كتاب ديجيتال، آري يا نه؟
اينبار دولتآبادي مخالف است
موضوع كتابهاي ديجيتال، هنوز در كشور ما محل مناقشه است. از يك سو هواداران اين شكل از كاربري كتاب قرار دارند كه به مزاياي آن از جمله صرفهجويي در فضا، امكان حمل عناوين بيشمار در قالب گوشي تلفن همراه و ... اشاره ميكنند و از سوي ديگر مخالفاني كه دلايل خود را براي تمرد از خواندن نسخههاي ديجيتالي دارند. در آخرين نمونه از اظهارنظرها در اين باره، محمود دولتآبادي، نويسنده نامآشناي ادبيات داستاني در اين باره گفت: «امكان مطالعه ديجيتال براي همه ميسر و مهيا نيست.»
همشهري آنلاين گزارش داد كه اين نويسنده معتقد است رمانخوانهاي حرفهاي علاقهاي به نسخه ديجيتال ندارند: «رمانخوانهاي حرفهاي چنانكه ميشناسم و با آنها از ديرباز ارتباط داشته و دارم، دوست دارند كتاب را به شكل كاغذي بخوانند. اما امروز در سايتهاي مختلف حق نويسندگان ضايع ميشود و كتاب در هر سايتي كپي ميشود كه اين موضوع به ضرر نويسنده تمام ميشود.»
اين درحالي است كه مصطفي رحماندوست، چند روز پيش عنوان كرد كه رمان سترگ و ۱۰ جلدي كليدر را كه دومين رمان بزرگ جهان محسوب ميشود، به شكل صوتي شنيده است. كتاب محمود دولتآبادي اما هنوز براي عموم مردم گويا نشده است و طبق پيگيريهاي خبرنگار همشهري اين كتاب صرفا براي روشندلان گوياست و دسترسي به اين كتاب آسان نيست و اساسا كتاب خريدني و در دسترس نيست. محمود دولتآبادي درباره ديجيتالي شدن ديگر كتابها عنوان كرد: انتشار كتابهاي ديجيتال كمكي به مشكل كتابخوانيمان نميكند. كتابهاي نويسندگان مختلف در سايتهاي مختلف در هر سايتي كپي ميشود كه اين موضوع نه به نفع ناشر است و نه نويسنده.
دولتآبادي توضيح داد: «رماننويس حرفهاي نميتواند به انتشار ديجيتال آثارش دل خوش كند. كتاب ديجيتالي و گويا كمكي به مشكل كتابخواني نميكند و به همين دليل نميتوان اميد داشت كه چنين امكاناتي رمانخواني در ايران را دگرگون و نهادينه كند.» نويسنده رمان سه جلدي «روزگار سپري شده مردم سالخورده» افزود: به شخصه علاقه ندارم كتابهايم به شكل ديجيتالي منتشر شود، چون به گمانم در تيراژ كتاب و كتابخواني تاثيري ندارند. من از آن دسته نويسندگاني هستم كه احساس ميكنم پلي ابريشمين بين من و خوانندگانم وجود دارد و از اين حيث دوست دارم كتاب همچنان كاغذي به فروش برسد. در واقع اگر نيك بنگريم در خواهيم يافت كه كتاب در عصر حاضر به گونهاي بايد با تكنولوژي كنار بيايد و البته منظورم از تكنولوژي، تكنولوژي روز با اتكا به تجربياتي است كه از پس سر گذراندهايم.
نويسنده رمان «جاي خالي سلوچ» اضافه كرد: « فضاي مجازي به سرگرميهاي روزمره اختصاص يافته و ورود كتاب و رمان در اينستاگرام و ديگر فضاها كمرنگتر است. جاي اصلي ادبيات در كتابخانههاي غني و ارزشمند است و مخاطبان با كتاب كاغذي راحتتر كنار ميآيند.»
محمود دولتآبادي، صاحب آثار متعددي چون «جاي خالي سلوچ»، «روزگار سپري شده مردم سالخورده» و «كليدر» است كه رمان «جاي خالي سلوچ» او از پيش از انقلاب تا به امروز بارها چاپ شده است.