یک گام نزدیک‌تر به وفاق
اسماعیل گرامی‌مقدم
«بیا که نوبت صلح است و دوستی و عنایت/ به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت... سعدی.»
رای اعتماد مجلس به کلیت کابینه پس از 23 سال افق روشنی را برای مردم ایجاد خواهد کرد، چراکه لازمه هر رشدی، وفاق و هماهنگی همه ارکان کشور است. پزشکیان همواره در برنامه‌های انتخاباتی، شعارها و وعده‌هایش، عنوان کرده بود در صورت پایان حاشیه‌ها و تنش‌هاست که ایران می‌تواند به سمت بهبود و رشد گام بردارد. امروز که نشانه‌های وفاق با حرکت پزشکیان و پاسخ مناسب مجلس نمایان شده، امید است با یک برنامه‌ریزی مناسب و دیپلماسی قدرتمند برآمده از عزت، حکمت و مصلحت و با هماهنگی با رهبر انقلاب و دیگر ارکان حاکمیت بتوانیم شاهد کاهش تحریم‌ها و حل سایر مشکلات باشیم. لازم است ایران به بازار نفت و گاز بازگردد و صندوق توسعه ملی از دلارهای نفتی پر شود. با توسعه مناسبات ارتباطی، پایان تحریم‌ها و بهبود شاخص‌های ارتباط و اقتصادی قدرت پول ملی افزایش یافته، قدرت خرید مردم بیشتر می‌شود و سطح زندگی مردم بهبود می‌یابد. مشکل اساسی کشور در حال حاضر پرونده هسته‌ای است که باید حل و فصل شود. حل نشدن نزاع‌های طولانی ایران با کشورهای اروپایی و غرب، زمینه‌ساز افزایش هزینه‌های ایران است. ایران برای واردات اقلام مورد‌نظر خود ناچار است، بین 15 تا 20درصد هزینه بیشتری بپردازد. از سوی دیگر برای فروش نفت هم ایران ناچار است تخفیف‌های بیشتر بدهد. بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی کالاهای ایران را بیمه نمی‌کنند و نقل و انتقال پول برای ایرانیان بسیار دشوار است. مجموعه این عوامل باعث گران شدن اقلام اساسی و مصرفی مردم می‌شود. این روند در یک چرخه معیوب، جوانان کشور را ناامید می‌سازد. در یک چنین شرایطی نگاه جوانان ایرانی به خارج مرزها دوخته می‌شود و مهاجرت‌های نخبگان و نیروی انسانی فزونی می‌گیرد. تاسف‌آور اینکه حتی کار به جایی رسیده که شرکت‌های دانش‌بنیان ایران هم مهاجرت کرده و خلأ بزرگی در کشور ایجاد می‌کنند. بر این اساس دامنه مشکلات ایران هم داخلی و هم خارجی است.
در بخش خارجی باید مشکلات تحریم‌ها و توسعه روابط در دستور کار قرار بگیرد. در عرصه داخلی اما باید آزادی‌های سیاسی موردتوجه قرار بگیرد. زندانیان سیاسی در امتداد این وفاق بهتر است آزاد شوند. دامنه وسیعی از این زندانیان سیاسی در ایام انتخابات مردم را تشویق به حضور در انتخابات می‌کردند و باید از مزایای وفاق ملی بهره‌مند شوند. پایان دادن به حصر یکی دیگر از ضرورت‌هایی است که در این دوران تازه باید مورد توجه قرار بگیرد. در حوزه‌های اجتماعی هم می‌توان شاهد وفاق میان اقشار مختلف مردمی باشیم. ایران دهه‌هاست که از انشقاقات، دو قطبی‌ها، حاشیه‌ها و دو دستگی‌ها آسیب دیده است. این روندهای خسارت‌بار با وفاق می‌تواند پایان یابد. توجه به ارزش‌های دینی و اسلامی باید از طریق فرهنگسازی و با رویکردهای تعاملی و مداراگونه باشد. رویکردهای سلبی در مواجهه با مردم و جوانان نه تنها کمکی به بهبود وضعیت دینی جامعه نمی‌کند بلکه آثار سویی در جامعه خواهد داشت. امیدواریم یکی از نتایج عینی وفاق، تسری آشتی ملی در جامعه باشد تا مردم ایران فارغ از همه تفاوت‌هایی که ممکن است داشته باشند، حول محور یک هدف که توسعه ایران است گرد آیند. زیربنای همه درگیری‌ها و چالش‌های کشور، اقتصاد است و ایران زمانی می‌تواند مشکلات اقتصادی را پشت سر بگذارد، تورم را کاهش بدهد و قدرت خرید مردم را افزایش دهد باید انسجام اجتماعی داشته باشد و مردم در روند کشور مشاركت کنند. دیروز دومین گام برای شکل‌دهی به مفهوم وفاق برداشته شد. توپ در زمین دولت قرار گرفته تا با همراهی و هماهنگی همه ارکان کشور، مشکلات مردم را به صورت تدریجی پشت سر بگذارد.