احمد خرم وزير راه و ترابري در دولت خاتمي و رييس پيشين سازمان نظام مهندسي ساختمان مي‌گويد ۵ ميليون بي‌مسكن در كشور داريم كه سرمايه‌اي در زندگي‌شان ندارند و از فرداي خود نااميدند. مردم از تورم و نبود مسكن و بدمسكني و ساير امور معيشتي مانند خوراك، پوشاك، دارو و درمان، حمل و نقل و آموزش در رنج هستند و همه از مسائل معيشتي مي‌نالند. او در گفت‌وگويي تفصيلي كه با وب‌سايت جماران انجام داده مي‌افزايد: يكي از نمونه انحراف‌ها از دانش و تكنيك‌هاي توليد مسكن در جهان اين است كه به متقاضيان مسكن گفته مي‌شود آورده‌تان را به حساب بانك بريزيد! بين يك تا دو سال بعد هم وامش را مي‌دهند. وام هم در حساب مسكن مي‌رود، بعد به‌طور ميانگين شش سال طول مي‌كشد تا واحد را به او تحويل دهند. چرا ساخت يك ساختمان بايد شش سال طول بكشد! مردم را معطل مي‌كنند!
طرح ملي، مساله مسكن را حل نخواهد كرد
رييس پيشين سازمان نظام مهندسي ساختمان اظهارداشت: سه سال است طرح ملي مسكن را اجرا مي‌كنند! چند واحد تحويل داده‌ايم؟! شش سال طول مي‌كشد و عده زيادي اميد ندارند در اين مدت، خانه‌ها را تحويل بگيرند. پول‌شان در بانك قفل مي‌شود و همزمان اجاره هم مي‌دهند! مگر چقدر دارايي و سرمايه دارند! او مستضعف است، نبايد به او چنين مسائلي را تحميل كرد. پول اجاره را تحميل مي‌كنيم، اقساط آورده هم بايد بپردازد! اين چه طرح ملي‌اي است! طرح ملي، مساله مسكن را حل نخواهد كرد. خرم تاكيد كرد: اولين گام براي حل مساله مسكن، اين است كه نبايد سرمايه‌گذاري در سطح باشد. يك‌باره خود را گرفتار يك ميليون مسكن نكنيم، ابتداي سال، ساخت صد هزار واحد را شروع و آخر سال تحويل بدهيم.
دولت نمي‌خواهد كمترين ميزان براي مسكن مردم هزينه كند
وي ناكافي بودن پول بانك‌ها را دومين چالش در اين مسير برشمرد و گفت: پول بانك كافي نيست. وقتي متقاضي آورده خود را آورد، بانك نمي‌تواند سهم خود را بياورد و كار را تمام كند. رفع آن، مستلزم اين است كه دولت با تسهيلات و وام، سپرده‌گذاري كند. اما در واقع دولت نمي‌خواهد پايش خيس شود. نمي‌خواهد كمترين ميزاني براي مسكن مردم هزينه كند. در حالي كه اگر دولت سالي يك ميليارد دلار سپرده‌گذاري كند، هر بانكي چهار برابر آن را تسهيلات مي‌دهد. يعني 4ميليارد دلار به دولت خط اعتباري مي‌دهد.
با اين سقف وام مشكل مسكن تا قيامت هم حل نمي‌شود
خرم ادامه داد: ما سال 80، با اين كار هزار دستگاه كاميون توليد كرديم. 100ميليارد تومان از پول‌هاي وزارت راه را در بانك ملت سپرده كرديم و بانك ملت 400ميليارد تومان خط اعتباري به ما داد. ما 100ميليارد داده بوديم و توانستيم 400ميليارد تسهيلات بگيريم. 10ميليارد هم به بانك داديم تا سود 18درصد را 9درصد كند. هزينه‌اي كه براي ما در بر داشت، حدود 10ميليارد بود. آن 100 ميليارد سپرده بود و وقتي قسط‌ها را بر مي‌گرداندند، به وزارت راه بر مي‌گشت و در پروژه‌ها هزينه مي‌شد. يا دوباره سپرده‌گذاري مي‌شد تا براي مردم امكان وام ايجاد كنيم. با اين سقف وام، مشكل مسكن مردم تا قيام قيامت حل نمي‌شود.مشكل مردم، مشكل مملكت نيست. مشكل مملكت گشت امر به معروف و نهي از منكر است، معيشت مردم نيست. اگر معيشت مردم، مشكل‌شان بود، طي سه سال گوشت بايد از 105هزار تومان بايد به 650هزارتومان برسد! در قيمت‌هاي مرغ، نان، هزينه حمل و نقل و بهداشت و درمان كه غوغايي است. قيمت داروها به طرز وحشتناكي بالا رفته و هزينه آموزش به‌شدت افزايش داشته است.
حاضر نيستيم طرح تجربه شده
يك كشور غربي را بپذيريم
رييس پيشين سازمان نظام مهندسي با بيان اينكه جهان مساله مسكن را حل كرده است، خاطرنشان كرد: در كشورهاي ديگر، بر خلاف ايران كه پيمانكاران كار مي‌كنند، «توسعه‌دهنده«ها كار ساخت مسكن را انجام مي‌دهند. به اين شكل كه براي زميني با وسعت بالا، مثلا 10هزارمتر، در محله‌اي بررسي بازار مي‌كند و مثلا مي‌بيند كشش ساخت 200واحد در آن محله است. براي 200 واحد زمين مي‌گيرد. او بايد تامين اعتبار كند و 95درصد وام براي ساخت مي‌دهند. اينگونه نيست كه مانند ايران 30درصد مسكن، از وام باشد و متقاضي بايد براي بقيه‌اش، يك خاكي به سرش بريزد! آنها 95درصد پول مسكن را مي‌دهند. وام هم به توسعه‌دهنده داده مي‌شود، او زمين را مي‌خرد. طرح تهيه مي‌كند، پروانه صادر مي‌شود. پروانه صادر شده را به بانك تحويل مي‌دهد و 95درصد هزينه ساخت را وام مي‌گيرد و مي‌سازد. وي ادامه داد: اول زندگي در يك خانه40 متري زندگي مي‌كنند، اما مالك خانه هستند. وام خودرو و وام لوازم منزل هم مي‌دهند. اين طرح امريكايي‌ها است. مي‌گويند اول زندگي يك خانه 50 متري داشته باش، يك ماشين هم داشته باش و وسايل خانه هم داشته باش. 20 سال هم قسط بده. اما از ابتداي زندگي، طعم زندگي را بچش. ما در ايران بايد براي آورده متقاضي، 20 تا 25 سال مرتب پول به حساب مي‌ريزيم، در نهايت هم چون آورده هر سال اضافه مي‌شود، نمي‌توانيم آورده را تامين كنيم. آنها همان ابتدا با سپرده‌گذاري دولت، وام شما را جور مي‌كنند. وام را مي‌گيري، لوازم زندگي داريد و زندگي مي‌كني! جوانان ما زندگي مي‌كنند! 90درصدشان آه و ناله مي‌كنند و در زندگي‌شان مانده‌اند. اما چون طرح امريكايي است، ما مي‌گوييم مرگ بر امريكا. پدر مردم‌مان در مي‌آيد، اما حاضر نيستيم طرح تجربه شده يك كشور غربي را بپذيريم. خودمان بايد فكر كنيم و ملت را به پاي آن بسوزانيم!
خانه‌سازي توسط چيني‌ها، تصميمي سياسي است
خرم در ادامه گفت‌وگوي خود، درخصوص تصميم شهرداري تهران براي استفاده از مهندسان چيني براي خانه‌سازي در تهران و اظهارات معاون شهرسازي شهرداري مبني بر اينكه چند مهندس چيني كار را به پيمانكاران ايراني آموزش مي‌دهند تا آنها خانه‌سازي كنند، گفت: قبل از اينكه اين تصميمي فني، اجرايي، حرفه‌اي و تخصصي باشد، مساله سياسي است. قرار است چين را داشته باشيم. فرودگاه امام را كه ما كار قرارداد فاز 3 و 4 آن را با 1.5 ميليارد دلار تمام كرده بوديم، اكنون با 25 ميليارد دلار مي‌خواهد توسط چيني‌ها انجام شود!
تجهيزات بي‌كيفيت در فرودگاه امام به كار بردند
وي تاكيد كرد: ما فرودگاه‌ساز داريم، شركت‌هايي داريم كه فرودگاه‌ساز بودند. شركت «دي» كه فاز يك فرودگاه امام خميني را كار كرده است و متعلق به بنياد است، براي سرمايه‌دار همداني بود. پيمانكار همداني فرودگاه‌ساز بود. اكنون اين شركت دي، مصادره شده و فرودگاه‌سازي را خراب كرده است. من كه براي اولين بازديد از ساخت فرودگاه امام رفته بودم، پيمانكار جديد هم همراه ما بود. به دستشويي‌هاي ترمينال كه رسيديم، همين كه روي ظرف مايع دستشويي دست گذاشتم، از جا پريد! چنين ظرف بي‌كيفيتي را در ورودي كشور گذاشته‌اند! كاشي دستشويي و سرويس‌ها، كاشي درجه دو بود. از سرپرست كارگاه‌شان پرسيدم در خانه خودت هم همين كاشي را استفاده كردي يا از كاشي ممتاز استفاده كردي؟! درجه يك هم استفاده نكردي! ادعاي انقلابي بودن‌تان هم مي‌شود! از اينجا كه رفتي، ريش‌هايت را هم بزن! ديگر ادعا نكن كه مسلماني!
به چين امتيازاتي داديم كه در كشور بي‌سابقه است، بي‌سابقه!
وي با بيان اينكه چيني‌ها، خانه مي‌سازند اما با نفت 30درصد زير قيمت جهاني، توضيح داد: آن 30 درصد پول نفتي كه نمي‌دهند، براي آنها همه‌اش سود است. اگر اين امتياز را به پيمانكار ايراني بدهند، با اشتياق براي اجراي پروژه مي‌دود. شركت‌هاي بخش خصوصي ما خيلي زرنگ‌تر و بسيار متخصص‌تر از چيني‌ها هستند . اما به آنها ميدان نداديم. 25 تا 30درصد هم به جاي اينكه به ما پول بدهند، كالا مي‌دهند و در اين كالا دادن هم بيش از 50 درصد سود دارند. در مجموع ساخت خانه توسط چيني‌ها سود بالاي 100درصد براي آنها تضمين مي‌كند. به چين امتيازاتي داديم كه در كشور بي‌سابقه است. بي‌سابقه!
چين هم از اين امتيازات استفاده مي‌كند تا احيانا در قطعنامه‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل، نظر مخالف به تصويب قطعنامه بدهد تا رايي به ضرر ايران داده نشود. هر چند كه تجربه ثابت كرده است كه در گذشته، چين و روسيه در پيمان منع اشاعه هسته‌اي، با امريكا همراهي كامل دارند و در همه قطعنامه‌هايي كه در اين باره عليه ايران داده شده است، اولين امضاها را كرده‌اند.
خانه‌سازي توسط چيني‌ها حقارت جامعه مهندسي است
خرم گفت: حالا باز هم از همان سوراخ چين و روسيه گزيده شويد! طوري شده بود كه مي‌گفتم مومن هيچ‌وقت از يك سوراخ بيش از 100بار گزيده نمي‌شود. يك بار را به 100 بار رسانديم! من كه از روي هواي نفس يا از روي احساسات درونم حرف نمي‌زنم. 45 سال مديريت اجرايي داشتم. حرفي كه زده مي‌شود، حرفي كارشناسي است. تصميمي كه براي خانه‌سازي توسط چيني‌ها گرفته‌اند، حقارت جامعه مهندسي است. مشت محكم كوبيدن به صورت مردم و بي‌توجهي به منافع آنها است. با پول نفت ايران، براي چين اشتغال و آبرو و منافع درست مي‌كنند. چه مي‌خواهند از اين بهتر! بايد روشن شود، ما با اين تصميم چه منافعي در جيب چين كرديم!