اول روي خودتان امتحان كنيد
بعد از اين مدت، از خانواده‌هاي خود درباره زيست جديدشان سوال كنند و البته در دريافت ديدگاه‌ها هم آزادي بدهند تا هر كس بدون لكنت بتواند حرفش را بزند. نتيجه آن سياست را هر چه باشد در كل كشور اجرا كنند. هر چند خود مسوولان محترم پيشاپيش مي‌دانند نتيجه چيست، اما براي اطمينان قلب‌شان اين پيشنهاد را عملي كنند.
۳- ممكن است گفته شود ايجاد چنين محيطي امكان‌پذير نيست يا بسيار سخت است. پيشنهاد جايگزين اينكه اعضاي خانواده‌هاي خود را باز براي دو هفته به كره‌شمالي بفرستند تا در لاكچري‌ترين هتل‌ها و تفريح‌ها و با حداكثر امكانات اقامت كنند.
كره‌شمالي يك كشور كاملا پاك است؛ فضاي مجازي ندارد كه هيچ، اينترنت هم ندارد و خيال نگران مسوولان را كاملا راحت مي‌كند! بعد از دو هفته خانواده‌ها را بازگردانند و نظرشان را جويا شوند تا معلوم شود كه زندگي بدون فضاي مجازي براي آنها چگونه است. سخن پاياني اينكه حتي اگر مي‌خواهيد فيلترينگ گسترده اعمال كنيد و فضاي مجازي را محدود سازيد و براي اينترنت فاتحه بخوانيد لااقل با اجراي اين پيشنهاد دست‌تان مي‌آيد كه در خانه خودتان درباره فضاي مجازي و ارتباط با جهان چگونه فكر مي‌كنند.