دربي تهران بازي نيست، ضدبازي است

به گزارش «اعتماد»، يكصد و دومين دربي پايتخت همچون اكثر‌ تقابل سرخابي‌هاي كشورمان با نتيجه مساوي به پايان رسيد و بازهم حواشي اين جدال سنتي بر مسائل فني آن چربيد. آناليز اين بازي به لحاظ فني چندان نكات مثبتي نداشت. با جلال چراغپور يكي از كارشناسان‌ قديمي فوتبال كشورمان درخصوص اين دربي و اينكه چرا بازي‌هاي پرسپوليس و استقلال معمولا جذاب نمي‌شود گفت‌وگويي ترتيب داديم كه در ادامه مي‌خوانيد.

چراغپور در مورد يكصد و دومين دربي تهران به خبرنگار «اعتماد» گفت: درباره اين دربي زياد صحبت شده است و فكر نمي‌كنم مطلبي باقي مانده باشد كه براي خوانندگان جلب‌توجه كند. به چراغپور گفتيم در اين مدت بيشتر به حواشي پرداخته شده تا به مسائل فني! كه وي گفت: خب درباره مسائل فني، اين دو تيم وقتي مقابل يكديگر قرار مي‌گيرند با دو مقوله يا دو نگرش متفاوت روبه‌رو هستيم. اين دو سبك استايل بازي براي امروز و ديروز نيست. اين استايل ۴۰، ۵۰ سال است كه تقريبا ثابت است. استايل استقلال تقريبا با رايكوف بنا شده، رايكوف مربي‌ای بود كه از شوروي آمده بود و نگرش او زماني تزريق شد به فوتبال آبي‌ها كه فوتبال ما در آن زمان هنوز مفهوم و تجسمي از فوتبال نداشت.
مربي اسبق تيم ملي ادامه داد: استايل فوتبال پرسپوليس هم در همان زمان‌ها تقريبا با آلن رجرز شكل گرفت و او يك فوتبال ويژه و تقريبا خاص را براي پرسپوليس تعريف كرد كه آن ‌استايل همچنان ادامه دارد. دليل ادامه پيدا كردن آن هم اين است كه اين استايل طرفدار خاص خودش را پيدا كرده و در اين مدت يك عده آبي و يك عده قرمز شدند آن هم بدون آنكه بدانند چرا! چرايي آن به نوع استايل بازي برمي‌گردد كه يك عده سبك فوتبال آبي‌ها و يك عده هم سبك فوتبال قرمزها را پسنديدند. در مرور ايام علاقه به استايل دو تيم فراموش و‌ تبديل شد به قهرمان دوست داشتن! يعني قهرمان‌ها و اسم‌ها را دوست داشتند. مثلا يك‌ عده اسم يا كاريزماي استقلالي‌ها را دوست داشتند و گفتند استقلالي هستيم و يك عده هم شخصيت و اسم قرمزها را دوست داشتند و طرفدار اين ‌تيم ‌شدند. 
چراغپور در ادامه اظهار داشت: امروز هم پس از گذشت ۵۰ سال به پرسپوليس نگاه مي‌كنيم فوتبالي كه از آنها مي‌بينيم‌ همان فوتبالي است كه در دوره گذشته بود و حتي بازيكناني جذب مي‌كنند و حفظ مي‌كنند خيلي به سبك فوتبال خودشان نزديك است و استقلالي‌ها هم همين‌طور‌، آنها ‌هم به سبك‌ خودشان.
چراغپور درخصوص دو‌ سبك متفاوت اين دو تيم به خبرنگار اعتماد توضيحات بيشتري را ارايه داد و افزود: در سال‌هاي اخير هميشه ديديم اين دو تيم ‌وقتي مقابل هم قرار مي‌گيرند نتايجي نزديك به هم مي‌گيرند. اكثرا مساوي مي‌كنند و بردي هم باشد تقريبا با گل‌هاي كم است. اما پرسپوليسي‌ها چطور بازي مي‌كنند، استايلي كه قرمزها بازي مي‌كنند يك استايل با طمأنينه است. با طمأنينه يعني سرعت حمله سرعت زيادي نيست و اسمش مي‌شود «pace of the game». يك مدتي بازيكن با توپ كار انفرادي مي‌كند و بعد تصميم مي‌گيرد پاس دهد و يك مسافتي را با توپ مي‌رود، اگر تك‌تك به آن بپردازيم‌ امسال و سال‌هاي قبل كم ديديم در اين تيم بازيكني باشد كه تك‌ضرب پاسكاري كند. در پرسپوليس حمله ناگهاني نداريم مثلا مي‌گويند بارسا تعداد پاس‌هايش بيشتر است و حمله ناگهاني ندارند، در پرسپوليس هم پاسكاري‌ها بيشتر است و توپ را به جاهايي مي‌چرخانند كه شايد لازم نباشد به آنجا برود مثلا توپ‌هاي‌شان بارها به عقب يا همان دفاع ارسال مي‌شود. بعد دوباره توپ مي‌چرخد به سمت جلو و بازهم به عقب و اين چرخش‌ها همان مي‌شود pace of the game. يعني سرعت game يا بازي آنها كند مي‌شود اما سرعت چرخاندن توپ آنها سريع مي‌شود و تماشاچي هم سرعت گردش توپ را مي‌بيند و نه سرعت بازي را. سرعت گردش توپ يك مقوله تماشاگرپسند است مثلا مي‌گويند در يك ‌صحنه ۲۰ تا پاس دادند درحالي كه ۲۰ تا پاس سرعت بازي را پايين آورده است. حالا درباره استقلال بنا بر سابقه و نوع بازي كه دارند «pace of the game » سريع‌تري دارند. يعني زودتر در كانال حمله قرار مي‌گيرند يعني زودتر تلاش مي‌كنند تا به يك‌سوم حريف برسند درحالي كه در پرسپوليس تلاش براي رسيدن به يك‌سوم دفاعي حريف با طمأنينه انجام مي‌شود. 
اين تحليلگر فوتبال ايران افزود: مساله دوم به خاطر كم بودن سرعت حمله ناگهاني پرسپوليس تعداد پاس‌هاي دقيق آنها بيشتر است، يعني كمتر توپ لو مي‌دهند،‌ چون با حوصله پاسكاري مي‌كنند از آن طرف تعداد كوشش‌ها براي رسيدن به يك‌سوم دفاع حريف آنها‌ پايين است. حالا استقلالي‌ها تعداد لو دادن توپ‌هاي‌شان بيشتر است چون سرعت رسيدن آنها به يك‌سوم‌ دفاعي حريف بالاتر است، چون سرعت‌شان براي رسيدن به دروازه حريف را بيشتر مي‌كنند‌ در نتيجه دقت آنها ‌كمتر مي‌شود. به اين ‌دليل است كه وقتي به اين دو تيم نگاه مي‌كنيم پرسپوليس براي نگه داشتن سرعت حمله ناگهاني استقلال تعداد خطاهايش بالا مي‌رود، آنها هم براي اينكه توپ را از پرسپوليس بگيرند و اجازه ندهند قرمزها توپ‌گرداني كنند‌ تعداد خطاهاي‌شان بالا مي‌رود. پس زماني كه اين ‌دو تيم با هم بازي مي‌كنند تعداد خطاهاي‌شان بالا مي‌رود. حالا وقتي ما دربي را نگاه‌ مي‌كنيم game يا بازي نمي‌بينيم anti game يا ضدبازي مي‌بينيم تا زماني كه اين دو تيم با هم بازي مي‌كنند آنچه كه تماشاگر و رسانه‌ها مي‌گويند بازي خوبي نبود و راضي نيستند. آنها كه نگاه مي‌كنند متوجه نيستند چرخش توپ game نيست بلكه بازي با توپ است. game بازي است كه ليورپول انجام مي‌دهد. 93درصد game بازي مي‌كنند و 7درصد play است. اما در تيم‌هاي صدرنشين‌ ما 70درصد آن game است و 30درصد play مي‌شود درنتيجه ما وقتي دربي تهران را مي‌بينيم بازي نمي‌بينيم ‌ضدبازي مي‌بينيم. همه ‌چيز شده تكل و برخورد و خطا و در نتيجه اين بازي به لحاظ داوري هميشه پرتنش است. الان var هم آوردند كه پنج‌بار بايد بروند نگاه كنند چرا ؟ چون يك‌طرف آرام هستند و يك‌طرف تند حمله مي‌كنند و برخورد مي‌كنند مي‌شود ضدبازي.