تبليغات وام‌دهي بانك‌ها
سال‌ها غيبت، مشاهده كرديم و به نظر مي‌رسد يكي از برنامه‌هاي ابلاغي بانك مركزي به بانك‌هاي ياد شده، تلاش مضاعف در جذب و تجهيز منابع به منظور جبران بخشي از ناترازي و عدم تعادل در سود و زيان بانك‌هاست. البته اهداف ديگري نظير كنترل جريان پول و نقدينگي از سوي بانك مركزي نيز در اين موضوع قابل تصور است. در شرايطي كه بانك‌هاي تجاري و بزرگ به‌طور سنتي علاقه‌اي به پرداخت تسهيلات ارزان‌قيمت نداشته‌اند و در سنوات اخير دولت سعي كرد با ايجاد و تقويت دو بانك تخصصي قرض‌الحسنه، به دليل افزايش مشكلات اقتصادي و معيشتي مردم به تقاضاي روزافزون مردم به تسهيلات خرد و ارزان‌قيمت را عينيت بخشد و بانك‌هاي تخصصي قرض‌الحسنه نيز با تلاش مضاعف در يك رقابت نابرابر با بانك‌هاي تجاري توانستند از يك سو به نيازهاي فوري بخش بسيار زيادي از متقاضيان وام پاسخ دهند و از سوي ديگر بدون توسل به استقراض و خلق پول و توليد نقدينگي و ساير زمينه‌هاي ناترازي از محل دريافت حداكثر 4 درصد كارمزد سالانه به سود دست يافته و اعتماد از دست رفته عمومي به بانك‌ها را برگردانند، بايد ديد اين توفيق اجباري بانك‌هاي تجاري كه احتمالا به صورت كوتاه‌مدت و در قالب يك استراتژي موقت و محدود ظهور كرده است، مي‌تواند متقاضيان تسهيلات را جذب و راضي كند؟ نگاهي كوتاه به شرايط اعلامي اين بانك‌ها در پرداخت وام قرض‌الحسنه كه باز هم معطوف به جلب منافع و سود بيشتر به نفع بانك است تا متقاضي وام، در رسانه‌هاي مختلف به تركمنچاي تشبيه شده است و در اين شرايط كه بازارهاي موازي از قبيل ارز، طلا، بورس، مسكن و... نيز با چالش‌هاي متعدد و ركود و عدم اقبال در سرمايه‌گذاري مواجه هستند، بايد چند ماه منتظر ماند و ديد كه آيا توسل به اين داروي مسكن، مي‌تواند نقش قابل توجهي در افزايش منابع بانك‌ها، رفع ناترازي و رسيدن به تعادل در سود و زيان بانك‌ها ايفا كند يا خير؟