بايدهاي گل آقا...
«وزير كشور گفت: دولتمردان بايد براي خدمت به جامعه روحيه مردمداري را در خود تقويت كنند. رييس مجلس گفت: مجلس بايد كنترل قيمت‌ها توسط دولت را به سرعت بررسي كند. يك مسافر شهري گفت: شركت واحد بايد به هر مسافر كه روي صندلي‌هاي شكسته اتوبوس‌هاي قراضه مي‌نشيند و شلوارش قلوه‌كن مي‌شود، يك شلوار پوست كرگدن هديه كند! يك شهروند گفت: شهرداري بايد چهره شهر را از وجود گداهاي چلاق و كور و كچل پاكسازي كند! يك تماشاچي تلويزيون گفت: مجريان بعضي از برنامه‌هابايد قبل از اجراي برنامه يك قطعه نمك در دهان‌شان بگذارند تا نمك‌پراني‌هاي‌شان بامزه‌تر شود! يك بي‌پول گفت: بانك‌ها بايد در تبليغات‌شان به جاي نشان دادن آن همه اسكناس نو، فكري براي اسكناس‌هاي پاره‌پوره‌اي كنند كه با چسب قطره‌اي هم قابل وصله پينه نيست!»؛ اين برشي از ستون «بايد... چي بايد؟!» مجله «گل آقا» است كه 19 فرودين سال 1372منتشر شد. مجله‌اي كه كيومرث صابري‌فومني به گفته خودش عهد كرده بود به بهترين شكل ممكن به دست خوانندگان وفادار برساند. امروز 14 سال از مرگ آن طنزنويس مي‌گذرد و هنوز نام «گل آقا» خاطره‌انگيزترين اتفاق زندگي بسياري از آدم‌هاي روزگار قديم است.