جايزه كارلوس فوئنتس به النا پونياتوسكا رسيد

جايزه بين‌المللي كارلوس فوئنتس براي آفرينش ادبي به زبان اسپانيايي در سال ۲۰۲۳ به النا پونياتوسكا رسيد.

مهر به نقل از افه گزارش داده كه هيات داوران، متشكل از خاوير گارسياديگو، لوئيس گارسيا مونترو، رنه آكوستا و مارگو گلانتز دليل اين انتخاب را روايت لحظات مهمي از تاريخ معاصر مكزيك به قلم النا پونياتوسكا دانسته‌اند. با اين انتخاب، پونياتوسكا ۹۱ ساله معادل 125 هزار دلار امريكا، يك ديپلم افتخار و يك مجسمه يادبود دريافت خواهد كرد. پونياتوسكا با نوشتن به زبان اسپانيايي، از طريق روزنامه‌نگاري، وقايع‌نگاري، مصاحبه و رمان، در پيشبرد ادبيات مكزيكي مشاركت داشته و پيش‌تر جايزه معتبر سروانتس را در سال ۲۰۱۳ از آن خود كرده است. او چهارمين نويسنده زني است كه اين جايزه را دريافت مي‌كند. پيش از او، مارگو گلانتز مكزيكي، دياملا التيت شيليايي و لويزا والنسولا آرژانتيني نويسندگان زني بودند كه اين جايزه را بردند.

اين جايزه به ياد كارلوس فوئنتس نويسنده شهير مكزيكي برگزار مي‌شود و به دنبال معرفي آثار كساني است كه بات آثارشان، ادبيات جهان را غني مي‌كنند.

اين جايزه قبلا هر دو سال يك‌بار برگزار مي‌شد، اما از سال ۲۰۱۹ با توافق بين وزارت فرهنگ فدرال و روزنامه‌نگار سيلويا لموس، همسر فوئنتس به جايزه سالانه بدل شد.

النا پونياتوسكا ۱۹ مه ۱۹۳۲ در پاريس فرانسه به دننيا آمد. او به عنوان نويسنده تقريبا تمام ژانرهاي ادبي را تجربه كرده و رمان، داستان كوتاه، شعر، مقاله، وقايع‌نگاري و همچنين داستان‌هاي كودكانه و اقتباس‌هاي صحنه‌اي را در كارنامه دارد. پونياتوسكا از سال ۱۹۴۲ در مكزيك زندگي مي‌كند و از سال ۱۹۶۹ مليت مكزيكي دارد.

وي سال ۱۹۵۵ اولين رمان خود را به نام «ليلوس كيكوس» منتشر كرد و سال ۱۹۷۱ برنده جايزه ادبي خاوير ويلاوروتيا براي «شب تلاتلولكو» شد ولي آن را نپذيرفت. وي سال ۱۹۶۴ «تا زماني كه تو را ببينم عيساي من» و سال ۱۹۸۸ «گل ليس» را نوشت. در كتابشناسي گسترده وي آثار برجسته ديگري چون «ديگوي عزيز، كوئيلا تو را در آغوش مي‌گيرد» (۱۹۷۸)، «شب مي‌آيي» (۱۹۷۹)، «سكوت قوي است» (۱۹۸۰)، «تمام مكزيك» (۱۹۹۰)، «تينسيما» (۱۹۹۱)، «پياده‌روي اصلاحات» (۱۹۹۷)، «همه از يكشنبه» (۱۹۹۸)، «نامه‌هاي آلوارو موتيس به النا پونياتوسكا» (۱۹۹۸)، «سربازان» (۱۹۹۹)، «خوان سوريانو، فرزند هزار ساله» (۱۹۹۹)، «پوست بهشت» (۲۰۰۴) و «عاشق لهستاني» (۲۰۲۱) جاي دارند. در ميان آثار روزنامه‌نگاري او، تاريخ جنبش دانشجويي ۱۹۶۸، زلزله ۱۹۸۵ مكزيكوسيتي و درگيري در چياپاس در سال ۱۹۹۴ از نوشته‌هاي برجسته وي هستند.

اين نويسنده استاد ادبيات و روزنامه‌نگاري در موسسه‌هاي ملي جوانان كايروس و جوانان ملي و كارگاه ادبي«الگروپو» بوده و از اعضاي موسس انتشارات Siglo XXI هم است.