پاسخ به یادداشت آقای عباس عبدی
نامبرده عدم احساس منفی و واكنش اين افراد عليه پوشش نامناسب زنان در كشورهای ديگر را دليلی برای اثبات مدعای سياسی بودن انگيزه اين افراد بر می‌شمارند كه اين نيز خود نيت‌خوانی است. حال جای اين پرسش از ايشان هست كه احساسات درونی افراد را چگونه و با چه ميزان و محكی تشخيص داده‌اند و آيا عدم واكنش منفی در كشوری كه قانون حجاب وجود ندارد به معنای تاييد نوع پوشش بانوان در آن كشور است؟ به اين ترتيب لابد ايشان عدم واكنش نسبت به شرابخواری در كشورهای ديگر را هم با همين منطق به منزله تاييد شرب خمر به حساب می آورند. فاعتبروا يا اولی الابصار!