مخالفين و موافقين موسوليني
محمود فاضلي
ده‌ها نفر در ايتاليا در هفتادونهمين سالگرد اعدام «بنيتو موسوليني» ديكتاتور فاشيست اين كشور دستان خود را به نشانه سلام فاشيستي بلند كرده و به ديكتاتور سابق ايتاليا اداي احترام كردند. افراد نئوفاشيست در حالي كه لباس سياه پوشيده بودند، در شهرهاي شمالي ايتاليا، جايي كه موسوليني بازداشت و اعدام شد، راهپيمايي كردند.
همزمان در تمامي شهرهاي بزرگ ايتاليا، مراسمي به مناسبت سالگرد آزادي از نازي فاشيسم برگزار شد. در تمامي مراسم، به‌ويژه در شهرهاي رم و ميلان، تظاهركنندگان حامي فلسطين با گروههاي يهودي كه همه ساله در اين مراسم شركت مي‌كنند، برخورد پيدا كردند كه به مداخله پليس منجر شد. در رم رييس‌جمهور «سرجو ماتارلا» تاج گلي را در بناي يادبود سربازان گمنام با شركت نخست‌وزير، روساي سنا و مجلس نمايندگان، رييس ديوان قانون اساسي و تعدادي از وزيران قرار داد. در رم تظاهرات بزرگي با حضور ده‌ها هزار نفر از سوي انجمن ملي پارتيزان‌ها و سران اتحاديه‌هاي كارگري و رهبران برخي احزاب و به صورت همزمان تظاهرات ديگري با حضور نزديك به سه هزار نفر در حمايت از فلسطين و انجمن‌هاي دانش‌آموزي و دانشجويي و تشكلهاي سياسي چپگرا و جامعه فلسطيني‌هاي مقيم رم برگزار شد.
در رم، گروه تظاهركنندگان يهودي به دفعات سعي كردند به تظاهركنندگان حامي فلسطين نزديك شوند و يكي از آنها، با پرتاب سنگ به سوي خبرنگاران حاضر، يك خبرنگار و يك فيلمبردار را مصدوم كرد. در ميلان نيز تظاهرات بزرگي از سوي انجمن ملي پارتيزان‌ها با حضور نزديك به صد هزار نفر برگزار شد كه به دفعات به دليل برخورد بين گروهي از يهوديان و برخي تظاهركنندگان حامي فلسطين دچار تنش شد. حاميان فلسطين در حالي كه فرياد مي‌زدند: «صهيونيست‌ها قاتل هستند» و «شما مثل هيتلر هستيد» سعي كردند گروه يهودي را از تظاهرات بيرون كنند كه با مداخله پليس روبه‌رو شدند.
شهرهاي تورين، فلورانس و ناپل نيز از جمله ديگر شهرهاي ايتاليا بودند كه صحنه برگزاري چند تظاهرات، يكي به مناسبت بزرگداشت آزادي از نازي - فاشيسم و ديگري در حمايت از فلسطين بودند. تظاهركنندگان حامي فلسطين در شهرهاي مختلف، در حالي كه پرچمهاي فلسطين و تصاوير شهيدان فلسطيني در نوار غزه را حمل مي‌كردند، خواستار پايان گرفتن «نسل‌كشي» در نوار غزه شدند.
در روز رهايي ايتاليا از فاشيسم، حاميان جنبش صلح به خيابان‌هاي شهر بولونيا ايتاليا آمدند تا مخالفت خود را با اقدامات سياسيون غربي با هدف دامن زدن به درگيري‌ها در جهان اعلام كنند. معترضان خواستار پايان دادن به حمايت نظامي از اوكراين و فشار بر اسراييل براي توقف جنگ در غزه شدند.
اعضاي سازمان‌هاي مترقي و صلح‌طلب از امريكا، انگليس، روسيه، كره جنوبي، لبنان، فلسطين و گرجستان در خيابان‌هاي بولونيا راهپيمايي كردند و از مقامات ايتاليا و اتحاديه اروپا خواستند تا سياست‌هاي نظاميگري كه كشور‌هاي غربي را در برگرفته است و روسيه هراسي در صحنه بين‌المللي را متوقف كنند.
تمركز اصلي اعضاي شركت‌كننده در اين راهپيمايي درگيري در اوكراين و حملات نظامي اسراييل در نوار غزه بود. شركت‌كنندگان در راهپيمايي خواستار توقف حمايت نظامي از كي‌يف و همچنين تحت فشار قرار دادن تل‌آويو براي توقف حملات نظامي ارتش اسراييل در غزه و آغاز حل فاجعه انساني در منطقه فلسطين شدند.پيش از اين، در ۲۰ و ۲۱ آوريل، راهپيمايان براي كنفرانسي با عنوان «چه آينده‌اي براي فلسطين» در رم گرد آمدند، جايي كه آنها در مورد تلاش‌هاي مشترك احتمالي براي تقويت ابتكارات ضد جنگ بحث كردند.
بنيتو موسوليني و معشوقه‌اش كلارا پتاچي در پي پيشروي نيروهاي متفقين به سمت شمال ايتاليا در جنگ جهاني دوم و پس از سقوط جمهوري سالو، در روز ۲۷ آوريل ۱۹۴۵ در حين فرار به سوييس به دست پارتيزان‌هاي ضد فاشيست در ساحل «دونگو» در سواحل درياچه «كومو» دستگير و روز بعد در 62 سالگي اعدام شدند. او كه در جواني روزنامه‌نگاري زبردست بود، سال ١٩٢٢ يعني درست يك‌سال پس از تاسيس حزب فاشيست، با اتكا به شعارهاي تند ملي‌گرايانه پست نخست‌وزيري ايتاليا را بهدست آورد. سپس در طول چند سال با كمك پليس مخفي خود نظامي تك حزبي را بنيان گذاشت تا همه چيز ايتاليا زير سلطه فاشيست‌ها قرار بگيرد. ايتاليا در جنگ جهاني دوم تحت رهبري موسوليني متحد هيتلر به شمار مي‌رفت، اما ارتش اين كشور فاقد تجربه و بضاعت نظامي-انساني نازي‌ها بود و در طول جنگ فقط توانست آلباني را اشغال كند. موسوليني از ابتداي به دست گرفتن قدرت فكر احياي امپراتوري روم باستان را در سر مي‌پروراند، اما هيچ‌گاه نتوانست به اين آرزوي بزرگ خود جامه عمل بپوشاند.