تجزيه
سلاحي در دست متوهمين
كمال‌الدين پيرموذن
استقلال و تماميت ارضي كشور مانند ظرفي است كه تمام ملت و اقوام ايراني با ارزش‌ها، با ميراث فرهنگي و تاريخي، و با منابع و مصالح مادي و معنوي خود در درون آن حيثيت و موجوديت و هويت خواهند داشت و در صورت نابودي و انهدام اين ظرف، اين ملت بزرگ، موجوداتي بي‌ريشه و هويت، معلق در فضا و خدمتگزار قدرت‌هاي بيگانه خواهند بود. حكومت در هر دوره مي‌تواند عموم‌پسند يا مورد مطلوب همگان نباشد، اما نهاد دولت، يعني مظهر اقتدار و حاكميت ملي، بايستي همواره مورد انتخاب و مطلوب اكثريت مردم كشور باشد تا بتواند با مشاركت موثر ملت و نه با اطاعت اجباري مردم از دولت عام‌پسند، براي آحاد ملت مورد احترام و وثوق بوده و منافع ملك و ملت را پي‌گيري و به مرحله اجرا درآورد و سياست و برنامه‌هايش مورد قبول قاطبه شهروندان باشد و اگر بدون مشاركت اكثريت ملت در انتخابات، دولتي با نظر موافق اقليت جامعه عهده‌دار اداره كشور و سياست‌‌ها و اقدامات عموم‌پسند نداشته باشد و نارضايتي‌ها را دامن بزند يا حداقل، باگروه قابل توجهي از جمعيت كشور در تعارض و اختلاف نظر خواهد بود و اين اتفاق گهگاه اعتراضات و منازعه و برخوردهاي هيجاني جمع كثيري را در جامعه فراهم مي‌آورد كه عرق ملي و منافع ملك و ملت ايجاب مي‌كند هرگز به اصل استقلال و تماميت و وحدت و امنيت حاكميت ملي خدشه وارد نكند. تلاش جهت كسب آزادي‌هاي سياسي و اجتماعي جهت احقاق حقوق عامه مردم و ارتقاي كيفيت زندگي ايرانيان و نظارت عمومي بر حسن اجراي امور و تحقق حاكميت ملي، حقي است بلاترديد كه قطعا بايستي مردم و اقوام ايراني و تشكل‌هاي مردمي و اجتماعي، بانوان و آحاد ملت از آن برخوردار گردند، ولي منازعه و تلاش براي احقاق اين حق مسلم و قانوني قطعا بايستي برخاسته از روندهاي دروني و ملي جامعه باشد. آزادي زماني پديدار و پايدار و ماندگار خواهد بود كه از خواست و تلاش عمومي خود ملت ريشه گرفته باشد.
طمع و دخالت كشور بيگانه به ايجاد ناآرامي در كشور و اميد به تجزيه ايران بزرگ اسلامي و يا اميد جمعي از معترضين به جلب رضايت و حمايت نيروهاي بيگانه، جهت اعمال فشار به حكومت و كسب آزادي يا قدرت سياسي از اين طريق، هيچ نتيجه‌اي جز خدمتگزاري به همان بيگانگان را به همراه نخواهد داشت. كساني كه بر اين شيوه عمل مي‌كنند، خواسته يا ناخواسته از صف ملت جدا خواهند شد.و چيزي كه در تمام قيل و قال‌هاي مربوط به تجزيه، جدايي‌طلبي، خودمختاري و يا انفكاك بخش‌هايي از وطن ما، دشمنان ايران بزرگ و يا نيروهاي ناآگاه قومي، به فراموشي سپرده شده، توجه به گرايش و روحيه حاكم بر عامه مردم ايران در مقابله با چنين حوادثي است. مقاومت دليرانه مردم ما در مقابل تجاوز نيروهاي عراقي و دفع آن، يكي از مظاهر اين روحيه است، به ياد داريم كه جلوگيري از پيشروي دشمن در خاك ما، از اختيار دولت و ارگان‌هاي رسمي نظامي خارج شده بود و اين صرفا مردم بودند كه با كينه نسبت به تجاوزگر، به قصد دفاع از انقلاب و ايران، پيشروي ارتشي كاملا مجهز و مورد حمايت جهان سلطه را سد كردند. قطعا هر نيروي تجزيه‌طلب (از داخلي و خارجي) ناچار است كه در هر تصميم‌گيري، اين تجارب را مورد توجه قرار دهد. آموزش بزرگ اين تجارب براي تمام كساني كه به هر نحو بر جدايي يا تجزيه يا انفكاك نسبي بخش‌هايي از كشور ما نظر دارند اين است كه: در مساله حفظ تماميت ارضي، متجاوزين و جدايي‌طلبان فقط با دولت ايران و نيروهاي رسمي نظامي كشور طرف نيستند، اين مجموع و كل ملت است كه در برابر چنين دست‌اندازي‌هايي بپاخاسته و سرسختانه مقاومت مي‌كند. حميت و عرق ملي، همواره در چنين مقاطعي حرف آخر را زده و اكنون و از اين به بعد نيز چنين خواهد بود و فايل صوتي صحبت‌هاي رعنا رحيم‌پور خبرنگار بي‌بي‌سي كه در آن وي به نحو بي‌پرده‌اي هدف تكه‌تكه و تجزيه ايران دستور كار كشورهاي دشمنان ايران به ويژه عربستان و اسراييل و امريكا و انگليس و... است را اشعار مي‌دارد مرا به نوشتن موارد مطروحه ملزم كرد.