ضرورت مواضع هماهنگ و عقلاني براي منافع ملي
اصغر ميرفردي
زيان‌هاي مواضع ناهماهنگ با منافع ملي، گويي پاياني ندارد و اين‌بار در يك تناقض آشكار با موضع رسمي كشورمان مبني بر ندادن موشك به روسيه، يكي از نمايندگان مجلس در قامت «كارشناس» در يك برنامه تلويزيوني، به صراحت از فروش سلاح‌ها به روسيه سخن به ميان آورده و در تحليل «عالمانه» خود، چنين اقدامي از سوي كشورمان را نشانه‌اي از تغيير در نظم جهاني دانسته است! روشن نيست كه اين موضع از سوي كارشناس، با چه مجوز و هماهنگي در رسانه ملي اعلام مي‌شود؟ اين موضع، چه تناسبي با سياست‌هاي رسمي كشور و منافع ملي ما دارد؟ نظم نوين جهاني تخيلي مورد اشاره كارشناس محترم، چه دستاوردي براي ما دارد؟ آيا برنده بودن ما در آن تنها به خاطر فروش سلاح است يا اينكه با اعلام چنين مواضع نسنجيده‌اي تنها زيان‌ديده اين نظم خواهيم بود و در معرض محدوديت‌ها و تحريم‌هاي بيشتر قرار مي‌گيريم؟ در شرايطي كه فشار تحريم‌ها و فشارهاي بين‌المللي بر پيكره كشور سنگيني مي‌كند و زندگي بخش زيادي از مردم را از حالت عادي خارج ساخته است و همچنين دولت‌هاي غربي به بهانه‌هاي گوناگون همچون برنامه هسته‌اي و نپيوستن به FATF، فشارهاي بين‌المللي زيادي بر كشور وارد كرده‌اند، چنين مواضعي كه خودزني سياسي و گونه‌اي ستيز با منافع ملي است، چرا از رسانه ملي منتشر مي‌شود؟ درحالي كه صداوسيما، بايد روايتگر موضع هماهنگ شده و رسمي كشور باشد، چرا چنين افرادي كه كمترين ملاحظه منافع ملي را ندارند، به برنامه‌هاي مهم دعوت مي‌شوند و آنها فعال مايشاء هر چه در تخيل دارند، به عنوان موضع و كردار سياسي كشور در برنامه‌هاي زنده رسانه‌اي مي‌كنند و بهانه‌هاي بيشتر براي تحريم و فشار بين‌المللي بر كشور فراهم مي‌سازند؟
بيان چنين مواضعي يا از روي ناآگاهي به امر سياسي و منافع ملي است يا گونه‌اي كين‌ورزي با رويكرد جناحي براي به آرامش نرسيدن جامعه و بهبود مناسبات با جامعه جهاني است. مروري بر مواضع چند سال گذشته روسيه در موضوع جزاير ايراني و همچنين موضع اخير در موضع دالان زنگزور كه در صورت عملياتي شدن، ايران را در بن‌بست ژئوپليتيك قرار مي‌دهد، نشانگر اين است كه هر موضعي كه بدون هماهنگي با مديريت سياسي كشور و به نفع دول بيگانه باشد، نشانگر بي‌تفاوتي به منافع ملي، ناآگاهي به ماهيت مناسبات بين‌المللي و ناتواني در شناخت دوست و دشمن واقعي در اين مناسبات و گونه‌اي خودزني است. وفاداري يك‌سويه به كشوري كه با منافع ملي ايران بازي مي‌كند و ثبات رويه‌اي در احترام متقابل به منافع ملي كشورمان ندارد، شبهه‌برانگيز است. چرا با موضعي ناهماهنگ و نسنجيده، بهانه‌اي براي قرباني ساختن منافع ملي و بيان مواضع ناهماهنگ با منافع ملي و هزينه‌ساز براي كشور فراهم ساخت؟ از سوي ديگر، گويا اينكه چه كسي و چه دولتي در ايران پيروز يا ناكام در پيشبرد برنامه‌ها باشد، براي برخي جريان‌ها مهم‌تر از حفظ و بهبود منافع ملي است. چنين برخوردهاي هزينه‌سازي را در حمله به دو سفارتخانه در يك دهه گذشته تجربه كرديم و بعدا برخي ترميم روابط با كشوري كه سفارت آن مورد حمله قرار گرفته بود را فتح‌الفتوح سياسي دانستند. منافع ملي، ربطي به جريان‌هاي سياسي و گروه‌هاي در قدرت و برون از قدرت ندارد، منافع ملي نبايد دستاويز رقابت‌ها و رخدادهاي زودگذر سياسي و جناحي گردد. منافع ملي، بلندمدت و مربوط به سرنوشت يك ملت با عقايد و باورهاي مختلف است. در عرصه بين‌الملل، دوست و دشمن هميشگي وجود ندارد و تنها منافع ملي است كه شايستگي پاسداشت هميشگي دارد و بر پايه آن، بايد سبك تعامل با ديگر كشورها را سامان داد و جرح و تعديل نمود. در ميانه مشكلات گوناگوني كه كشور با آن دست به گريبان است، يك صدايي مبتني بر حفظ و پشتيباني از منافع ملي در عرصه داخلي و بين‌المللي يك ضرورت حياتي است. هر كشوري در عرصه جهاني منافع ملي خود را در صدر اولويت‌ها قرار مي‌دهد و كشور ما نيز ناگزير از درپيش گرفتن چنين رويه‌اي است. روسيه، تنها به منافع خود و بسط نفوذ، گسترش حوزه سرزميني و جايگاه منطقه‌اي و جهاني خود مي‌انديشد و بيان مواضع مبتني بر همكاري و همنوايي با چنين كشوري، بدون هماهنگي با نهادهاي سياسي در داخل، گونه‌اي نابودي منافع ملي و هدر دادن توانمندي‌هاي منطقه‌اي و جهاني كشور است.