ادامه از صفحه اول
جايگزيني يقين با ترديد پرتگاهي مهلك است
درباره غزه و آينده آن و اينكه طرفين تا چه اندازه به اهداف‌شان دست يافته‌اند، در ادامه يادداشت‌هاي گذشته، ان‌شاء‌الله جداگانه خواهم نوشت، اما تا همين جا حماسه غزه تا صد سال ديگر در خاطره‌ها خواهد ماند و گفتمان «مظلوميت غزه» برگي مهم از تاريخ فلسطين و منطقه را ورق خواهد زد و حتي حلقه‌هاي فكري غرب را به بازنگري در فلسفه اخلاق خود واخواهد داشت، چراكه اشغالگري اسراييل، كاردستي و ارمغان انديشه سياسي غرب براي شرق است. جهان آموخت كه ملتي تنها، با دست خالي و در محاصره آب و غذا و دارو و ناجوانمردانه‌ترين شبيخون‌هاي امپراتوري دروغ جهاني، سيطره بمب‌ها بر اراده را بي‌اعتبار ساخت و نشان داد فلسفه چيرگي خون بر شمشير و رسوايي ستم، حقيقت دارد. ۴۰ روز پيش بايدن با افتخار مي‌‌گفت: «من يك صهيونيست هستم.» باور كنيد بعيد است پس از اين تا صد سال ديگر كسي به گفتن اين جمله افتخار كند. «من اسراييلي‌ام» تبديل به يك شرم شد و فجايع غزه تروماي اخلاقي غرب.
ايرادات زيست‌محيطي پروژه بن- بروجن
با توجه بر بيلان منفي منابع آب حوضه آبريز زاينده‌رود و نبود منابع مازاد در حوضه به استناد ماده 1 مصوبات جلسه سيزدهم شوراي عالي آب، بارگذاري اين پروژه برخلاف نظام‌نامه تخصيص آب وزارت نيرو است. نظام‌نامه تخصيص آب معاونت امور آب و آبفاي وزارت نيرو مصوب تيرماه 1387 هم بر غيرقانوني بودن پروژه بن- بروجن تاكيد دارد. در اين نظام‌نامه تخصيص منابع آب پس از شرب، به محيط‌زيست اختصاص يافته است حال‌آنكه طرح حاضر نه‌تنها در كليت خود ناقض اين اولويت‌بخشي در حوضه زاينده‌رود است، بلكه 11.5 ميليون مترمكعب آب را به‌منظور تخصيص به بخش صنعت، از حوضه زاينده‌رود خارج خواهد كرد. مصوبات جلسه چهارم شوراي هماهنگي مديريت به‌هم‌پيوسته حوضه آبريز زاينده‌رود هم تخصيص 237 ميليون مترمكعب آب از زاينده‌رود به چهارمحالوبختياري را با بهره‌برداري از پروژه‌هاي انتقال آب كوهرنگ 3 و بهشت‌آباد و تجاوز مجموع منابع آب حوضه زاينده‌رود از 1800 ميليون مترمكعب در سال پيش‌بيني كرده است و بر اساس اين مصوبات در صورت تقليل منابع آب حوضه زاينده‌رود، تخصيص بخش‌هاي مختلف نيز مي‌بايست متناسب با كاهش منابع كاهش يابد. براين‌اساس رقم 237 ميليون مترمكعب تخصيص ثابت و مطلق استان چهارمحالوبختياري نيست. اين در حالي است كه رقم 237 ميليون مترمكعب تخصيص مورد اشاره نيز قبلا به طرح‌هاي توسعه كشاورزي آن استان به‌طور كامل، با برداشت از بالادست اختصاص‌يافته است. اين موضوع طي لايحه دفاعيه كه توسط وزارت نيرو در مرحله بدوي رسيدگي به راي كميسيون آب‌هاي زيرزميني استان اصفهان ارايه شده به صراحت مورد اذعان قرار گرفته است؛ لذا هرگونه بهره‌برداري جديد از منابع حوضه مستلزم نقض مصوبات جلسه چهارم شوراي هماهنگي مديريت زاينده‌رود و جدول مصارف منابع و مصارف اين حوضه آبريز است و در نهايت احكام قضايي در خصوص توقف هرگونه تخصيص و برداشت آب در حوضه زاينده‌رود به ويژه عمليات پروژه بن- بروجن تا زمان تامين آبي جديد محلي از اعراب ندارد. چراكه در پي شكايت فعالان محيط زيست و كشاورزان اصفهان، با موضوع توقف طرح بن- بروجن و ارجاع پرونده از سوي ديوان عدالت اداري و ديوان عالي كشور به كميسيون‌هاي آب‌هاي زيرزميني اصفهان و راي آن كميسيون مبني بر توقف پروژه بن- بروجن، استانداري چهارمحالوبختياري و شركت آب منطقه‌اي آن استان هر كدام در دو نوبت در ديوان عدالت اداري به اين راي اعتراض و درخواست تجديدنظر نمودند كه در رسيدگي به اين دادخواست‌ها، راي توقف پروژه تاييد و راي قطعي ديوان ابلاغ گرديد. سپس وزارت نيرو در آخرين لحظات نسبت به اين راي اعتراض و از كميسيون صادركننده راي شكايت كرد. شكايتي كه ماه‌هاست در ديوان عدالت از اين شعبه به آن شعبه و از اين هيات به آن هيات مي‌رود و در مقابل پروژه بن- بروجن حالا آماده افتتاح رسمي شده است. در حالي كه ديوان عدالت اداري 6 سال است كه طبق قانون از صدور يك دستور توقف موقت تا اتمام رسيدگي جلوگيري كرده و اعتبارات زيادي به اين طرح تخصيص يافت و تا قبل از ابلاغ راي نهايي اين پروژه غيرقانوني آماده بهره‌برداري شد.
اما راه‌حل چيست؟
راه‌حل اين است كه رييس دولت سيزدهم اقدام به افتتاح پروژه غيرقانوني بن- بروجن نكند و دستور دهد كه مبدا آبگيري اين طرح از حوضه زاينده‌رود در استان اصفهان به حوضه كارون در استان چهارمحالوبختياري تغيير يابد. با توجه به بيلان منفي آب حوضه زاينده‌رود و سرانه آب تجديدپذير كمتر از 1000 مترمكعب در سال كه به معناي ورشكستگي كامل آبي حوضه آبريز زاينده‌رود است و در محدوده تنش مطلق آبي قرار دارد و همچنين با توجه به اينكه سرانه آب تجديدپذير در حوضه كارون در وضعيت به مراتب بهتر و فراتر از حجم معيار 1700 مترمكعب در سال و خارج از محدوده تنش آبي است، آبگير طرح آبرساني بن- بروجن مي‌بايست در حوضه كارون در استان چهارمحال و بختياري بازتعريف شود. مناسب‌ترين محل جايگزين اين طرح حوضه سبزكوه در استان چهارمحالوبختياري است. در لايحه بودجه 1401 طرح انتقال آب از سبزكوه به چغاخور رديف بودجه دريافت كرد و حجم انتقال آب در اين طرح 112 ميليون مترمكعب پيش‌بيني شد. در حال حاضر اين حجم انتقالي آب، به كشاورزي حوضه مقصد تخصيص يافته است، در حالي كه تخصيص قانونا با مصارف شرب است. با توجه به ظرفيت انتقال آب طرح سبزكوه- چغاخور امكان تامين كليه نيازهاي شهرها، روستاها و نواحي صنعتي هدف در طرح بن- بروجن از محل انتقال آب سبز كوه وجود دارد. باتوجه‌به عامل اختلاف ارتفاع، انتقال ثقلي آب از سبز كوه به چغاخور و از چغاخور به بروجن و از آنجا به شهركرد و شهرها و روستاهاي مسير و عمده مناطق هدف آبرساني، ميسر است. در صورت تامين آب موردنياز از حوضه سبزكوه تمامي پروژه به لحاظ فيزيكي در محدوده استان چهارمحالوبختياري و بدون معارض در ديگر استان‌ها خواهد بود. امكان تجميع و ادغام ظرفيت دو طرح سبزكوه- چغاخور و بن- بروجن وجود دارد.