از اين چرخه تحميلي خارج شويم
جعفر گلابي
ادامه وضع كنوني كه تعليق دارد و اسراييل با همراهي همراهان و حاميان و عده‌اي از فارسي زبانان در استمرارش كوشش مي‌كنند واقعا به مصلحت كشور نيست و حاكميت بايد طرحي در اندازد و خروج از اين حالت را رقم بزند. هر چند ملت ايران به هيچ‌وجه قابل مقايسه به مهاجران ساكن شده در اسراييل نيستند ولي دولت نژادپرست و كينه‌توزشان تلاش دارد نگراني گسترده حاصله از وعده حمله ايران پس از ترور آقاي اسماعيل هنيه كه در ميان مردم ما هم به وجود آمد و هر روز انواع تهديد و تحليل‌ها را منتشر مي‌كنند كه فلان نقطه يا بهمان نقطه ايران را مي‌زنيم. متاسفانه مسوولان ما هم جز تهديد متقابل با مردم سخن نمي‌گويند و حداقل اوضاع را روشن‌تر نمي‌كنند. نه‌تنها سخن گفتن با مردم ضروري است بلكه انتظار مي‌رود ابتكاري صورت بگيرد. گيریم كه رژيم جنايتكار ديوانگي كند و به ايران عزيز جسارت نمايد...
پس از آن باز هم بايد همگان منتظر پاسخ ايران باشند و بعد پاسخ تل‌آويو و... عقلانيت حتي براي آن رژيم سفاك حكم مي‌كند كه اين چرخه در جايي متوقف شود و حداقل اوضاع به قبل از 7 اكتبر بازگردد. چنانچه ايران بتواند به هر طربق خصوصا از طرق ديپلماتيك به اين وضع خاتمه بدهد پيروزي قابل ملاحظه‌اي به دست آورده است. اسراييل بايد از تهديد و احتمال جسارت خود دست بردارد و با مشكلات بنيادي خود دست و پنجه نرم كند. چنين چيزي امكان‌پذير است خصوصا اگر سطح تنش‌ها از طريق يك ابتكار عمل سياسي پايين بيايند و مردم فلسطين و لبنان از خسارت‌هاي بيشتر در امان بمانند. كاملا قابل رويت است كه جماعت‌هاي تبهكار و خشونت طلب و ضدمردمي جهان‌خواهان حفظ وضع موجود و افزايش هر چه بيشتر درگيري‌ها هستند، درست در مقابل صلح‌طلبان و خيرخواهان جهان هستند كه براي توقف كشتارها ثانيه شماري مي‌كنند و حفظ جاني و لبخند كودكي را بر همه معادلات جهاني ترجيح مي‌دهند. جمهوري اسلامي مي‌تواند از هر ابتكار آرامبخشي استقبال كند. درست است كه خويشتنداري پيشين براي عدم پاسخگويي به اسراييل پس از ترور اسماعيل هنيه با رندي حاميان تل‌آويو و سوءاستفاده اسراييل مواجه شد و جنايت‌ها بيشتر شدند ولي ايران روي اين موضع به خوبي كار و تبليغ نكرد. آن خويشتنداري مي‌توانست دائمي شود اگر جهان صلح‌خواه را همراه خود مي‌كرديم. يكي از راه‌هاي مخدوش كردن تصور پيروزي مطلق نتانياهو در ايران و توسط ايران دوستان انجام شدني است. اگر اين عنود نژادپرست به خوبي تفهيم شود كه ايرانيان با همه مشكلات و نواقص و اختلافات در دفاع قاطع و همگاني و بي‌انتهاي خود از كشور مصمم هستند يكي از بزرگ‌ترين جبهه‌هاي دفاعي تاريخ برپا مي‌شود و مي‌توان از هر جسارتي آسوده شد. تا همين جا هم مردم ما اراده دفاع از ميهن را نشان داده‌اند، ولي كافي نيست. بايد با همراهي مردم بر استحكام داخلي افزود، چه كسي بهتر از مردم ايران كه از جانب حكومت امتيار بگيرند و كرامت ببينند؟ تعجب افزون‌تر از دانشمندان و عالمان و نخبگان و فرزانگان ايران دوست است كه انواع نشست‌ها راجع به عظمت فرهنگ ايران را برگزار مي‌كنند ولي دفع خطر از مهد اين فرهنگ را به فرياد تبديل نمي‌كنند. مثل هميشه و با وجود همه مشكلات و نارضايتي‌ها ظرفيت وطن‌دوستي ملت ايران بسيار بالاست و با خيانت كينه‌توزان و گدايان قدرت آسيب نمي‌بيند. اگر همه شريفان و پاكدلان و بزرگ‌منشان و آينده‌انديشان گرد هم آيند و روي ايران و حفظ حريم مقدسش تشريك مساعي كنند راه نجات دائمي پديد مي‌آيد و آرامش و آسودگي زمينه رشد و پيشرفت و امنيت و رفع خودمحوري‌ها را فراهم مي‌كند. اكنون ايران نيازمند ما و ما بيش از هميشه نيازمند ايرانيم. متاسفانه مثل هميشه تاريخ بهانه براي عدم انجام وظيفه ميهني فراهم است كه البته رانتخواران و آقازادگان و خودمحوران و تماميت‌خواهان در آن مقصرند. تا بگويي ايران در خطر است ليستي از ظلم‌ها و كاستي‌ها و ناكارآمدي‌ها و تصميم‌هاي غلط را جلويت مي‌گذارند و اعتراض می‌کنند ولي اين معنا هميشه بوده و كم و بيش هميشه خواهد بود. ما بهتر بر مشكلات موجود واقف و دردش را با گوشت و استخوان چشيده‌ايم، اما اكنون نوبت حفظ ايران و عدم خسارت به او به هر قيمت است.