حفظ و حراست از محيط زيست خليج‌فارس
طرح‌هاي انتقال آب، افزايش آب شيرين‌كن‌ها، سرريز سالانه حدودا دو ميليون بشكه نفت در روند شست‌وشوي مخازن كشتي‌ها و تخليه آب تعادل آلوده به نفت، به آتش كشيده شدن ميدان‌هاي نفتي كويت توسط نيروهاي عراقي در حين عقب‌نشيني در جنگ اول خليج‌فارس در سال 1370 و رقم خوردن بزرگ‌ترين رويداد تخريب محيط زيست در خليج‌فارس كه نتيجه آن كشته شدن بيش از سي هزار پرنده و آلودگي 20 درصد جنگل‌هاي مانگروي عربستان سعودي و پنجاه درصد آب سنگ‌هاي مرجاني و غرق شدن صدها كيلومتر مربع از بسترهاي گياهان دريايي در فرآورده‌هاي نفتي، نشت شش تا هشت ميليون بشكه نفت در خليج فارس و درياي عمان در جريان جنگ دوم خليج‌فارس در سال 1382، انتقال تعداد زيادي جانوران غيربومي از طريق تخليه آب تعادل كشتي‌ها در خليج‌فارس، ساخت و ساز در سواحل و ايجاد بندرگاه‌ها و جزاير مصنوعي (براي نمونه فقط به خاطر ساخت جزيره نخل جبل‌علي در دوبي بالغ بر هشت كيلومتر مربع از آب سنگ‌هاي مرجاني از ميان رفت)، ورود هر ثانيه حدود هزار مترمكعب پسماند از شهرهاي ساحلي و سايت‌هاي صنعتي به خليج‌فارس، واقع شدن تقريبا نيمي از آب‌شيرين‌كن‌هاي جهان در كشورهاي حاشيه خليج‌فارس خصوصا كشورهاي عربي، رشد بي‌رويه و مضر جلبك‌هاي ميكروسكوپي مانند پديده (كشند سرخ) كه باعث مرگ و مير وسيع ماهي‌ها مي‌شود و ترافيك بالاي كشتي‌ها در خليج‌فارس مواردي است كه زيست بوم گرانبهاي خليج‌فارس را به مرز نابودي كامل نزديك كرده است و اگر اراده جدي ملي و منطقه‌اي و حتي بين‌المللي براي حفظ محيط زيست اين دريا شكل نگيرد، زيست بوم بي‌همتاي خليج‌فارس كاملا از بين خواهد رفت و عواقب آن از ناپديد شدن تنوع زيستي بي‌همتا و انقراض گونه‌هاي ارزشمند آن فراتر خواهد رفت و پيامدهاي بارز اقتصادي، اجتماعي و حتي امنيتي به همراه خواهد داشت. اميدواريم كه كشورهاي ساحلي خليج‌فارس روند توسعه خود را بر اساس اصول زيست محيطي و توسعه پايدار تنظيم كرده و با هماهنگي با هم و با پايش منظم و مرتب اين زيست بوم و ادامه جلسات سازمان منطقه‌اي راپمي از مرگ اين اكوسيستم بي‌نظير جلوگيري كنند.