به صداي بدنت گوش بده
بامداد شاكر
تحقيقات نشان مي‌دهد استرس زياد و فشار ذهني روي بازيكنان ممكن است احتمال بروز مصدوميت‌ها را تشديد كند. وقتي بازيكني از لحاظ رواني ريلكس نيست، بدنش نيز راحتي و آسودگي خود را از دست مي‌دهد و آن موقع است كه امكان دارد با اتفاقي كه شايد در حالت عادي مشكلي پيش نياورد، زمين‌گير شود. اتفاقي كه براي روزبه چشمي افتاد را شايد بتوان تحت همين مساله بررسي كرد. بعد از يك فصل سخت، بازي در جام جهاني، مقابل يكي از بهترين تيم‌هاي دنيا، در حالي كه ما براي اولين‌بار خيلي اميدوار به صعود هستيم، احتمالا فشار زيادي روي بازيكنان به وجود آورده. طبيعي هم هست. در اين بين فشار روي مدافعين قطعا بيشتر است. آندرس اينيستا در كتاب خاطراتش كه تحت عنوان «يك سال در بهشت» چاپ شده در مورد مصدوميت‌هاي عضلاني مي‌گويد: «گوارديولا از ابتدا هميشه تاكيد مي‌كرد كه بايد به صداي بدن‌مان گوش كنيم. بدن گاهي از ما مي‌خواهد كاري برايش بكنيم. » اينيستا ادامه مي‌دهد كه بازيكن مي‌تواند نزديك شدن مصدوميت را تشخيص بدهد. «نمي‌گويم منتظر مصدوميت‌ها باشيد، اما به نحوي نزديك شدنش را حس مي‌كنيد». درست در همان لحظات است كه بايد كاري كرد. بايد با حواس جمع‌تر كار را ادامه داد تا مشكلي براي بدن رخ ندهد. يكي از نكات مهمي كه آندرس اشاره مي‌كند، حضور فيزيوتراپ‌هاي حرفه‌اي در كنار تيم است. يكي از وظايف فيزيوتراپ‌ها اين است كه هشدارهاي لازم را به بازيكنان در مورد نوع و شكل مصدوميت‌هاي احتمالي بدهند و آنها را متوجه اين موضوع مهم بكنند كه در صورت وقوع چه حالاتي در بدن بايد بفهمند كه مصدوميت دارد به سراغ‌شان مي‌آيد. اينيستا در اين باره مي‌گويد: «فيزيوتراپ‌هاي باشگاه براي ما كه در جام ملت‌ها بازي كرده بوديم برنامه اختصاصي داشتند و به ما اخطار دادند كه در نوامبر ممكن است خطر آسيب‌ديدگي بيشتر باشد و براي من دقيقا ماه نوامبر ماه تلخي بود.»