نكونام شاگرد نسل
مربيگري كيروش
جواد نكونام نخستين دستيار كارلوس كي روش از زمان حضورش در تهران است كه اجازه حرف زدن از كنار زمين را دارد. كسي كه همزمان از روي نيمكت بلند ميشود، فرياد ميزند و نكات فني را ميگويد. از روز اولي كه كيروش به ايران آمد، هميشه اين انتقاد از او بود كه يك مربي براي سالهاي بعد از خود آماده نميكند. كارلوس مدتي عليرضا منصوريان را كنار خود داشت، اما نه روي نيمكت.
سرمربي استقلاليها ولي هميشه از آن دوره همكاري و نقش آن در ادامه كارش ميگويد: «يك روز گفتم ميخواهم بروم دوره مربيگري در منچستر، كارلوس نگاهم كرد و گفت دوره مربيگري منچستر همينجا است. من كنارت ايستادم. اگر مرد كاري، لباس تمرين بپوش و هرچه ميگويم را انجام بده.» البته منصوريان به حرف كارلوس گوش كرد اما چون قبل از اين مربيگري تيم ملي را تجربه كرده بود، كارلوس هميشه او را يك رده دورتر از تيم اصلي نگه داشت. ماركار ديگر دستيار كارلوس بود، پسر محجوبي كه هيچوقت آن اتوريته مرد اول بودن را از خودش نشان نميدهد. هنوز هم نقشي كليدي دارد اما براي روي نيمكت بودن.
بعد از جام جهاني 2014 كارلوس كه دنبال پوستاندازي بود، مدام يك جمله را تكرار ميكرد. او مدام از اين ميگفت كه بناي ايجاد تغيير و ساختن نسلي دارد كه ميراثدارش باشند. مدام از دايي، كريمي، مهدويكيا و نكونام سخن ميگفت. دايي كه در مربيگري جرياني مستقل داشت. كريمي كه از كادر فني تيم ملي جدا شد و مهدويكياهم هامبورگ را انتخاب كرده بود و از اين جمع حالا نكونام روي نيمكت است. از روزي كه جواد از تيم ملي رفت، يك خلأ بزرگ در تيم ايجاد شد. نقش جواد در تيم ملي به عنوان كاپيتان، كمي بالاتر از كاپيتان بود. او يك برادر بزرگتر مقتدر بود. نفرات بعد از او اين اتوريته را نداشتند و خلأ رفتنش كاملا حس ميشد. يك سال بعد از رفتنش، نكو به نيمكت برگشته، اين تفاوت نگاه كارلوس به او را به خوبي در ميداني كه در اختيارش گذاشته ميتوان ديد.
در حرفهايي كه كنار زمين ميزند. نقشي كه در انتقال پيام سرمربي دارد و وظايفي كه بر عهدهاش ميگذارد. جواد دارد براي آينده آماده ميشود و اين را حتي رسانههاي كرهاي به خوبي فهميدهاند. اينكه جواد قرار است نخستين شاگرد كامل نسل مربيگري كي روش در فوتبال آسيا باشد. كسي كه خيليها اعتقاد دارند كيروش دارد او را آماده جانشيني خودش در تيم ملي ايران ميكند.