در نشست «گفتمان ضرب اصول» مطرح شد
مطالبات اهالي موسيقي از دولت دوازدهم
گروه فرهنگ و هنر
حوزه موسيقي با حاشيه‌هاي پررنگي كه در طول يكي، دو سال اخير داشته همچنان نياز به توجه جدي‌تر دولتي دارد. اين موضوعي است كه دست‌كم دولت دوازدهم و وزير ارشادش بايد براي آن برنامه ويژه‌اي داشته باشند. در فاصله چند هفته مانده به آغاز كار رسمي دولت دوازدهم اين‌بار نوبت به اهالي موسيقي رسيد تا در تازه‌ترين نشست «گفتمان ضرب اصول» درباره مطالبات اين حوزه از دولت آينده بگويند. در اين نشست كه قرار بود با حضور حجت‌الله ايوبي، رييس ستاد هنرمندان حسن روحاني و حميدرضا نوربخش، مديرعامل خانه موسيقي برگزار شود در نهايت منوچهر صهبايي، نگار خاركن، كيوان فرزين و سيدمهدي قادري درباره اوضاع موسيقي و خواسته‌هاي اهالي اين حوزه از دولت دوازدهم صحبت كردند. نگار خاركن نخستين سخنران اين نشست ترجيح داد به حواشي موسيقي در يكي، دو سال اخير بپردازد: «سياسي شدن موسيقي هيچگاه به نفع موسيقي نبوده است. فضاي موسيقي پيش از دوره يازدهم به بستگي حالا نبود. دعوايي كه بين جناح‌ها وجود دارد باعث ايجاد اين بستگي شده است. لغو شدن كنسرت‌ها نيز همين‌گونه بوده است. من نيامده بودم كه حرف بزنم، آمده بودم كه سوال بپرسم. ما به عنوان موزيسين از حدود دقيق خط قرمزها خبر نداريم. خط قرمزها را به طور حدودي مي‌دانيم، اما از چگونگي دقيق آنها بي‌اطلاع هستيم. ما هنوز نمي‌دانيم در چند شهرستان اجازه اجرا داريم و در چه شهرستان‌هايي اجازه نداريم اجرا داشته باشيم. من به عنوان موزيسين نمي‌دانم زيرمجموعه كجا هستم...» اين نوازنده كمانچه در ادامه از انتظارات جامعه بانوان موزيسين از دولت آينده هم گفت. به گفته او نام جامعه بانوان به تنهايي وخامت اوضاع را نشان مي‌دهد و نشان‌دهنده تفكيك جنسيتي در موضوعي است كه اصلا جنسيتي نيست. خاركن در ادامه به حمايت هنرمندان از حسن روحاني در زمان انتخابات اشاره كرد و انتظار توجه به مطالبات اهالي موسيقي را بجا دانست. عدم حضور ايوبي و نوربخش در نشست «گفتمان ضرب اصول» باعث شد تا كيوان فرزين، ديگر سخنران اين نشست صحبت‌هايش را با اين موضوع شروع كند: «حضور پيدا نكردن در چنين جلساتي ايراد دولت نيست، بلكه ايراد فرهنگي است. دولت نيز گزيده‌اي از فرهنگ ما است. ما بايد در هر مرتبه‌اي توان پاسخگويي داشته باشيم. » فرزين در ادامه به صحبت‌هاي خاركن اشاره كرد و توضيح داد: «قانونگذار هم نمي‌داند خط قرمز كجاست. در عين اينكه ما بايد به قوانين احترام بگذاريم اما نبايد خودمان را محدود كنيم. جامعه موسيقي بايد درخواستش را براي برداشتن چنين محدوديت‌هاي غلطي بدهد.» فرزين وجود مميزي در هنر را غلط دانست و عنوان كرد كه در نهايت مخاطب است كه در مورد هر نوع موسيقي‌اي تصميم مي‌گيرد. بعدتر نوبت به سيدمهدي قادري رسيد تا از مشكلات موسيقي در ايران صحبت كند. به گفته او علت اصلي مشكل موسيقي ما اين است كه موسيقي را وسيله‌اي براي پر كردن اوقات فراغت مي‌دانند و موسيقي را به چند وجه تقليل داده‌اند. قادري دفاع موافقان وجود موسيقي را بدترين نوع دفاع دانست و گفت: «موسيقي را فقط ابزاري براي نشاط مردم مي‌دانند. اين نگاه باعث شده موسيقي به پديده‌اي تبديل شود كه بشود راحت آن را لغو و محدود كرد.» منوچهر صهبايي كه چند سالي هم به عنوان رهبر اركستر سمفونيك تهران فعاليت داشت سخنران بعدي اين مراسم بود. او با اشاره به مشكلاتي كه بعد از حضورش در ايران در حوزه موسيقي شاهد آن بوده توضيح داد: «در همه جا هنرمندان هنر و محصولات‌شان را عرضه مي‌كنند و روي صحنه مي‌روند، دولت فقط در جنبه‌هاي مالي حمايت مي‌كند و بقيه مسائل را بر عهده مخاطبان مي‌گذارد. مخاطبان هستند كه مي‌گويند اين بخش را لازم دارند يا ندارند.»