.
لئو مسي پس از پيروزي ۳ بر صفر آرژانتين مقابل كرواسي گفت: «از زماني كه به جام جهاني رسيده‌ايم، هيچ‌گاه به اندازه اكنون لذت نبرده‌ايم و سعي مي‌كنيم جلو برويم تا كساني را كه به ما اعتماد كرده‌اند، نااميد نكنيم. اين ديوانه‌كننده است، ما در يك فينال ديگر بازي مي‌كنيم و بايد از آن لذت ببريم.»
فوق ستاره آرژانتيني درباره حضور خانواده‌اش در ورزشگاه و همچنين حمايت‌هاي هواداران گفت: «ديدن خانواده و هواداران در طول جام جهاني شگفت‌انگيز بود، ما در طول بازي به آنچه مي‌خواستيم، رسيديم. خانواده‌ام هر كاري از دست‌شان بر مي‌آيد براي من انجام مي‌دهند، سختي‌ها را پشت سر گذاشته‌ايم و حالا با اين همه هوادار در شادي مطلق هستيم.»
مسي در انتها افزود: «آنچه در مسابقات تجربه كرديم باور نكردني است، به فينال رسيديم.»
آندريا، يكي از هواداران مسي در بوئنوس‌آيرس مي‌گويد: «بسياري از كشورها مي‌خواهند آرژانتين به خاطر او قهرمان جام جهاني شود. همه اينها به خاطر او، شخصيت او، فوتبال و علاقه به اوست. بسياري از كشورها مي‌خواهند ما به خاطر او برنده شويم. فقط يك نفر مي‌تواند اين كار را انجام دهد. او باورنكردني است.»