اسون گوران اریکسون در سن 76 سالگی درگذشت

اسون گوران اریکسون، اولین سرمربی خارجی انگلیس و برنده چندین افتخار در سطح باشگاهی، در سن 76 سالگی درگذشت.

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از گاردین، اریکسون در ژانویه 2024 فاش کرد که به سرطان پانکراس مبتلا شده است و به احتمال زیاد «در بهترین حالت» حدود یک سال دیگر زنده است. او در فوریه گذشته از شغل نهایی خود، به عنوان مدیر ورزشی در Karlstad در زادگاهش سوئد، به دلیل آنچه در آن زمان به عنوان «مسائل بهداشتی در دست بررسی است» توصیف کرد، کنار  رفت.
مرگ اریکسون توسط بو گوستاوسون، نماینده سابق لاتزیو در سوئد، از طریق نماینده روابط عمومی بریتانیا، دین الدرج از اوپورتو اسپورت، تایید شد. گوستاوسون گفت که اریکسون صبح روز دوشنبه در خانه در میان خانواده درگذشت. در بیانیه‌ای آمده است: «خانواده از رسانه‌ها می‌خواهند که به آرزوی آنها برای عزاداری در خلوت احترام گذاشته شود و با آنها تماسی گرفته نشود.»
دوران مربیگری اریکسون بیش از چهار دهه به طول انجامید و طی آن 18 جام به دست آورد. این دوره در سوئد با هدایت Degerfors IF قبل از اینکه او مسوولیت IFK Göteborg را بر‌عهده بگیرد، آغاز شد. اریکسون 30 ساله بود و بازیکنان یکی از باشگاه‌های مطرح کشور او را به سختی می‌شناختند، اما او نگران نبود و موفقیت بزرگی به دست آورد و گوتبورگ را به قهرمانی سوئد و جام یوفا در سال 1982 رساند.
این امر باعث شد که اریکسون به عنوان سرمربی بنفیکا منصوب شود و بار دیگر با کسب دو قهرمانی لیگ و رساندن تیم به فینال جام یوفا در سال 1983 نشان داد مربی موفقی  است.
با این حال، ستاره اقبال اریکسون در حال افزایش بود. او قبل از بازگشت به بنفیکا در سال 1989 به رم و سپس فیورنتینا رفت و ای ن باشگاه پرتغالی را به یک قهرمانی دیگر در لیگ و در سال 1990 به فینال رقابت‌های اروپایی رساند که در آنجا مقابل میلان شکست خوردند. این منجر به بازگشت به ایتالیا با تیم سمپدوریا شد که او در سال 1994 قهرمان کوپا ایتالیا شد، قبل از انتقال به لاتزیو، جایی که اریکسون در بازار نقل و انتقالات توسط ريیس ثروتمند باشگاه، سرجیو کراگنوتی حمایت شد و او این ایمان را با قهرمانی در سری آ جبران کرد. در سال 2000. این دومین و آخرین باری بود که باشگاه رمی بزرگ‌ترین جایزه ایتالیا  را  می‌برد.
در آن مرحله اریکسون یکی از بسیار مورد توجه‌ترین مربیان اروپا بود و به همین دلیل، جای تعجب نداشت که اتحادیه فوتبال انگلیس او را به عنوان جانشین کوین کیگان به عنوان سرمربی انگلیس هدف قرار بدهد. انتصاب او در ژانویه 2001، با توجه به ملیتش، به‌شدت در بخشی از رسانه‌ها بحث‌برانگیز بود. دیلی میل نوشت: «ما زادگاه خود را به کشوری متشکل از 7 میلیون اسکی‌باز و چکش‌باز فروختیم که نیمی از عمر خود را در تاریکی می‌گذرانند.» سان، انتصاب اریکسون را به عنوان یک «کیفرخواست وحشتناک، رقت‌انگیز و خودخواسته» توصیف کرد.
اریکسون با خشم عمومی مثل همیشه آرام برخورد کرد و شروعی عالی داشت و انگلیس را به پیروزی 3-صفر مقابل اسپانیا در ویلا پارک در فوریه 2001 رساند. پیروزی 5 - يك مقابل آلمان در مونیخ نتیجه خوب بعدی بود. دیوید لیسی در توصیف این بازی در گاردین، نتیجه را به عنوان «خلسه در اوج» توصیف کرد و برای اریکسون این نتیجه را به خوبی و واقعا نشان‌دهنده برتری دانست. همان‌طور که لیسی نیز در آن شب نوشت.
انگلیس به یک نتیجه به یاد ماندنی دیگر نیاز داشت: تساوی 2-2 با یونان در اولدترافورد در اکتبر 2001 جواز حضور در جام جهانی تابستان بعد را تضمین کند و در این مرحله بود که جنبه دیگر دوران سرمربیگری اریکسون مطرح شد. اندکی قبل از مسابقات جام جهانی در ژاپن و کره‌جنوبی، فاش شد که اریکسون با مجری تلویزیونی و همکار سوئدی، اولریکا جانسون، رابطه نامشروع داشته است. این آخرین باری نبود که زندگی عاشقانه او چنین مورد توجه قرار گرفت.
اریکسون متهم بود که از نسل به اصطلاح طلایی انگلیس بیشترین بهره را نبرده است، اما او این کشور را به سه تورنمنت بزرگ هدایت کرد و در هر كدام به یک‌چهارم نهایی رسید. او پس از پایان جام جهانی 2006 از سمت خود کنار رفت و هدایت منچسترسیتی را که زیر ذره‌بین مالکین متمول عرب قرار داشت برعهده گرفت. انگلیس بدون اریکسون حتی نتوانست جواز حضور در رقابت‌های یورو  2008  را کسب کند! 
اریکسون بعدا در مورد ماهیت پر فراز و نشیب 5 سال هدایتش در انگلیس گفت: «چیز ناعادلانه مطبوعات فوتبالی نیستند. چیز ناعادلانه بقیه مطبوعات هستند که نمی‌توانند تفاوتی بین زندگی خصوصی و حرفه‌ای شما ببینند. وقتی این موضوع با هم قاطی می‌شود، به هر طریقی، بد است، بسیار بد.»
اریکسون در ادامه مدیریت باشگاه‌ها و کشورها را برعهده گرفت، بعد از منچسترسیتی او در لستر، مکزیک و درنهایت در سال 2019، فیلیپین کار کرد. در مارس 2024 و بعد از انتشار خبر بیماری‌اش او همچنین با هدایت لیورپول در آنفیلد در یک بازی خیریه به رویای کودکی خود جامه عمل پوشاند. اریکسون پس از آن گفت: «روز  زیبایی  بود.»
مستندی درباره زندگی اریکسون، با عنوان ساده «Sven» قبل از مرگ او در آمازون پرایم نمایش داده شد و حاوی پیامی از خود مرد بود که به طرز تلخی طنز و وقار او را خلاصه می‌کرد. اریکسون گفت: «متاسف نباش، لبخند بزن. برای همه چیز از شما متشکرم، مربیان، بازیکنان، جمعیت، فوق‌العاده بود. مواظب خودت باش و مواظب زندگی‌ات باش و زندگی کن خداحافظ.»