تمرد معترضانه نويسنده به خاطر فلسطين

گروه هنر و ادبيات

نويسنده شهير هندي‌‌تبار امريكايي بار ديگر خبرساز شد. اين‌بار نه با اثري، بلكه با تمرد معترضانه‌اش از دريافت يك جايزه ادبي. جومپا لاهيري، نويسنده شهير هندي‌‌تبار امريكايي كه دريافت جايزه پوليتزر را هم در كارنامه خود دارد از دريافت جايزه موزه نيويورك خودداري كرد. دليل اين خودداري چيزي نبود جز ممنوع كردن چفيه؛ پوششي كه يادآور فلسطين است. تمردي كه بالطبع بايد آن را رويكردي حاميانه از مردم فلسطين تلقي كرد. 

رويترز در اين زمينه گزارش داد كه جومپا لاهيري، نويسنده برنده جايزه پوليتزر، پس از اخراج سه كارمند از سوي موزه نوگوچي شهر نيويورك كه به دليل سر كردن چفيه   به نشانه همبستگي با فلسطينيان رخ داد، از پذيرش جايزه خودداري كرد.
موزه روز چهارشنبه در بيانيه‌اي اعلام كرد: جومپا لاهيري تصميم گرفته تا در پاسخ به سياست‌هاي به‌روزشده ما در اجبار به پوشيدن لباس فرم موزه، از پذيرش جايزه ايسامو نوگوچي ۲۰۲۴ خودداري كند. ما به ديدگاه او احترام مي‌گذاريم و مي‌دانيم سياست ما ممكن است با ديدگاه‌هاي همه همسو نباشد.
لاهيري سال ۲۰۰۰ جايزه پوليتزر را براي كتاب «مترجم دردها» دريافت كرد.
در سراسر جهان، تظاهرات‌كنندگاني كه خواستار پايان جنگ اسراييل عليه غزه هستند، چفيه را كه روسري سياه و سفيد و نمادي از استقلال فلسطينيان است، به سر كرده‌اند. نلسون ماندلا، رهبر ضد آپارتايد آفريقاي جنوبي نيز بارها با چفيه ديده شد.از سوي ديگر، حاميان اسراييل اين را نشان‌دهنده حمايت از افراط‌گرايي مي‌خوانند و تلاش دارند مانع استفاده از آن شوند.
موزه هنر كه توسط مجسمه‌ساز ژاپني- امريكايي، ايسامو نوگوچي تاسيس شد، ماه پيش اعلام كرد كاركنانش را از پوشيدن هر چيزي كه بيانگر پيام، شعار يا نماد سياسي باشد، منع مي‌كند و به دنبال آن ۳ كارمند اخراج شدند.
در امريكا افراد ديگري هم بوده‌اند كه به دليل موضع‌گيري در قبال آدم‌كشي اسراييل شغل خود را از دست داده‌اند. يكي از بيمارستان‌هاي شهر نيويورك، يك پرستار امريكايي- فلسطيني را در ماه مه ‌پس از آنكه او اقدامات اسراييل در غزه را در هنگام سخنراني براي دريافت جايزه، نسل‌كشي خواند، اخراج كرد. اسراييل اتهامات نسل‌كشي آفريقاي جنوبي را در دادگاه جهاني رد مي‌كند. در ماه نوامبر هم ۳ دانش‌آموز فلسطيني‌تبار در ورمونت هدف گلوله قرار گرفتند، چون ۲ نفر از آنها چفيه بر سر داشتند.
لاهيري 57 ساله و‌ زاده لندن در انگلستان از پدر و مادري بود كه به انگلستان مهاجرت كرده بودند. او را در زمره نويسندگان پسااستعماري به شمار مي‌آورند. «مترجم دردها» و «خاك غريبه» از مجموعه داستان‌هاي اين نويسنده و «گودي»، «همنام» «جايي كه هستم» و «همين حوالي» از رمان‌هاي او هستند كه در ايران هم ترجمه و منتشر شده‌اند.