ملي فكر كنيم!
او محاسبه مي‌كند متناسب با نياز خود خريد مي‌كند. قيمت انرژي برق و گاز به گونه‌اي است كه اگر صرفه‌جويي نكنيد، زندگي قفل مي‌شود. غروب‌ها كه من در محله‌مان قدم مي‌زنم، مي‌بينم چراغ اكثر خانه‌ها خاموش اما تلويزيون روشن است و گاه مي‌توان شبح ساكنان خانه را از پشت پنجره‌ها ديد! در خانه ما كنتور كوچكي روي ميز مطالعه است كه مصرف انرژي هر شبانه‌روز را نشان مي‌دهد، اگر مراقبت نكنيم، هزينه سر به فلك مي‌كشد. به همين دليل مي‌بايست بسيار با سختگيري و بلكه خسّت از انرژي استفاده كرد. مثلا اگر از ساعت 10 شب به بعد قيمت انرژي ارزان‌تر است، شما از ماشين لباسشويي در همان ساعت استفاده مي‌كنيد. برخي خانه‌ها از پشت‌بام خود براي انرژي خورشيدي استفاده مي‌كنند. در واقع صرفه‌جويي يك سيستم و فرهنگ است و نه تعارف و توصيه اخلاقي صرف. ما مي‌بايست ملي فكر كنيم و صرفه‌جويي كنيم و دولت مي‌بايست به شكل نظام‌مند، براي صرفه‌جويي و مبارزه با اسراف برنامه‌ريزي كند. يادم هست در اوايل انقلاب گفته مي‌شد، امام خميني هنگام وضو گرفتن، شير آب را چند بار مي‌بندند و باز مي‌كنند تا اسراف نشود. امروزه در دنيا با چشم الكتريك، جريان آب را در شير دستشويي‌ها يا روشويي‌ها متوقف يا روان مي‌كند. در واقع مي‌بايست نگاه ملي را با مديريت كارآمد تلفيق كرد، تا كشور حركت كند و براي مبارزه با سرما كار تعطيل نشود! يا شهر تعطيل نشود. از تجربه‌هاي ديگران استفاده كنيم. صرفه‌جويي مي‌تواند هزاران زيرمجموعه داشته باشد. در مصرف انرژي و دارو و نان و آب و پول! ما اسرافكاران تماشايي هستيم! در بودجه اسراف نكنيم و سيل پول به راه نيندازيم! به دختر خانم محترمي كه توي كلانتري آشنا دارد، ماهي ۳۳ ميليون تومان حقوق ندهيم. براي سريال موسي عليه‌السلام پيش‌بيني چند هزار ميليارد تومان برآورد هزينه نكنيم! اين سريال لابد قرار است فاخر باشد، اما اين هزينه فاجعه هم هست. فاجعه اسراف، مراقب باشيم سيلاب پول بي‌اعتبار مي‌تواند همه را غرق كند و با خود ببرد!