برترين مدافعين تاريخ

گروه ورزش

نشريه فورفورتو در گزارشي به معرفي بهترين مدافعان تاريخ در دهه 90 ميلادي پرداخته است كه حتما براي علاقه‌مندان قديمي فوتبال جذاب است.

15- فابيو كاناوارو

بزرگ‌ترين موفقيت فابيو كاناوارو در سال 2006 به دست آمد، زيرا او كاپيتان ايتاليا بود تا جام جهاني را به دست آورد. اما ستاره آتزوري در دهه 90 به خوبي در مسير عظمت قرار داشت.

يكي از بهترين مدافعان مياني تاريخ فوتبال، در جام يوفا 1998/99 و كوپا ايتاليا با پارما دبل كرد. او به ايتاليا كمك كرد تا دو قهرماني زير 21 سال اروپا را پيش از اولين بازي ملي خود در سال 1997 به دست آورد.

14- آندرياس برمه

آندرياس برمه بيشتر بازي‌هاي ملي خود را در دهه 80 انجام داد اما به سختي مي‌توانست دهه 90 را با شكوه‌تر از آنچه در تاريخ به جا مانده شروع كند. او در فينال جام جهاني 1990 گل پيروزي را از روي نقطه پنالتي به ثمر رساند. بازيكن اينترميلان در زمان موفقيت آلمان غربي در ايتاليا در سال 90 بود. اين مدافع چپ افسانه‌اي يك اپراتور بسيار همه كاره بود كه در ميانه ميدان مهارت داشت و در ضربات ايستگاهي مرگبار بود. او بعدا به كايزرسلاترن كمك كرد تا قهرماني شوكه‌كننده بوندسليگا 1997/98 را به دست آورد.

13- الساندرو نستا

الساندرو نستا با فابيو كاناوارو در ايتاليا همكاري فوق‌العاده‌اي داشت. بذر آن در دهه 90، زماني كه او در لاتزيو وارد صحنه شد، كاشته شد. پس از كاپيتاني غول سري‌آ در جام برندگان جام 1998/99، اين مدافع مياني شيك قهرمان زير 21 سال اروپا در سال 1996 با كشورش شد. سپس به آنها كمك كرد تا فصل بعد در سري‌آ كوپا ايتاليا دبل كنند.

12- ياپ استام

هلند در دهه 90 از مدافعان مياني بسيار خوبي برخوردار بود و ياپ استام مطمئنا يكي از آنها بود كه با پي‌اس‌وي قهرماني ارديويسه را در فصل 1996/97 را قبل از پيوستن به منچستريونايتد در سال 1998 به دست آورد. اولين بازي اين مدافع سربلند در اولدترافورد به سختي مي‌توانست بهتر از اين پيش برود: او نقش مهمي در سه گانه يونايتد ايفا كرد.

11- فرانك دي بوئر

در حالي كه برادر دوقلوي او رونالد در انتهاي زمين مي‌درخشيد، فرانك دي‌بوئر تمام تلاش خود را مي‌كرد تا حملات ديگري را انجام دهد. او اين كار را با موفقيت بزرگ انجام داد، به ويژه براي آژاكس.

دي‌بوئر كه 112 بازي ملي براي هلند داشت، در تيم افسانه‌اي آژاكس قهرمان ليگ قهرمانان اروپا در فصل 1994/95 بازي كرد. قبل از كمك به هلند در نيمه نهايي جام جهاني 1998. او سپس طعم شكوه لاليگا را با بارسلونا در 1998/99 چشيد.

10- يورگن كوهلر

يورگن كوهلر كه در بيشتر دهه‌ 90 پاي ثابت تيم ملي آلمان بود، مدال‌هاي برنده جام جهاني 1990 و يورو 96 را به دست آورد. فوتباليست سال آلمان در سال 1997 زماني كه او در بهترين بوروسيا دورتموند تاريخ بازي مي‌كرد، قهرماني ليگ قهرمانان اروپا در فصل 1996/97 را به دست آورد.

9- ليليان تورام

ليليان تورام يك بازيكن فوق‌العاده همه كاره بود كه مي‌توانست در دفاع مياني يا دفاع راست قرار بگيرد. يكي از پربازيكن‌ترين بازيكنان فرانسوي در تمام دوران است. 142 بازي ملي براي Les Bleus به دست آورد و ثابت كرد كه براي قهرماني آنها در جام جهاني 1998 بسيار مهم است. تورام به طرز خارق‌العاده‌اي تنها دو گل بين‌المللي زد كه هر دو آنها در نيمه نهايي جام جهاني مقابل كرواسي بود و فرانسه را به فينال برد.

8- الساندرو كاستاكورتا

يكي ديگر از بزرگان ايتاليايي تمام دوران در هنر دفاع است. دوران حماسي آلساندرو كاستاكورتا از سال 1986 تا 2007 ادامه يافت. او هافبك وسط نمادين آث ميلان در دهه 90 بود. كاستاكورتا كه چند بار قهرمان سري‌آ و ليگ قهرمانان اروپا با روسونري شده بود با ايتاليا در سال 1994 نايب قهرمان جام جهاني شد.

7- توني آدامز

توني آدامز كه مردي تك باشگاهي بود، بين سال‌هاي 1983 تا 2002، 672 بازي براي آرسنال انجام داد. با 66 بازي ملي او همچنين كاپيتاني سه‌شير را بر عهده داشت. اين مدافع مياني در حالي كه آرسن ونگر باشگاه لندني شمالي را به اولين قهرماني در ليگ برتر در 1997/98 هدايت كرد ستون تيم بود.

6- كافو

كافو در جام جهاني 1994 پشتيبان جورجينيو بود و از روي نيمكت آمد تا جايگزين هم تيمي مصدوم خود در فينال آن تورنمنت شود كه برزيل با شكست دادن ايتاليا در ضربات پنالتي قهرمان شد. اين يكي از سه فينال متوالي جام جهاني براي دفاع راست افسانه‌اي سلسائو بود. بدون شك يكي از بهترين مدافعان كناري كه فوتبال تا به حال به خود ديده است كه در دهه 90 دو بار كوپا امريكا را بالاي سر برد و همچنين به رئال ساراگوسا كمك كرد. پيروزي معروف مقابل آرسنال در فينال جام برندگان جام 1994/95 با ساراگوسا ماحصل آن دوران بود.

5- روبرتو كارلوس

روبرتو كارلوس كارهاي فيزيك سختي براي فوتبال انجام داد. هيچ چيز شگفت‌انگيزتر از ضربه ايستگاهي 35 ياردي او براي برزيل مقابل فرانسه در جام كنفدراسيون‌ها 1997 نيست. در حالي كه او در تيم ملي كشورش در جام جهاني 1994 حضور نداشت، مردي كه مسلما بهترين دفاع چپ تمام دوران باقي مي‌ماند، قبل از شروع قرن، موفقيت بزرگي در سطح باشگاهي داشت. قهرماني لاليگا در فصل 1996/97 و 1997 /98 ليگ قهرمانان با رئال مادريد.

4- رونالد كومان

رونالد كومان، اسطوره هلندي، با خشونتي كه تعداد كمي از بازيكنان در طول تاريخ فوتبال از خود نشان داده‌اند، به توپ ضربه مي‌زد. او در طول دوران حرفه‌اي خود 252 گل به ثمر رساند. يك مدافع مياني تهاجمي كه بايد به عنوان يكي از بهترين بازيكنان ضربات ايستگاهي در تمام دوران شناخته شود. كومان- قهرمان اروپا در سال 1988 با هلند بيشتر جوايز باشگاهي خود را در بارسلونا به دست آورد: از جمله قهرماني اروپاي 1991/92 با به ثمر رساندن تنها گل فينال مقابل سامپدوريا و همچنين قهرماني لاليگا در هر دوره بين فصل‌هاي 1990/91 و 1993/94.

3- مارسل دسايي

يكي ديگر از ستاره‌هاي قهرمان جهان فرانسه در سال 1998، مارسل دسايي بود كه به تكل‌هاي سرسخت شناخته مي‌شد. او به‌طور گسترده به عنوان يكي از بهترين مدافعاني كه تا به حال بازي كرده است، شناخته مي‌شود. يكي از اعضاي كليدي تيم افسانه‌اي ميلان قهرمان ليگ قهرمانان اروپا در فصل 1993/94 بود كه در آن تطبيق‌پذيري ذهني‌اش را با عملكرد به عنوان يك هافبك دفاعي ثابت كرد. او كه در سال 1998 به چلسي پيوست اولين بازي ملي خود را در سال 1993 انجام داد و به كسب موفقيت ادامه داد. 116 بازي ملي براي فرانسه!

2- فرانكو بارزي

اسطوره مطلق آث‌ميلان و ايتاليا؛ كاپيتاني براي 15 فصل! نمي‌توان انكار كرد كه فرانكو بارسي يكي از بهترين مدافعان تاريخ فوتبال است؛ چه به عنوان يك سوييپر يا يك مدافع مياني سنتي! او برنده جام جهاني 1982 با آتزوري شد. موفقيت بارسي در طول دهه 80 و تا دهه 90 ادامه داشت. طي آن او چهار بار قهرمان سري آ و دو بار قهرمان اروپا شد.

1- پائولو مالديني

پائولو مالديني بخشي از همان خط دفاعي آث‌ميلان است كه سال‌ها با فرانكو بارسي همكارمي‌درخشيد. او بهترين مدافع تمام دوران است. كاپيتان هم باشگاه و هم كشورش. ايل كاپيتانو بيش از 1000 بازي حرفه‌اي انجام داد. او هفت اسكودتو كه پنج تاي آنها در دهه 90 بود و پنج جام اروپايي يعني ليگ قهرمانان اروپا را برد كه دو تاي آنها در دهه 90 به دست آمد. مالديني كه در سال‌هاي 1990 و 1994 در تيم ستارگان جام جهاني فيفا حضور داشت، پس از راهيابي ايتاليا به فينال جام جهاني 94، در توپ طلا سوم شد.