رويارويي در جامعه روحانيت مبارز
رييسي و حاميانش پورمحمدي را قبول ندارند
آرزو فرشيد
گرد رخوتي كه بعد از فوت آيتالله مهدويكني بر جان جامعه روحانيت مبارز نشست به اين راحتيها پاك نميشود. حدود يك ماه قبل اساسنامه را بازنگري و با تغييرات جدي ازجمله انتخاب دبيركل خواستند كه در قامت يك حزب قدرتمند، فعاليت سياسي كنند. اين طور كه معلوم است اما تلاششان براي تغيير و بازگشت به بازيگرداني سياسي اثر معكوس داشته و اين تشكل سياسي- مذهبي اصولگرا را درگير اختلافات داخلي كرده است. همان يك ماه قبل هم برخي تحليلگران سياسي باور نكردند كه جامعه روحانيت به روزهاي اوج خود بازگردد. مثلا صادق زيباكلام به اعتمادآنلاين گفته بود كه «عمر فعاليت سياسي جامعه روحانيت مبارز به سر آمده و تنفس مصنوعي هم به آن فايدهاي نخواهد داشت.»
اخبار غيررسمي در مورد تعاملات اعضاي جامعه روحانيت نشان ميدهد كه خيلي پيش از آنكه انتظار ميرفت از هدف خود دور افتادهاند. اختلافنظر دو طيف چپ و راست در اين تشكل در انتخاب دبيركل نمود پيدا كرده و مسالهساز شده است. طيف راست اين تشكل كه بعد از فوت آيتالله مهدوي كني، دبيركلي موحدي كرماني و دلخوري ناطق نوري و حسن روحاني تا حدي قدرت خود را از دست داده بود، تلاش كرد با انتخاب مصطفي پورمحمدي به عنوان دبيركل به روزهاي اوج بازگردد. گمان ميشد كه تحولات اخير روح تازهاي به كالبد جامعه روحانيت بدمد و در طول زمان موجب ترميم روابط چهرههايي مثل ناطق نوري و حسن روحاني با اين تشكل شود. طيف چپ اما اين قدرتنمايي را نميپذيرد و همين است كه شاهديم برخي اعضاي جامعه در روزهاي اخير سعي دارند زمين زير پاي دبيركل جديد را سست جلوه دهند. آنطور كه در محافل سياسي شنيده ميشود، اين اظهارات با هماهنگي سيدابراهيم رييسي بيان ميشود. گويا آقاي رييسي كه در جلسه انتخاب دبيركل حضور نداشته است اصلا از خروجي جلسه خرسند نبوده و بلافاصله براي اعلام اين نارضايتي عازم تهران شده است. او ميكوشد تا با همراهي همفكرانش در طيف چپ جامعه روحانيت مبارز از قدرت دبيركل يعني مصطفي پورمحمدي كاسته و همه تصميمگيريها را به عهده شوراي مركزي گذارد.
مصداق اين مدعا اظهارات اخير غلامرضا مصباحيمقدم، سخنگوي جامعه روحانيت است كه در مورد حدود اختيارات دبيركل موقت جامعه روحانيت مبارز گفت: «وظيفه اصلي دبيركل موقت راهاندازي جامعه روحانيت در سراسر كشور است تا مقدمات تشكيل مجمع عمومي را فراهم كند و دبيركل براي يك دوره سهساله انتخاب شود. ما در كنار دبيركل، دبيران استانها را خواهيم داشت كه هر استان يك دبير دارد و دبيركل در مقابل دبيران استانها معني پيدا ميكند. جايگاهش هم كاملا اجرايي است و مصوبات شوراي مركزي را دنبال و اجرا ميكند.» وي در ادامه توضيحاتش گفت: «قبلا دبيركل در واقع رييس جامعه روحانيت بود. در ساختار جامعه مدرسين حوزه علميه قم ما رييس جامعه داريم و ما دبيركل داشتيم؛ الان اين دبيركل ما تبديل به رييس شوراي مركزي شد. يعني آيتالله موحديكرماني رييس جامعه روحانيت هستند و جايگاه دبيركل بعد از شوراي مركزي است. شوراي مركزي وظيفه سياستگذاري دارد و تمام مصوبات جامعه روحانيت بايد در شوراي مركزي نهايي شود و دبيركل مجري است.»
حجتالاسلام حسين ابراهيمي نيز مثل مصباحيمقدم در اين ياركشي طرف رييسي است و در مصاحبههاي خود به نحوي آيتالله موحديكرماني را عنصر قدرتمند اين تشكل معرفي ميكند. او اخيرا در گفتوگو با خبرآنلاين به تغييرات اخير در راس جامعه روحانيت اشاره كرده و گفته بود: «دبيركلي مصطفي پورمحمدي موقت و صرفا براي راهاندازي جامعه روحانيت بوده و آيتالله موحدي كرماني همچنان دبيركل جامعه روحانيت مبارز است. پيش از اين پورمحمدي به عنوان مباشر جامعه روحانيت بود و از آنجايي كه اعضاي ديگر جامعه براي انجام اين كار فرصت نداشتند و ايشان نيز به اساسنامه مسلط بوده و به خاطر عدم حضور در دولت دوم روحاني، فراغت بيشتري دارد پذيرفت تا اين كار را انجام دهد.»اظهارات مصباحيمقدم و حسين ابراهيمي كه به گفته منابع آگاه از سوي سيد ابراهيم رييسي هدايت شده است، حكايت از آن دارد كه تلاشهايي براي تغيير در تركيب و ساختار جديد جامعه روحانيت آغاز شده و چپگرايان در اين تشكل قصد شورش در مقابل تصميم جمعي را دارند.