«اعتماد» مولفه حياتي رقابت ميان جمهوريخواهان و دموكراتها را بررسي ميكند
جنگ اوكراين؛ شاه كليد انتخابات امريكا
گروه جهان
هر چند در انتخابات امريكا مسائل داخلي به خصوص اقتصاد نقش تعيينكنندهاي در برد و باخت نامزدها دارد، اما گاهي اوقات سياست خارجي در اين كشور تبديل به يكي از نقاط مهم رقابتهاي انتخاباتي ميشود. موضوعي كه 20 سال قبل در جنگ عراق خود را نشان داد و حالا براي انتخابات سال 2024، جنگ اوكراين تبديل به يكي از كليدهاي اصلي رقابتهاي انتخاباتي شده است. در اين رابطه جو بايدن، رييسجمهوري امريكا بارها تاكيد كرده كه تا هر زمان كه لازم باشد از اوكراين در برابر روسيه حمايت خواهد كرد. از سوي ديگر نامزد اصلي جمهوريخواهان يعني دونالد ترامپ مدعي است كه اگر مجددا انتخاب شود ظرف 24 ساعت جنگ اوكراين را خاتمه خواهد داد. از اينرو كارشناسان معتقدند كه شكاف ميان رقباي انتخاباتي در خصوص اوكراين، منعكسكننده يك موضوع ملي و كليدي در صحنه سياسي امريكا تا سال آينده خواهد بود.
طبق گزارشي كه به تازگي نشريه نيوزويك در اين خصوص منتشر كرده، براي جو بايدن جنگ اوكراين ماهيت جدال ميان دموكراسي و ديكتاتوري را پيدا كرده است. اما از سوي مقابل، ترامپ و ران دسانتيس نامزدهاي اصلي جمهوريخواهان در رقابتهاي انتخاباتي رياستجمهوري، طرفدار شعار اول امريكا و محدود شدن دخالتهاي خارجي اين كشور هستند. به همين دليل همزمان با اينكه اوكراين احتمالا نقشي تعيينكننده در رقابتهاي انتخاباتي سال 2024 ايفا ميكند، از سوي ديگر برنده انتخابات نيز يك عامل تعيينكننده مهم در خصوص آينده جنگ در اين كشور خواهد بود. در همين راستا توماس گراهام، مدير ارشد سابق بخش روسيه در شوراي امنيت ملي امريكا معتقد است: بايدن نميتواند از زير بار شكست اوكراين كمر راست كند؛ چراكه او جنگ اوكراين را جدال ميان دموكراسي و خودكامگي معرفي كرده و به همين دليل نميتواند اجازه پيروزي روسيه در اين جنگ را بدهد. علاوه بر اين تنها بايدن و زلنسكي نيستند كه نتيجه جنگ برايشان اهميتي حياتي دارد؛ بلكه رهبران اروپايي هم از نزديك و لحظه به لحظه تحولات امريكا را دنبال كرده و بهطور قطع براي بسياري از آنها شكست بايدن و روي كار آمدن احتمالي ترامپ، اتفاقي فوقالعاده تهديدكننده محسوب ميشود.
از سوي ديگر اندرو وايس، كارشناس روسيه در بنياد كارنگي و مشاور ارشد سابق شوراي امنيت ملي امريكا نيز در اين خصوص به نيوزويك ميگويد: انتخابات امريكا كليد افزايش يا كاهش فشار روي پوتين است. از اينرو مسكو نيز قطعا محاسبات خاص خود را در مورد انتخابات رياستجمهوري سال آينده خواهد داشت.
چشمانداز بايدن
چشمانداز يك درگيري طولاني مدت چالشهاي سياسي ناخوشايندي را براي بايدن ايجاد ميكند. او در سال 2020 قول داد كه به جنگهاي هميشگي پايان دهد. با اين حال خروج امريكا از افغانستان براي دولت او به جاي يك پيروزي، چالشها و انتقاداتي زيادي را رقم زد. حالا نيز بايدن در ميان تحولاتي جنگي قرار دارد كه علاوه بر كشته شدن هزاران نفر و ميلياردها دلار هزينه، هيچ چشمانداز مشخصي براي پايان آن وجود ندارد.
در چنين شرايطي استراتژي بلندمدت بايدن، حفظ حاكميت اوكراين، شكست ژئوپليتيكي پوتين، اتحاد ناتو و ادامه كمكهاي نظامي به كييف بدون استقرار مستقيم نيروهاي امريكايي در اين جنگ است؛ امري كه به گفته تحليلگران نه تنها به زمان نياز دارد، بلكه فروختن آن به مردم امريكا جهت بهرهبرداري انتخاباتي نيز با اما و اگرهاي زيادي روبهرو است.
البته در اين ميان دستياران ارشد بايدن، توجيهات خاص خود را براي حمايت بلندمدت از اوكراين دارند. آنها ميگويند، پولي كه تاكنون در اوكراين هزينه شده، كسري از 2 تريليون دلاري است كه واشنگتن در افغانستان هزينه كرده؛ رقمي مقرون به صرفه كه بزرگترين تهديد امريكا يعني روسيه را بدون درگيري مستقيم با اين كشور تضعيف ميكند. حتي جان هربست، سفير سابق ايالات متحده در اوكراين در دولت جورج بوش كه اكنون رياست مركز اوراسيا شوراي آتلانتيك را بر عهده دارد مدعي شده، ما در اوكراين متحدي داريم كه هرگز در عراق، سوريه، افغانستان و ليبي نداشتيم. در زمان حمله روسيه وقتي كه به زلنسكي پيشنهاد خروج از كشور را مطرح كرديم، او تاكيد داشت كه براي مقاومت برايش مهمات و سلاح بفرستيم، اما در كابل زماني كه طالبان به سمت كابل پيشروي ميكرد، اشرف غني در حال فرار بود. با اين حال بهرغم تمامي اين صحبتها، واقعيت اصلي اين است كه آيا مردم امريكا و رايدهندگان به بايدن توجيه او و تيمش در خصوص لزوم حمايت از اوكراين در نبرد حياتي با روسيه را ميپذيرند يا خير؟ از سوي ديگر مساله مهم اين است كه برنده شدن اوكراين در جنگ امري قطعي نبوده و مشخص نيست كه جمهوريخواهان چگونه قرار است با موضوع جنگ مواجه شده و با آن برخورد كنند.
جمهوريخواهان و جنگ اوكراين
نظرسنجيها تاكنون نشان ميدهد كه شعارهاي انزواطلبانه ترامپ و دسانتيس به عنوان نامزدهاي اصلي جمهوريخواهان در ميان طرفداران اين حزب محبوبيت زيادي دارد. در واقع در شرايطي كه 62 درصد دموكراتها از ادامه كمكها به اوكراين حمايت ميكنند، نظرسنجي موسسه گالوپ نشان ميدهد كه 49 درصد از جمهوريخواهان، مايل به خاتمه جنگ در سريعترين زمان ممكن هستند. به همين دليل، تمايلات جنگطلبانه ذاتي جمهوريخواهان در سابق را نميتوان براي امروز معياري جهت تحليل قرار داد؛ چراكه به گفته يكي از اساتيد دانشگاه هاروارد، ترامپ واقعا حزب جمهوريخواه را تغيير داده است. او حتي به صراحت اعلام كرده كه در صورت انتخاب مجدد به رياستجمهوري، زلنسكي و پوتين را متقاعد به انجام يك معامله خواهد كرد. اين موضوع در حالي مطرح ميشود كه شاهد بوديم ماه گذشته ميلادي 89 نماينده جمهوريخواه مجلس نمايندگان به پيشنهاد كاهش 300 ميليون دلاري كمكها به اوكراين راي مثبت دادند. علاوه بر اين در شرايطي كه بايدن تا به امروز 43 ميليارد دلار كمك امنيتي و نظامي به اوكراين كرده، برخي جمهوريخواهان مانند جان بولتون، مشاور سابق امنيت ملي دولت ترامپ تاكيد دارند كه او بايد توضيح دهد منابع اين كار را از كجا تامين كرده است؟ بنابراين هر چند كه بيش از يكسال به انتخابات رياستجمهوري امريكا باقي مانده، اما ابهامات در خصوص اينكه نفر بعدي در كاخ سفيد چه رويكردي در قبال اوكراين و روسيه اتخاذ ميكند، هر لحظه در حال افزايش است. در اين رابطه به نظر ميرسد كه دموكراتها در خصوص حمايت رايدهندگان از ادامه كمكها به اوكراين بسيار خوشبين هستند؛ اما سوال اصلي اين است كه از سوي مقابل موضوع جنگ اوكراين تا چه ميزان ميتواند اهرمي در جهت فشار و كارزار تبليغاتي جمهوريخواهان جهت اعمال فشار بر دموكراتها و در عين حال تغيير سياست كاخ سفيد در قبال تقابل با روسيه قرار بگيرد؟