تحقق وعده‌هاي پزشكيان
مهرداد احمدي شيخاني
در اين چند ماه، بسيار از اين گفته شده كه پزشكيان آخرين فرصت براي جمهوري اسلامي است. اين نظر در دل خود هشداري پنهان دارد كه توجه به آن ضروري است و آن نيز اشاره ضمني به بحران‌هايي است كه كشور با آن روبه‌رو است و قطعا جناب پزشكيان با چند دوره حضور در مجلس، از همان موقع كه كانديداي رياست‌جمهوري شد به اين مشكلات واقف بود و بر همين اساس هم براي گذر از بحران‌ها، ايده وفاق را پيشنهاد كرد؛ ايده‌اي كه باتوجه به اعتراضات سال 96 تاكنون، هدف اصلي‌اش همدلي با مردم است تا بلكه بتواند با استفاده از حداكثر توان حاكميت، همراهي مردم را نيز جلب كند و طبيعتا و قطعا بدون كسب همدلي و همراهي اجتماعي، عبور از بحران‌هايي كه ديگر مزمن شده‌اند، امكان‌پذير نخواهد بود. اما اين‌گونه هم نيست كه جامعه، آن‌هم پس از اين همه سال فشار و سختي، تا مدتي طولاني حاضر باشد صبر و صبوري كند كه چه وقت و كي، ايده وفاق براي آنها آرامش خاطر و عبور از بحران‌ها را ميسر مي‌كند. در همان ابتداي پيروزي پزشكيان در يادداشتي سعي كردم به اين پرسش پاسخ دهم كه جناب رييس‌جمهور چقدر فرصت دارد تا بتواند ثمره ايده وفاق را به مردم نشان دهد و جامعه چقدر به او زمان خواهد داد؟ واقعيت امر اين است كه اگر به ايام انتخابات برگرديم، جناب پزشكيان فقط دو وعده مشخص داد و در باقي امور از اين گفت كه براي حل مسائل به پيشنهاد كارشناسان عمل خواهد كرد و آن دو وعده، موضوع برخورد با بانوان بر سر مساله حجاب و رفع فيلترينگ بود. دو موضوعي كه مي‌دانيم حل آنها چقدر دشوار است. در موضوع حجاب كه در همان هفته اول به قدرت رسيدن ايشان، خبر آمد مصوبه‌اي كه حدود يك سال بين شوراي نگهبان و مجلس در رفت و برگشت بود، به ناگهان با تاييد آن شورا روبه‌رو شد، اما هر چه بود از اجراي آن خبري نشد كه به ناگهان سه ماه پس از شروع به كار دولت، برخي گفتند اگر رييس‌جمهور اين قانون را ابلاغ نكند، ما خودمان ابلاغ مي‌كنيم! اما نكته جالب همزماني اين تهديد بود با شروع قطع برق در كشور و داستان‌هايي كه در پي داشت و اعتراض شهرك‌هاي صنعتي كه با اين قطعي‌ها، چگونه بايد كار كنند و حقوق و ماليات بدهند و الي آخر.
بعد هم در آستانه سررسيد آن وعده كه «خودمان ابلاغ مي‌كنيم» و واكنش‌هاي گسترده اجتماعي و آن سخن معروف رييس‌جمهور در گفت‌وگوي تلويزيوني كه دولت امكان اجراي اين قانون را ندارد، ناگهان فيلم يك كنسرت در فضاي مجازي منتشر شد كه سوال‌هايي بسيار و البته بي‌جوابي را در پي داشت كه مثلا با توجه به پوشش خواننده اين كنسرت، آيا واقعا اين كنسرت در هواي سرد اين روزها برگزار شده؟ آيا با توجه به اينكه محل اجراي كنسرت، اصلا براي انجام كنسرت مناسب نبوده، ساخت سكوي (استيج) كنسرت چقدر زمان برده و چند نفر درگير ساخت و اجراي آن بوده‌اند و آيا در تمام اين مدت كه محلي ناآماده را براي انجام كنسرت در يك كاروانسراي ثبت جهاني شده كه تحت نظارت ميراث فرهنگي هم هست، آماده مي‌كردند، چطور هيچ كس از هيچ چيز باخبر نشده و خيلي سوالات ديگر. هر چه بود اين اتفاق و انتشار آن فرصتي بود تا برخي پرچم «وامصيبتا» بلند كنند و فشار بياورند كه «ابلاغ كن، ابلاغ كن»، ولي به نظر مي‌رسد كه با همه اين تمهيدات ريز و درشت كه ابلاغ لايحه حجاب را در ذهن برخي ناگزير مي‌كرد، آنچه رييس‌جمهور از وفاق منظور داشت، پرقدرت‌تر بود و مصوبه عفاف و حجاب مسكوت ماند. حالا اما شواهدي نشان مي‌دهد كه برخي از عدم اين ابلاغ بسيار ناراحتند و در بيان ناراحتي خود كوتاهي ندارند و البته اگر دقت كنيم، در سخناني كه ابراز مي‌كنند، نكاتي بسيار مهم را هم عيان مي‌سازند. مثلا جناب آقاي علم‌الهدي، امام جمعه محترم مشهد، موضوعي را بيان كرده كه توجه به آن اهميت دارد. ايشان گفته‌اند «دولت براي جلوگيري از اعتراض مردم به ناترازي‌ها، بي‌حجابي را آزاد كرد و قانون حجاب و عفاف را كنار گذاشت تا مردم به بي‌برقي اعتراض نكنند.» (نقل به مضمون) به گمان من اين سخن جناب علم‌الهدي بسيار كليدي و مهم است. اينكه ايشان تلويحا اعلام مي‌كند كه «مردم حاضرند سختي بي‌برقي و ناترازي‌ها را تحمل كنند مشروط بر آنكه در موضوعات اجتماعي به آنان سخت گرفته نشود» من بر اين باورم كه بايد از جناب علم‌الهدي بابت اين دقت نظر و سخن مهم كه هشداري بزرگ است حتما متشكر بود كه اگر مي‌خواهيم جامعه در اين سختي‌ها صبوري كند و به حاكمان فرصت دوباره بدهد، نبايد آنان را اذيت كنيم و نمي‌شود مردم را آزار داد و بعد بگوييم در فشار و سختي، صبوري پيشه كنيد. و حالا كه رييس‌جمهور توانسته يكي از دو وعده انتخاباتي خود را با كمك ايده وفاق به نتيجه برساند، مي‌توان به همان دليلي كه امام جمعه محترم مشهد گفته، اميد داشت كه وعده دوم جناب پزشكيان نيز در اين سه ماه مانده تا پايان سال، محقق شود و شاهد رفع فيلترينگ از طريق همان ايده وفاق باشيم. ان‌شاءالله.