همه وعده‌هاي بر زمين مانده دولت سيزدهم
به طور كلي مسير توسعه كشور از راه ديپلماسي و ارتباط با همه دول دنيا تعريف مي‌شود. نمي‌توان دور كشور را ديوار كشيد بعد توقع داشت كشور در مسير توسعه قرار بگيرد. در حوزه اقتصادي، تحريم‌ها اثرشان را كاملا نمايان كرده‌اند. وقتي امكان مراودات مالي وجود ندارد، براي وارد كردن قطعه، تجهيزات و ابزارهاي فني ايران بايد تحريم‌ها را دور بزند و هزينه‌هاي بيشتري كند. اين روند باعث مي‌شود تا ايران نيازهايش را با قيمت‌هاي بالا تامين كند. از سوي ديگر ناچار است منابع نفتي خود را باتخفيف‌هاي بسيار زياد عرضه كند. اين روند اثرات عيني بر قيمت تمام شده توليد داخل و نزول شاخص‌ها مي‌گذارد. تورم 70درصدي برآمده از چنين شرايطي است. چهار) وقتي سرمايه در خارج از كشور براي ورود به داخل، نگران باشد، طبيعي است كه سرمايه‌اي وارد كشور نمي‌شود. بسياري از سرمايه‌هاي داخلي هم در حوزه نيروي انساني و هم در حوزه منابع مالي در حال خروج هستند. نهايتا در 2 سال باقيمانده اگر قرار باشد دولت با همين دست فرمان حركت كند، دورنماي نامناسبي در انتظار كشور است. راهبردي كه درخصوص رابطه با عربستان برنامه‌ريزي شد بايد در حوزه مساله هسته‌اي هم به كار گرفته شود تا يكي از معادلات مهم پيش روي اقتصاد كشور حل و مسير رشد كشور هموار شود.