راي امروز مجلس آغاز وفاق يا ادامه نقار؟
در واقع رييس‌جمهور طرحي نو در انداخته و انتظار زايش تحولي بزرگ را دارد.درك شرايط خطير كشور و مشكلات و معضلات عظيم موجود و تهديدهاي فزاينده خارجي اين اميد را دامن مي‌زند كه همه گروه‌ها و جناح‌ها و جريان‌هاي سياسي كه متعهد به ثبات و حفظ كشور هستند، منافع و امنيت ملي را در اولويت نخست تعاملات خود قرار دهند و از اختلافات جاري بكاهند و حتي در عمل به گذشت و فداكاري روي آورند. به عبارتي آقاي پزشكيان با گرو گذاشتن حيثيت و اعتبار خويش اين فداكاري را آغاز كرده است و لابد انتظار دارد كه همه موثرين ميهن هم يك گام به جلو بيايند و راه وحدت و همدلي را بيازمايند. اكنون و پس از معرفي يك كابينه فراجناحي بايد ديد كه آيا اين رويكرد صادقانه با پاسخ مثبت روبه‌رو مي‌شود يا نه ؟ چنانچه همه اعضاي معرفي شده كابينه با راي بالا مورد اعتماد قرار گيرند، ثابت مي‌شود كه راه وفاق و همدلي چندان كه انتظارش مي‌رفت سخت و ناهموار نيست و رييس‌جمهور محترم مي‌تواند روي همكاري همه اركان نظام حساب كند و كم‌كم ديگراني كه به هر دليل از سپهر سياسي كشور قهر كرده‌اند يا حذف شده‌اند هم به ميدان بيايند و راه توسعه همه‌جانبه با انرژي تازه و انبوه پيموده شود.
البته راي دادن مجلسيان محترم به وزيران همسو طبيعي است آنچه انتظار مي‌رود و هنر است و قابل تحسين اينكه وزيران اصلاح‌طلب هم با راي بالا مورد اعتماد قرار گيرند و خلايق از همدلي ايجاد شده دلگرم شوند.
نگراني آنجاست كه برخي با تندروي و عدم درك شرايط كشور زير نگاه خيره مردم فرصت پيش آمده را غنيمت نشمارند و اهداف نازل شخصي و گروهي را بر منافع و مصالح عاليه كشور ترجيح دهند.البته به نظر نمي‌رسد كه رييس‌جمهور محترم حتي در اين صورت از راه منتخب خود منصرف شود و به دعواي مطلوب افراطيون وارد شود ولي روشن است كه با افتادن برخي وزيران وزين پيشنهادي ذائقه مردم تلخ مي‌شود و اميدهاي ايجاد شده آسيب مي‌بيند.مجلسيان محترم بايد متوجه زمان هم باشند كه بسيار تنگ است و جامعه فرصت از دست دادن يك روز را هم ندارد. دولت جديد بايد با سرعت شروع به كار كرده و در رفع نواقص كوشش كند.براي نمونه مگر تا تابستان آينده چقدر فرصت داريم كه درجا بزنيم و شاهد خاموشي‌هاي افزون‌تر باشيم . در ديگر حوزه‌ها هم اگر اوضاع بدتر از وضع برق نباشد، بهتر نيست.بگذاريد از راي اعتماد كامل به همه وزيران پيشنهاد شده پيام آغاز تحولي نو در ايران به جهان مخابره شود و از همين رهگذر از تهديد‌ها كم و به فرصت‌ها اضافه شود.راستش تا همين حالا هم مردم تحملي معجزه‌وار از خود نشان داده‌اند و بايد قدر صبر و حوصله آنها را دانست.اگر باز هم در ميان مردم اين ذهنيت رخنه كند كه همه دعواهاي سياسي براي كسب منافع توسط افراد و جناح‌ها و گروه‌هاي موجود سياسي است، اعتماد نسبي به وجود آمده آسيب دوباره خواهد ديد كه شايد ترميم‌ناپذير باشد.درك شرايط خطير و ويژه و شكننده موجود سخت نيست خصوصا اگر منيت‌ها و خودمحوري‌ها و ترجيح منافع شخصي و گروهي كنار گذاشته شوند.