نياز ملي به شادي را دريابيم

درباره بازي ايران و مراكش اين روزها نوشته‌هاي زيادي در مطبوعات به چشم مي‌خورد. جنبه فني كار به كنار، اما درباره جنبه غيرفني اين مسابقه، بايد بگويم من هم مثل ساير ايرانيان علاقه‌اي به شادي و نشاط ملي دارم. يكي از خالصانه‌ترين شادي‌هاي ملت ما از طريق پيروزي ورزشكاران ما در صحنه‌هاي بين‌المللي شكل مي‌گيرد كه البته فوتبال از اين حيث در راس همه ورزش‌هاست. به هر حال عرق ملي و علاقه انسان به وطنش در اين پيروزي‌ها تجلي مي‌كند. نكته مهم اين است كه شادي گسترده مردم در قبال اين پيروزي‌ها، واقعا نشان مي‌دهد كه مردم ما به اين شادي‌ها نياز شديد دارند. اينكه فوتباليست‌هاي ما مي‌توانند اين شادابي و نشاط را در قلب‌ مردم ايجاد كنند، بسيار ارزشمند است. دولت و مسوولان ما بايد از اين فوتباليست‌ها تجليل كنند و همچنين بايد به اين نكته دقت كنند كه چرا با يك پيروزي تيم ملي فوتبال ايران، مردم ما اين طور به خيابان‌ها مي‌ريزند و شادي مي‌كنند. براي رفع اين «نياز به شادي» بايد برنامه‌ريزي كرد. نكته ديگري كه بايد به آن توجه كرد، نقش وحدت‌بخش فوتبال در ميان ايرانيان است. ما اگر نگاهي جامعه‌شناسانه و مردم‌شناسانه به كشور خودمان داشته باشيم، مذاق عمومي را با واكنشي كه مردم به پيروزي ايران مقابل مراكش داشتند، بهتر مي‌توانيم درك كنيم. حركت زيباي آقاي رييس‌جمهور هم كه لباس تيم ملي را به تن كردند و در كنار ملت ايران قرار گرفتند، جاي سپاس و تشكر دارد. اينها سرمايه‌هاي ملي است كه در انتخابات‌هاي آينده خودش را نشان مي‌دهد. مسوولان نظام بايد به اين حس و حال عمومي مردم توجه كنند و عمق پيام اين ابراز احساسات را به درستي دريافت كنند. اينكه چرا آن اشعار مستعد ايجاد تفرقه است ولي پيروزي تيم ايران در جام جهاني وحدت ملي را به نمايش مي‌گذارد، نكته درخور تاملي است كه اگر به آن توجه شود، مي‌تواند در اصلاح پاره‌اي از رويكردها موثر باشد. احساسات ملي و ميهني، نشانه علاقه مردم ما به سرنوشت و كشورشان است و مي‌تواند تاثير زيادي در نگاه جهانيان به كشور و دولت و ملت ما داشته باشد. مهم اين است كه مسوولان ما عمق دل‌هاي مردم را كشف كنند و به دست بياورند. مردم طبيعتا آب و خاك و عقايد و فرهنگ و نظام و دين‌شان را مي‌خواهند. برنامه‌ريزان جامعه ما بايد با توجه به افكار عمومي
برنامه‌ريزي كنند. اگر ما هم مثل عربستان پنج گل مي‌خورديم، غرور ملي مردم ما لطمه مي‌خورد و طبيعتا نظام سياسي هم از سرافكندگي ملي ما در جام جهاني، احساس سربلندي نمي‌كرد. وقتي غرور ملي ما گل كند، ملت ايران عزت و سربلندي را تجربه خواهد كرد. مسوولان نظام هم بايد اين احساس عزت را پاس بدارند و به گونه‌اي عمل كنند كه مردم ما در همه حوزه‌هاي زندگي، اعم از سياسي، اقتصادي، علمي، تكنولوژيك و...، با چنين روحيه‌اي ظاهر شوند. ملتي كه سرافكنده و خسته و مغموم نباشد، گنجينه عظيم و اصلي پيشرفت سرزمينش است. اين پيشرفت، ملت و دولت و حكومت را توامان خوشحال و عزيز و مفتخر
خواهد ساخت.