علي ولياللهي
بازيهاي آسيايي هانگژو از يك ماه و هفده روز ديگر آغاز ميشود و كاروان ورزشي ايران نيز با حدود 540 نفر كه 268 نفر آنها ورزشكار هستند در اين مسابقات شركت خواهد كرد. از چند وقت قبل بحث اعزام يا عدم اعزام برخي رشتهها در رسانهها بحثهاي زيادي را به دنبال داشته است؛ مخصوصا در دو رشته واليبال و هندبال زنان كه كارشناسان معتقد بودند شرايط لازم براي اعزام را دارند اما ستاد عالي بازيها نظر ديگري داشت. به هر حال با همه اين تفاسير ليست اعزامي ورزشكاران به بازيهاي آسيايي 2023 بسته شد و حالا ديگر ورزشكاران به دور از هرگونه حواشي بايد به دنبال كسب بهترين نتيجه باشند. اما براي روشن شدن پروسه انتخاب رشتههاي ورزشي، عدم اعزام تيمهاي واليبال و هندبال زنان و همينطور شرايط كلي زنان در آستانه بازيهاي آسيايي با دكتر مهين فرهادي زاد، نايب رييس زنان كميته ملي المپيك دقايقي گفتوگو كرديم. ايشان در اين گفتوگو تاكيد كرد با وجود اينكه علاقه دارد تمام زنان ورزشكار ايراني بتوانند در بازيهاي آسيايي حاضر شوند اما دو رشته هندبال و واليبال نتوانستند ضوابط ستاد عالي بازيها متشكل از وزارت ورزش و كميته ملي المپيك را برآورده كنند.
شرايط تيمهاي ورزشي زنان درآستانه بازيهاي آسيايي را چطور ارزيابي ميكنيد؟
نكتهاي كه همه ما نفراتي كه به عنوان مسوول بخشهاي مختلف كميته ملي المپيك و وزارت ورزش سعي ميكنيم در نظر بگيريم، با آن شاخصهايي كه وجود دارد و در واقع سعي ميكنيم بيشتر لحاظ كنيم و هم شما عزيزاني كه در بخش رسانه هستيد براي بخش بانوان اين موضوع را متوجه باشيد كه هستيد و من تقاضا دارم به خوانندهها هم بگوييد، اين است كه حضور زنان ما نه تنها در بخش ورزشكاران كه در بخش مربيان، مديراني كه همراه تيمها هستند و داوراني كه در افتخار حضور در بازيها را دارند باعث قوت و قدرت بخش ورزش زنان هست. بنابراين من بدون توجه به مدال حتي اين را عرض ميكنم. البته اينكه زنان ما بتوانند روي سكوهاي قهرماني هم قرار بگيرند و در جدول امتيازات براي ايران بسيار تاثيرگذار باشند، خودش يك نكته بسيار مهم و يك جاي اميدواري است. براي اينكه بسيار بيشتر از نظر زماني و مالي و توجهي همه ما چه كساني كه در كميته هستيم و چه وزارت ورزش و چه فدراسيونها مخصوصا در بخش ورزش بايد توجه و دقت بيشتري داشته باشيم.
از لحاظ آماري اعزام زنان چه تغييراتي كرده است؟
ما در حال حاضر سه درصد بيشتر زنان را اعزام ميكنيم. اين درصد نسبت به حضور مردان است نه نسبت به نفرات دوره گذشته. ولي بايد اين شرايط را در واقع براي حضور زنان ما در بازيهاي آسيايي آماده كنيم. زنان ما خدا را شكر به اين توانايي رسيدند، به شاخصهاي مدنظر فدراسيونها و هم شاخصهاي كميته ملي المپيك و وزارت ورزش. اميدوارم بتوانند در بازيها حضور پيدا كنند و همين نقش شان افتخار آميز است. با توجه به اينكه زنان در عرصههاي قهرماني بعد از پيروزي انقلاب چيزي حدود 15 سال طول كشيد كه فاصله كمي هم نيست تا بتوانند در رويدادهاي بينالمللي شركت كنند الان هم ما بايد اين شرايط را ايجاد كنيم. به همين دليل هم هست كه حضور زنان در بازيهاي آسيايي با نگاه حمايتي هم منظور شده و تمامش روي سكو رفتن نيست كه اگر روي سكو بروند هم ما و هم همه جامعه خوشحال خواهند شد.
پس يعني تيمهايي كه قرار است اعزام شوند خيلي با رويكرد مدالي نبوده است؟
شاخصهايي را كه ستاد عالي بازيها براي حضور ورزشكاران در بازيهاي آسيايي منظور كرد همانطور كه شما مستحضر هستيد از اين قرار است: آقايان با شانس مدال، يعني سكوي اول و دوم و سوم و زنان در حالي كه خيلي خوب است شانس مدال داشته باشند رتبههاي چهارم و پنجم هم مورد قبول است. در بعضي رشتهها تا رتبه ششم هم لحاظ شده است. اينكه ورزشكار دختر ما بتواند در اين ردهها قرار بگيرد باعث افتخار است.
آيا دورادور در جريان آماده سازي تيمهاي زنان هستيد؟ فدراسيونها حمايتهاي لازم را انجام دادهاند؟
يك نكته را عرض كنم و آن اينكه خوشبختانه فدراسيونهاي ما در حال حاضر به موضوع روي سكو رفتن خانمها يا در واقع قابليت و ظرفيت روي سكو رفتن و مدال آوردن و كسب امتياز براي آن فدراسيون پي بردند. الان نه! در سالهاي اخير. به همين دليل است كه شما ميبينيد كه يك رشتهاي مثل تيراندازي؛ در دور گذشته بازيها طبق محاسباتي كه رييس فدراسيون انجام ميداد و ما هم از دور نظارت ميكرديم اعتبارات 60 به 40 براي زنان و مردان هزينه ميشد، چرا كه در اين فدراسيون زنان بسيار فعالند و زمينه مدال آوري براي زنان كاملا باز است. به دليل شرايط آن رشته و واقعيتهاي بين المللي كه وجود دارد و همينطور فضايي كه براي صدور ارزشهاي انقلاب و روي سكو قرار گرفتن براي زنان فراهم است. به خاطر همين شما ميبينيد ما هم ميبينيم و اميدوارم كه فدراسيون تيراندازي در بخش خانمها بتواند به روزهاي خوش روي سكو رفتن زنها مجددا برگردد و حضور داشته باشد. در رشتههاي رزمي شما ببينيد تكواندو، كاراته، ووشو فضايي براي زنها و مردها وجود دارد كه اصلا در برخي از آنها زنها بيشتر هستند. در قايقراني تعداد خانمها اصلا بيشتر از آقايان است. اين يعني زمينه فعاليت و مدال آوري براي زنها مهيا بوده است و كار كردند و زنها پاسخ دادند. بنابراين فدراسيون نميآيد اين امكان كسب مدال و تلاشي را كه براي زنان ميكند از خودش دور كند و خدا را شكر اين فضا كاملا براي فدراسيونها فراهم هستند. فدراسيونها هيچ فرقي نميگذارند و من اصلا اشاره نميكنم ولي وقتي به يك فدراسيون ميگوييم شما يك تيم از زنان يا آقايان را براي اعزام معرفي كنيد، ميگويند اصلا براي ما فرقي ندارد و شما انتخاب كنيد. خدا را شكر كه اين تفكر براي فدراسيونها و روساي محترم فدراسيونهاي ما وجود دارد. هيچ فرقي بين ورزشكار مرد و زن نبايد باشد و اگر جايي هم اين اتفاق ميافتد به ضرر خودشان دارند كار ميكنند، چون اين فضا و زمينه براي دختران جوان ما وجود دارد. آنها با تمام اشتياق و انگيزه كار ميكنند و خيلي خوب است ما بتوانيم از اين اشتياق و انگيزه در مسير رشد فدراسيون استفاده كنيم.
اما با توجه به توضيحات شما نقطه ابهامي در اعزام تيمهاي هندبال و واليبال زنان وجود دارد. بچههاي اين دو رشته خيلي ناراحت هستند.
من و همه عزيزان از روسا و حتي شخص وزير كه بالاتر از همه در ستاد عالي بازيهاست از اينكه هر قدر تعداد خانمها و اصلا در كل ورزشكاران ما براي بازيهاي آسيايي بيشتر شوند مطمئنا خوشحال ميشويم. خداوكيلي اين طوري است. ولي بالاخره نهادي كه بايد يك كارواني را اعزام بكند با هدف و شعار كيفي سازي در بخش خانمها گفته است من حمايت ميكنم. حمايتش تا رتبههايي است كه اعلام شده و اين رتبهها را كي اعلام كرده؟ رييس فدراسيون يا خود فدراسيون ميگويد در اين اندازهاي كه شما گفتيد من هستم. كادر فني آن فدراسيون هم اعلام نظر ميكند. من به عنوان يك آدمي كه نشستم آنجا اين حرف فدراسيون را بايد بپذيرم، اما معيارهايي را هم وزارت ورزش و هم كميته ملي المپيك كه مسووليت اعزام را دارد برعهده گرفته. آن معيارها كجاست؟ مركز نظارت بر تيمهاي ملي. اين چه كار ميكند؟ ميآيد تمام بحثهايي كه خود فدراسيون ميكنند را بررسي ميكنند. البته همين فدراسيونهايي كه شما نام برديد هم خداوكيلي همين حرفها را درست و منطقي گفتند كه بچهها در اين جايگاهها هستند كه خارج از آن بحث ضوابط ميشود. اگر قرار باشد اين خارج از ضوابط براي اين دو رشته باشد براي بقيه رشتهها نباشد؟ ميدانيد چه ميخواهم بگويم؟ اين موضوعات هست كه شايد يك مقداري مساله درست كند.
آخر هندبال و واليبال سرمايهگذاري زيادي روي بخش زنان در اين سالها داشتهاند...
اين دو فدراسيوني كه اعلام كرديد خوشبختانه در بخش زنان بهشدت دارند كار ميكنند و واقعا هزينههاي زيادي را براي بچهها كردند. مثلا رييس فدراسيون واليبال يك سرمايهگذاري بسيار قوي در بخش زنان در اين سالهاي گذشته كرده است. آكادمي را مختص فعاليت ورزش زنان ساخته كه مثل و مانندش در هيچ فدراسيوني براي زنان وجود ندارد. جاي تشكر از آقاي داورزني هست. مطمئنا با فرآيندي كه شروع كردند و مسيري كه جلوي راه آنها هست و برنامهريزي كه انجام دادند مسلم بدانيد ورزشكاران واليباليست ما يك جايگاه مناسبي در آسيا براي خودشان ايجاد ميكنند. اما اين فرصت در اين شرايط با ضوابط موجود قرار نميگيرد. در هندبال هم آقاي پاكدل براي بخش زنان بسيار تلاش كرد. غير از رييس فدراسيون بايد تشكر كنم از نواب رييس هندبال و واليبال. جلوتر از اينها بايد از ورزشكاران تشكر كنم كه با تمام عشق و علاقه دارند كار ميكنند ولي هنوز به آن ضوابط نرسيدند. مثلا كبدي كه يك رشته تيمي ماست و خودش را ثابت كرده و مدال آور است با توجه به اينكه شما بهتر ميدانيد كبدي اندازه واليبال و هندبال جمعيت مشتاق و فعال ندارد ولي تلاشش را كرده و شرايطش بوده كه آنها در اين جايگاه قرار گرفتهاند. بنابراين ما آرزو ميكنيم كه اين دو تا تيم هم با توجه به معيارها و ضوابطي كه تنظيم شده و اين مسير پيشرفتي كه براي خودشان مهيا كردند در سالهاي آتي بتوانند در جايگاه خوبي در آسيا قرار بگيرند.
در مورد هندبال لااقل قانع نشدم. اين تيم در مسابقات آسيايي پنجم شد و دو بار پياپي است جواز حضور در مسابقات جهاني را كسب ميكند. چطور در ضوابط ستاد عالي بازيها جا نگرفته؟
واقعا هندبال دختران رشد بسيار خوبي كرده است. اين يك واقعيت است. اما من ميخواهم نكاتي را بگويم كه دقت بيشتري صورت بگيرد. آقاي بيرانوند، رييس مركز نظارت اطلاعات دقيقي در مورد اينكه بچههاي ما چگونه پنجم شدند و سهميه گرفتند، دارند. اينكه سهميه بيشتري به آسيا دادند براي ورود به بازيهاي جهاني. اين خيلي عالي است و خيلي فرصت ميدهد به بچههاي ما. من به شخصه از شرايطي كه براي دختران ما درست شده خوشحالم. حضور بچههاي ما در سطح مسابقات بين المللي و جهاني آنها را پخته ميكند. اين ايده بسيار خوبي است كه فدراسيون جهاني براي ايجاد رشد و انگيزه بين ورزشكاران زن پيش گرفته است. اين باعث رشد اين رشته ميشود. اما باز داخل كه ميآيد در اندازهگيريها و آن شرايط قرار نميگيرد. هندبال و واليبال ما خيلي رشد كردهاند و مطمئنا با شرايطي كه براي خودشان ترسيم كردند و برنامهريزي كه فدراسيون دارد در آينده موفقتر خواهند شد. من واقعا درصدد هستم براي اينكه جبران شود، نه اينكه جبران به اين معني كه مشكلي وجود داشته و ما خارج از ضوابط ممانعت كرديم ولي هم ما و هم وزارت ورزش بايد به اين تيمهايي كه در حال رشد و توسعه هستند، كمك كنيم. كمك كنيم كه اينها مسير رشد را سريعتر طي كنند و ان شاءالله به آن ايده آلهايي كه مد نظر ماست براي ورود بازيهاي آسيايي و حتي المپيك برسند.
يعني در ستاد عالي بازيها به اين نتيجه رسيدند كه هندبال نميتواند جزو پنج تا قرار بگيرد؟
ببينيد اين شكلي بگوييد: خارج از ضوابط بود. ضوابطي وجود داشته براي حضور تيمها هم پسران و هم دختران. در ستاد عالي بازيها بر اساس نگاه كارشناساني كه در ستاد بودند، مشخص شد كه اين دو رشته خارج از ضوابط هستند. ولي بايد يك كاري كنيم كه بچهها نااميد شوند.
نظر شما به شخصه چه بود؟
نظر جمع نظر من هم هست. من نميتوانم بگويم نظر من در آن جلسه چه بوده، چون وقتي نظري از جلسه خارج ميشود، آن نظر جمع است. ولي واقعيتش اين است كه فرهاديزاد يا خانم كاظميپور علاقهمند هستند و حتي همه مسوولان از وزير ورزش و رييس كميته ملي المپيك كه بيشترين تعداد ورزشكار و مخصوصا زنان در بازيها حضور پيدا كنند، اما ضوابط را نميتوان ناديده گرفت.
بالاخره شما موافق بوديد يا مخالف؟
(با خنده) من موافقم همه تيمهاي زنان اعزام شوند. خدا شاهد است يكي از مسوولان از من پرسيد و به او گفتم هرقدر تعداد زنان بيشتر شود خشنود ميشوم. مثل خود شما. پرسيدم مگر غير از اين است؟ گفت نه! ولي وقتي ستاد عالي بازيها يك تصميم جمعي ميگيرد، تصميم همه است.
پيشبينيتان از نتايج ورزشكاران ايران در بازيهاي آسيايي چيست؟
اميدوارم همه عزيزاني كه از بخش خانمها و البته فرقي نميكند، پسرهايمان هم كه در بازيهاي آسيايي حضور پيدا ميكنند، موفق باشند. فدراسيونها دارند تلاش ميكنند. با برگزاري اردو و شركت در مسابقات براي آماده سازي بچه هايمان اقدام ميكنند. اميدوارم جامعه هم با حمايت معنوي و دعا براي بچهها به اين ورزشكاران كمك كند تا آنها بتوانند بهترين نقش را براي ايران اسلامي رقم بزنند و جامعه يك آرامش و رضايت خاطر از بچهها داشته باشد. اما فراموش نكنيم با توجه به شرايط فدراسيونها و شرايط مالي كه در چند سال اخير با آن درگير بودند، اوضاع چگونه بوده. به هر حال ما بايد از ورزشكاران مان همه جوره حمايت كنيم.