عليرضا كيانپور
اين يكي از پيامكهايي است كه بهگفته مصطفي كواكبيان، عضو اصلاحطلب كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس، در 24 ساعت منتهي به جلسه ديروز مجلس، بيش از 600 نمونه از آن به شماره تلفن همراه نمايندگان ارسال شده است.البته يكي از آن قابلانتشارهايش؛ پيامكهايي با ادبياتي نسبتا يكسان و ازطرف شهرونداني كه بعضا خود را فعالان دانشجويي اين دانشگاه و آن دانشگاه كشور معرفي كرده و عمدتا حتي همينقدر هم به خود زحمت نداده و بدون اشاره به اين سطح از كليگويي در معرفي خود، صرفا به زبان پيشنهاد، خواهش و حتي در مواردي، تهديد و ارعاب از نمايندگان خواستهاند از تصويب CTF خودداري كنند.
CTF؟
احتمالا هنوز هم بسياري از مخاطبان مطبوعات، حتي آن دسته از روزنامهخوانهاي حرفهاي هم دقيقا ندادند CTF چيست و اين استعمار پليد قرار است دقيقا از كدام حفره و منفذِ اين 3 حرف لاتين به مملكت نفوذ كند. شاهد اين مدعا بسياري از كساني كه هنوز در تلفظ اين عبارت اختصاري به لكنت ميافتند و نيز البته برخي نمايندگاني كه از مشكلي مشابه در عذابند. البته چه CTF را درست ادا كنند و چه نه، همگي حالا خوب ميدانند كه آنچه اينچنين به اختصار معروف شده، چيست: CTF همان كنوانسيون مقابله با تامين مالي تروريسم است و يكي از پيشنهادهاي 40گانه «Financial Action Task Force» كه اين يكي به اختصار FATF خوانده ميشود؛ نهادي بينالمللي به عنوان «گروه ويژه اقدام مالي» كه با هدف اصلي مبارزه با پولشويي در سراسر جهان و با اهداف ثانويه نظم و نسق بخشيدن به امور مالي و بانكي بينالمللي فعاليت ميكند. اين لايحه همچنين يكي از لوايح 4گانهاي است كه دولت در حدود يك سال اخير با تهيه و تقديم آن به مجلس، سعي دارد پيوند ميان بانكهاي كشور را با سيستم بانكي جهاني برقرار ساخته و درمجموع روند امور بانكي كشور در عرصه بينالملل را تسهيل كند. لوايحي كه عبارتند از «اصلاح قانون مبارزه با پولشويي»، «اصلاح قانون مبارزه با تامين مالي تروريسم»، «لايحه الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون مبارزه با جرايم سازمانيافته» يا همان «پالرمو» و درنهايت «لايحه الحاق دولت جمهوري اسلامي ايران به كنوانسيون مقابله با تامين مالي تروريسم» يا آنچنان كه پيشتر گفتيم، CFT.»
نمايندگان پيش از اين كليات دو لايحه اصلاح قانون مبارزه با پولشويي و اصلاح قانون مبارزه با تامين مالي تروريسم را به تصويب رسانده بودند. آنها حتي برخي موارد از جزييات لايحه اصلاح قانون مبارزه با پولشويي را نيز بررسي و مصوب كردند و درمورد «پالرمو» حتي از اين نيز فراتر رفته و نهتنها كليات و جزيياتش را تصويب كردند، بلكه پس از كش و قوس فراوان، ازقضا همين ديروز ايرادهاي ترجمهاي شوراي نگهبان درمورد آن را نيز مرتفع كرده و حالا نوبت آن رسيده كه با ابلاغ به دولت، زمينه اجرايي شدن آن و در نتيجه پيوستن ايران به اين كنوانسيون بينالمللي را فراهم كنند. اما گام چهارم اين لوايح چهارگانه همچنان در زمين و آسمان معلق است.
عجايب پيش از يك جلسه عجيب
نمايندگان ديروز پس از يك جلسه پرحاشيه و «عجيب-غريب» به پيشنهاد غلامرضا تاجگردون، رييس اصلاحطلب كميسيون برنامه و بودجه و امضاي 50 نماينده ديگر، ادامه رسيدگي به CFT اين گام چهارم و سرنوشتساز براي پيوستن به نظام بانكي بينالمللي را 2ماه به تعويق انداختند. اما آنچنان كه اشاره شد، چه بسيار حاشيه عجيب گذشت تا صحن به اين تصميم رضايت داد. ماجراي اين حواشي البته از مدتي پيش از آغاز جلسه ديروز كليد خورده بود. 15 ارديبهشتماه امسال يعني بيش از يك ماه پيش و هنگامي كه باوجود تصويب پرحاشيه «پالرمو» به عنوان نخستين لايحه از اين لوايح چهارگانه، دستور هفتگي مجلس اعلام شد و 3 فقره ديگر در دستوركار پارلمان قرار گرفت تا «كيهان» تيتر يك خود را به اين موضوع اختصاص دهد و با تيتر درشت در نيمصفحه نخست خود بنويسد: «آزمون خطير نمايندگان ملت؛ 3 لايحه فاجعهآفرين در دستوركار امروز مجلس». اتفاقي كه در اين بيش از يك ماه بارها و بارها تكرار شد و اين روزنامه با تيترهايي همچونFATF؛ «خودتحريمي»، «مجلس با تصويب FATF پاي داعش را به كشور بازنكند» و «اشتباه تايپي يا چوب حراج به منافع ملي» كه كنايهاي بود به اشتباه تايپي دولت در ترجمه لايحه پالرمو كه البته در ادامه مشخص شد، اين اشتباه در مجلس رخ داده نه دولت. البته اين فقط فضاي رسانهاي و انتقادات دلواپسان منتقد دولت نبود كه مسير تصويب اين لوايح را پردستانداز ساخته بود. در مجلس هم هر بار به بهانهاي سنگي زير پاي موافقان تصويب و چوبي لاي چرخ دولت ميافتاد و تصويب لايحه چندروزي به تعويق. يك بار به بهانه نزديك شدن به انتخابات هيات رييسه، يك مرتبه بهدليل عدم ارايه گزارش ازسوي كميسيون امنيت به عنوان كميسيون تخصصي و نوبتي ديگر بهدليل آبستراكسيون اصولگرايان عضو جبهه پايداري در كميسيون امنيت و از حدنصاب انداختن جلسه جهت ممانعت از تصويب اين لايحه پرماجرا.
پيامكهايي با اشتباهات ادبي
با همه اين كارشكنيهاي خواسته و ناخواسته اما بالاخره روز موعود فرارسيد. البته پيامكهاي سراسر دلواپسي مخالفان، زودتر از روز موعد ارسال شده بود و بعضي نمايندگان همچون احمد مازني، نه ديروز و پريروز، بلكه از حدود يك هفته پيش، تصاوير برخي از اين پيامكها را منتشر كرده بودند. پيامكهايي بعضا خالي از ادب و پر از اشتباهات ادبي و اغلاط املايي!
طوماربازي دلواپسان در صحن
اما آنچه روز موعود را از روزهاي پيشين متفاوت ساخت، نه صرفا چند متن كوتاه پيامكي، بلكه چندين و چند متر طومار اعتراضي دلواپسان بيرون مجلس بود كه توسط جواد كريميقدوسي، مجتبي ذوالنوري، محسن كوهكن، نصرالله پژمانفر، محمدجواد ابطحي، عباس گودرزي، سيدراضي نوري، صادق طباطبايينژاد، سيدناصر موسويلارگاني، نادر قاضيپور و چند دلواپس ديگر نزديك به جبهه پايداري بدون كمترين نظم و سليقه به داخل پارلمان كشيد و در صحن پهن شد يا به بيان دقيقتر صحن مجلس با اين طومارها فرش شد. اتفاقي كه ازقضا وقتي افتاد كه سيدحسين نقوي حسيني ديگر يار دلواپسان، پشت تريبون مجلس در جايگاه مخالف تصويب اين لايحه داد سخن داده بود و درنتيجه اين طوماربازي دلواپسان، عملا نطق سخنگوي دلواپسان را هم مختل ميكرد. كار حتي به آنجا كشيد كه علي لاريجاني هم از كوره دررفت با لحني توام با عصبانيت و كلافگي از چند نفر از اين دلواپسان هميشگي نام برد و از آنها خواست كه در مجلس كه محل بحث و فحص است، با يكديگر گفتوشنود كنند، نه قيل و قال و جار و جنجال.
اقليت عليه اكثريت
جمع دلواپسان كه حالا مدتي است، بهويژه پس از خروج امريكا از برجام جمع شده و آتش نقدشان عليه دولت، داغ، ديروز بار ديگر معركهاي بهپا كردند و زور اقليتشان را به رخ اكثريت مجلس كشيدند. آن هم تنها چند روز پس از انتخابات هيات رييسه اجلاسيه سوم كه اگر هيچ نداشت، لااقل پس از 2 سال وزن فراكسيونها و طيفهاي سياسي اين مجلس را مشخص كرد و روشن شد، كدام نگاه در اكثريت است و كدام رويكرد در اقليت.
اين غائله وقتي به اوج رسيد، طيفي از عقلاي مجلس دست به كار شدند تا حال كه انگار جلب منفعت و ثبت اثر ناممكن مينمايد، مگر دفع ضرر كنند. پس 50 نماينده به پيشنهاد غلامرضا تاجگردون دست به كار شدند تا با تعويق 2ماهه در ادامه روند رسيدگي به اين لايحه پرحاشيه، شايد بتوانند اينبار فضا را بهنحوي مديريت كنند كه به قول محمدجواد فتحي، عضو حقوقدانان فراكسيون اميد، منافع ملي در اولويت بايستد، نه مقاصد و مضاياي جناحي.
احتمال خروج اتحاديه اروپا از برجام
فتحي در اين باره به «اعتماد» ميگويد: «موضوع آنچنان كه مينمايانند پيچيده نيست. ما يك منطق مشخص داريم. هر تصميمي كه در مجلس ميگيريم بايد با يك سنجه آزموده شود و اين سنجه، چيزي نيست، جز منافع ملي. بنابراين بايد ببينيم تصميممان به نفع ملت است يا نه؟» اين نماينده اصلاحطلب مجلس در پاسخ به اين پرسش كه آيا هجمههاي يك ماه اخير، سيل پيامكها به نمايندگان و سرآخر طوماربازي در صحن در تعويق 2ماهه موثر بوده، اظهارنظر نميكند اما يك تاكيد ويژه دارد و آن را اهم از اين حواشي ميداند: «تالي فاسد آن اين است كه اگر موفق نشويم به FATF ملحق شويم، ممكن است اتحاديه اروپا دست به بهانهجويي بزند. به هر حال بانكهاي اتحاديه اروپا، صندوق بينالمللي پول، بانك جهاني و نهادهاي پولي و مالي بينالمللي از اين دست، ناظرين FATF هستند و اگر موفق به تصويب اين لوايح نشويم، ممكن است آنها ما را در فهرست تحريمهاي خود قرار داده از برجام خارج شوند.» و به افسوس و به لحني نه چندان اميدوار ادامه ميدهد: «اميدوارم چنين نشود!» از فتحي ميپرسم آيا ممكن است تيم توانمند ديپلماسيمان بتواند مشكل را بهنحوي حل كند؟ آيا باتوجه به آنكه چندروزي به مهلت تعيين شده ازسوي FATF براي تصويب اين لوايح نمانده، ميتوان اميد داشت كه اين مهلت با مذاكره تمديد شود؟ و او ميگويد: «نميدانم! به هر حال FATF دوبار اين مهلت را تمديد كرده و اميدوارم همچنان در ليست خاكستري بمانيم و به ليست سياه نرويم.» ميپرسم انگيزه تاجگردون چه بود؟ ميگويد: «شايد احساس ميكرد، اين طرح در اين فضا و اين شرايط راي نميآورد.» عبدالرضا هاشمزايي، ديگر عضو فراكسيون اميد نيز نظري مشابه دارد و به «اعتماد» ميگويد: «باتوجه به جوي كه دلواپسان ايجاد كردند، برخي دوستان تصميم گرفتند موضوع را به تعويق بيندازند تا شايد بتوان كاري كرد.»
اطمينان دلواپسان از پايان شاهنامه
نصرالله پژمانفر يكي از بازيگران اصلي طوماربازي صحن مجلس كه همچون ساير بازيگران اين نمايش، تجربه ايفاي نقش در نمايش «آتش زدن پرچم امريكا و برجام در صحن» را نيز در كارنامه دارد، معتقد است، دولت مغلوب منطق او و دوستانش شده است. اين عضو جبهه پايداري مشهد در مجلس به «اعتماد» گفته است: «مطمئنا دولت پس از 2 ماه، راسا لايحه را پس ميگيرد. خيالتان راحت!»